SeN YiNe SaKLaRMıSıN…SeNi BeNDeN
Hep kıskandım güzel günleri...
Güzel olan ne varsa yaşanmış, hepsi sendin…
Acılar bile güzeldi seninle..
Seninle ağlamakta güzeldi,dudak bükmekte!
Sen yanımda olunca,her şeyi unutuyordum…
Unutmakta güzeldi..
İçimde ezilen”ŞİMDİ NE OLACAK” kavramlarını,beynime soramıyordum..
Rahat bırakmakta güzeldi bir şeyleri..
Heryerimde sen vardın..
Sen oluyordu kör baktığım her şey!
Bu sevmekti..
Sevmekse güzeldi…
İçinde SEN olan..
Sözlerinde SEN geçen..
Bu kentin heryerinde SEN esen ne varsa..
Acıda olsa senden yana,güzeldi…
SEN güzeldin…
SEN özeldin…
Baştan başa SEN kokan..
Sonuna kadar SEN yazan her şey inan bana güzeldi..
…
Gecenin kendini epeyce hissettirdiği o an varya!
Hani ışığın son çırpınışı!!
Hani siyahlığın arkasına sığınan o korkak şehirde yalnız ve çaresiz kaldığın an!
İşte o vakitlerde,nereye olursa olsun,bir güneş gibi doğan gözlerinin ışıltısını
hissettiğim an!!
Uykusuzluğa ve korkaklığa aldırmadan,
Senin yapabildiklerini soluksuz izlemeye doyamadan,
Bir an,kayboluşun ve esaretin,cesareti yendiği,..
Boğazıma düğümlenircesine çaresiz izlediğim an..
O AN BİLE GÜZELDİ YEMİN OLSUN!!
…
Sabaha karşı,saatin geceyi devirdiği an…
Kan ter içinde uyandığını bilemeden “HAYIR” çığlıklarının boğazımı yırttığı,
Kulağımda ise hala o çığlığın eksik olmadığı,
Kabuslar dolusu,Bölücü,Soyut bir gücün seni düşünmeye zorlaması..
Seni istiyordum,kabusların ve ansızın uyanışların içinde..
Bu yürek sensiz olamıyordu..
…
Gönlümün bir sabahı vardı…
Gece,korkusundan bembeyaz olurdu kızıllıktan sonra..
Ne zaman kaşlarını çatıp,hor kollanmaya kalksa,SEN olurdu gökyüzü..
Toprak,ezilmekten sıkılıp,ezmeye çalışırdı..
Ne zaman ezmeye kalksa,sen geçerdin sokağından sevdanın..
Yağmur,ağlamaktan sıkılırdı kimi zaman..
Ve ne zaman yağmayı bıraksa,toprağın çatlamış yüzü çarpardı bulutlara…
Bulutlar SEN olurdu,ve yağardı alabildiğince..
Önce yaşam verirdi toprağa,sonra seni bana…
Göğün yüzü SEN, Sevdanın yüzü SEN, Yağmurun yüzü SEN…
Her şey sana bu kadar muhtaçken,
“BEN SANA MECBURUM BİLEMEZSİN” desem,
SeN YiNe SaKLaRMıSıN…SeNi BeNDeN?
Hep kıskandım güzel günleri...
Güzel olan ne varsa yaşanmış, hepsi sendin…
Acılar bile güzeldi seninle..
Seninle ağlamakta güzeldi,dudak bükmekte!
Sen yanımda olunca,her şeyi unutuyordum…
Unutmakta güzeldi..
İçimde ezilen”ŞİMDİ NE OLACAK” kavramlarını,beynime soramıyordum..
Rahat bırakmakta güzeldi bir şeyleri..
Heryerimde sen vardın..
Sen oluyordu kör baktığım her şey!
Bu sevmekti..
Sevmekse güzeldi…
İçinde SEN olan..
Sözlerinde SEN geçen..
Bu kentin heryerinde SEN esen ne varsa..
Acıda olsa senden yana,güzeldi…
SEN güzeldin…
SEN özeldin…
Baştan başa SEN kokan..
Sonuna kadar SEN yazan her şey inan bana güzeldi..
…
Gecenin kendini epeyce hissettirdiği o an varya!
Hani ışığın son çırpınışı!!
Hani siyahlığın arkasına sığınan o korkak şehirde yalnız ve çaresiz kaldığın an!
İşte o vakitlerde,nereye olursa olsun,bir güneş gibi doğan gözlerinin ışıltısını
hissettiğim an!!
Uykusuzluğa ve korkaklığa aldırmadan,
Senin yapabildiklerini soluksuz izlemeye doyamadan,
Bir an,kayboluşun ve esaretin,cesareti yendiği,..
Boğazıma düğümlenircesine çaresiz izlediğim an..
O AN BİLE GÜZELDİ YEMİN OLSUN!!
…
Sabaha karşı,saatin geceyi devirdiği an…
Kan ter içinde uyandığını bilemeden “HAYIR” çığlıklarının boğazımı yırttığı,
Kulağımda ise hala o çığlığın eksik olmadığı,
Kabuslar dolusu,Bölücü,Soyut bir gücün seni düşünmeye zorlaması..
Seni istiyordum,kabusların ve ansızın uyanışların içinde..
Bu yürek sensiz olamıyordu..
…
Gönlümün bir sabahı vardı…
Gece,korkusundan bembeyaz olurdu kızıllıktan sonra..
Ne zaman kaşlarını çatıp,hor kollanmaya kalksa,SEN olurdu gökyüzü..
Toprak,ezilmekten sıkılıp,ezmeye çalışırdı..
Ne zaman ezmeye kalksa,sen geçerdin sokağından sevdanın..
Yağmur,ağlamaktan sıkılırdı kimi zaman..
Ve ne zaman yağmayı bıraksa,toprağın çatlamış yüzü çarpardı bulutlara…
Bulutlar SEN olurdu,ve yağardı alabildiğince..
Önce yaşam verirdi toprağa,sonra seni bana…
Göğün yüzü SEN, Sevdanın yüzü SEN, Yağmurun yüzü SEN…
Her şey sana bu kadar muhtaçken,
“BEN SANA MECBURUM BİLEMEZSİN” desem,
SeN YiNe SaKLaRMıSıN…SeNi BeNDeN?
