Iki damla gözyasi...
.
.
sen eksilirken ... / düsürüverdim benligimi ...
(kimsesizliklere)
Yok olduk -
Ani oldu bitisin o yüzden gec oldu hissizligim !
Sana olan kizginligim yerini pismanliga verdi...
Saniye saniye büyüyen sensizlikte...
Dakikalarin uzunlugunda birden kaybediverdim kendimi!
Bostu hersey- hicbir sey yoktu hayata dair..
Zaman durmus gibi kendine tutsak ediyordu beni-
Sensizlik ne kadar gercekti?
Hala hesabini yap(a)madim/ hala var(sin)-gibi..
Yoklugun zamana yenik düsmedi / büyük bir savasti
Ve kendini bana hissettirmemekte
Derin bir karardaydi yoklugun...
Derken...
Gece-beklenmedik sonlari vurdu yüzüme
Oysa tuttum kendimi hala da tutuyorum
İki kere kaybettigim senimden bir tane daha yitirmemek/
Seni yanaklarimdan süzülüp kaybolmani görmemek icin..
Yoklugun aci olup takiliverdi hayallerimin mutlu sonlarina..
Mutlu degildi artik hic bir son..
Avuc icimde sakladim tüm pismanliklarimi
Dile getiremedigim dilsizliklerimi..
Salıveremedim onları sucluydum;
ve bunun binlerce kez yüzüme vurulmasini göze alamadim.
Yorgundum;
Suclu ama hala gururlu...
Hayallerimde gurur basroldeydi..
Belki o yüzden mutlu sonla bitmedi! Bitemedik...
İki damla gözyasi
Kaybolan bir aska dair..
Hic kaybolmicak suretin..
Nefes alisin yüregimde...
Seni sevdim ben gözlerimin en degerlisi