severken ağlar aslında insan
sevidğini yanında olsun istesede
bakakalsada ardından
belki rüzgar kadar gelip gecsede gözleri önünden
yağmur tanesi kadar küçük olsada umudu
yinede sevmek için yeter bazen insana
hep ayrı kalsada gönlü
yatarken her gözlerini kapattığında gelsede aklına
her dalıp gittiğinde yanına gelsede gözleri
her kalp atışında seni yanında hissetsede
küçük bir umuttur ya küçücük ama masum ...
bazen gülüşünde arar
bazen gözlerinde gelen o yaşta
kim bilir bazen gülüyorcasına olur ama ağlıyotdur için için
umut hasret beklemek kim bilir belki her şey bunun için
her şey beklemek kadar kolay gözüksede
çok zor sensizlik...
biliyorum ne benim oldun ne de olacaksın
ama yapamıyorum sensiz bir hayat
sanki bendenimle ruhumu ayırıyorlar delicesine
o önemli değil yeşiller diyarından gelen gözlüm
o değil de kalbimde saklı olan senide alacaklar diye korkuyorum...
keşke der insan bazen
keşkeler de kayboslada bilemez insan neler yaşayacağını
olsun ister hep yanında olsun hep seninle
birlikte çok mutlu olacağına inanırsın
ya sonra seversin ağlarsın gülersin
onun için her şeyi yaparsın aslında ama tabiki onun farkında değildir
sevmez seni anlamaz değer vermez yapamaz
çünkü gönlü kalbi aklı bir başkasında dır aslında
sen ne kadar söylesende ona sıradan basit biri gelir gözlerine
ama bir bilsen o görmediğin gözlerinde neler kaçırdığını
adını bile koyamadığın anısını bile yaşayamadığım bir göre bilsen..
görmek dedim de aklıam rüyamda gördüm seni
hani bir rüya görürsünde korkarsın uyanmak istersin
her şeyi yaparsın ve onun rüya olduğunu anlarsın ve uyanmak istersen
ama uyanamazssın
işte öyle bir rüyaydı ki uyanmak istemedim..
oyle bir rüyaydı ki belki 3 belki haftalarca belki son nefesime kadar uyumak istedim
uyanmak istemedim çünkü çünkü sen o kadar masumdun ki
bana bakışın gülüşün gözlerindeki o parlak o tatlı bakışların
nasıl uyansın bu gönül rüyadan
biliyordum rüyaydı ama istedim hep öyle kal dedim ama olmadı
o kadar mutlu oldum ki inanırmısın kalbim öyle delicesine sanki dünya benim olurcasına
her şey bir kenera sen sen sen sen ...
bu gece benim gecem dercesine düşlerim hayallerim sen olurcasına
yalnızlığım gülüşüm efkarım gözlerimden akan o yaşlar her şey
her şeyde sen varsın be gülüm
bir bilsen ne kadar özel biri olduğunu
anltala bilsem sana o gamzelerinde kayboluşmu
yeşiller içinde kaşarken gözlerini bulduğumu ...
sen oldun hayat be
yaşamak için bir dal istersin
sanki boğulacaksın hemen tutunursun o dala sımsıkı karacasına
hayatta kalabilmek için her şeyi yaparsın ya
işte bende hayattta kalabilmek için
çok küçük belki görülmeyecek kadar küçük bir umut olsada
o umut peşinden koşuyorum
belki şimdi herkez olur mu öyle şey diyeek
ama bilmiyorlar ki yaşamak için tutunduğum dalımsın
her gün bir kez daha yaşamak için sebebim olduğumu bilmiyorlar ki
seviyorum imkansız aşklarda koşuıyorum
ağlıyorum kırılıyor üzülüyor ama sensiz yapamıyorum
sen olmadan o küçük minicik minnacık umut olmadan yaşayamam...
sebebim tutunacak dalım sen hayatım olsun benim..
belki nefret ile dolusun bana belki sıradan biri ...
sen benim kalbimde dolaşan kansın sanki hissettikce hayat buluyorum
gözlerimi kapattıkca sana tutunuyorum..
affet beni belki hak etmiyorum senin sevgini
ama biliyorum bir gün geleceksin belkiyorum o günü
son günüm olsada bekliyorum..
ne kadar ilginç değil mi sen seversin eller alır..
sen kıyamassın sen dokunamassın sen bakamassın ama eller alır götürür gözünün önünde
bir şey demek istesin dilin tuutnur ufkun daralır kalbin ağrır düşer kalkamazsın
ama yinede sen mutlu ol diye bir şey yapmadan çeker gidersin..
yinede mutlu ol bir ömür boyu hep gül.. yüzün gönlün hep gülsün..
ben her ne kadar içimde yaşadığım o sen ve ben olan hayatımda devam etsemde
seni tanımak seni görmek sana bakmak acıyan yara kadar zor olsada
yinede bekleyeceğim hep sevdim hep seveceğim..
ama biliyorum ki bir gün geleceksin iş işten geçsede geleceksin
yine sana hayır demeyeceğim biliyorum çünkü yine seveceğim ama umutma sadece seveceğim
artık bir şey beklerken benden aslında sevmek için bir bahanem olsada iş işten geçti...
ağlayacaksın belki yada gülecek hatta kahrolacak sımsıkı kıraracasına sarılacaksın
bıramak istemeyeceksin bileceksin aslında ne kadar zor olduğunu
sensizlğin ne kadar acı verdiğini anlayacaksın
dokununca dünya senin sen benim oldığunu anlayacaksın
daha çok ağlarken daha çok sarılacaksın
ya öldürürcesine sıkacaksın yada çekip gitmeme izin vereceksin..
gözlerinde kaybolan kır bahçelerinde kaybolurken
gözlerinden akan yaş gibi akarken gamzelerinde kaybolacağım
bir bakmışsın güzelliğinde bulacaksın
ve bir bakacaksın toprak atıyor olacaksın....
Ne kadar zor aslında sevmek ne kadar zor aslında beklemek
sabrederken ölüme yaklaşmak ölürken seninle olmak
ne kadar zor değilmi ya senle yaşarken öleceğim yada seni beklerken
garip olan her ikisinde de sen varsın çünkü sen dedim ya
hayat yaşam kalp atışı her şey sen oldun sen sen sen ...
seni seviyorum.. hep sevdim hep seveceğim...
sevidğini yanında olsun istesede
bakakalsada ardından
belki rüzgar kadar gelip gecsede gözleri önünden
yağmur tanesi kadar küçük olsada umudu
yinede sevmek için yeter bazen insana
hep ayrı kalsada gönlü
yatarken her gözlerini kapattığında gelsede aklına
her dalıp gittiğinde yanına gelsede gözleri
her kalp atışında seni yanında hissetsede
küçük bir umuttur ya küçücük ama masum ...
bazen gülüşünde arar
bazen gözlerinde gelen o yaşta
kim bilir bazen gülüyorcasına olur ama ağlıyotdur için için
umut hasret beklemek kim bilir belki her şey bunun için
her şey beklemek kadar kolay gözüksede
çok zor sensizlik...
biliyorum ne benim oldun ne de olacaksın
ama yapamıyorum sensiz bir hayat
sanki bendenimle ruhumu ayırıyorlar delicesine
o önemli değil yeşiller diyarından gelen gözlüm
o değil de kalbimde saklı olan senide alacaklar diye korkuyorum...
keşke der insan bazen
keşkeler de kayboslada bilemez insan neler yaşayacağını
olsun ister hep yanında olsun hep seninle
birlikte çok mutlu olacağına inanırsın
ya sonra seversin ağlarsın gülersin
onun için her şeyi yaparsın aslında ama tabiki onun farkında değildir
sevmez seni anlamaz değer vermez yapamaz
çünkü gönlü kalbi aklı bir başkasında dır aslında
sen ne kadar söylesende ona sıradan basit biri gelir gözlerine
ama bir bilsen o görmediğin gözlerinde neler kaçırdığını
adını bile koyamadığın anısını bile yaşayamadığım bir göre bilsen..
görmek dedim de aklıam rüyamda gördüm seni
hani bir rüya görürsünde korkarsın uyanmak istersin
her şeyi yaparsın ve onun rüya olduğunu anlarsın ve uyanmak istersen
ama uyanamazssın
işte öyle bir rüyaydı ki uyanmak istemedim..
oyle bir rüyaydı ki belki 3 belki haftalarca belki son nefesime kadar uyumak istedim
uyanmak istemedim çünkü çünkü sen o kadar masumdun ki
bana bakışın gülüşün gözlerindeki o parlak o tatlı bakışların
nasıl uyansın bu gönül rüyadan
biliyordum rüyaydı ama istedim hep öyle kal dedim ama olmadı
o kadar mutlu oldum ki inanırmısın kalbim öyle delicesine sanki dünya benim olurcasına
her şey bir kenera sen sen sen sen ...
bu gece benim gecem dercesine düşlerim hayallerim sen olurcasına
yalnızlığım gülüşüm efkarım gözlerimden akan o yaşlar her şey
her şeyde sen varsın be gülüm
bir bilsen ne kadar özel biri olduğunu
anltala bilsem sana o gamzelerinde kayboluşmu
yeşiller içinde kaşarken gözlerini bulduğumu ...
sen oldun hayat be
yaşamak için bir dal istersin
sanki boğulacaksın hemen tutunursun o dala sımsıkı karacasına
hayatta kalabilmek için her şeyi yaparsın ya
işte bende hayattta kalabilmek için
çok küçük belki görülmeyecek kadar küçük bir umut olsada
o umut peşinden koşuyorum
belki şimdi herkez olur mu öyle şey diyeek
ama bilmiyorlar ki yaşamak için tutunduğum dalımsın
her gün bir kez daha yaşamak için sebebim olduğumu bilmiyorlar ki
seviyorum imkansız aşklarda koşuıyorum
ağlıyorum kırılıyor üzülüyor ama sensiz yapamıyorum
sen olmadan o küçük minicik minnacık umut olmadan yaşayamam...
sebebim tutunacak dalım sen hayatım olsun benim..
belki nefret ile dolusun bana belki sıradan biri ...
sen benim kalbimde dolaşan kansın sanki hissettikce hayat buluyorum
gözlerimi kapattıkca sana tutunuyorum..
affet beni belki hak etmiyorum senin sevgini
ama biliyorum bir gün geleceksin belkiyorum o günü
son günüm olsada bekliyorum..
ne kadar ilginç değil mi sen seversin eller alır..
sen kıyamassın sen dokunamassın sen bakamassın ama eller alır götürür gözünün önünde
bir şey demek istesin dilin tuutnur ufkun daralır kalbin ağrır düşer kalkamazsın
ama yinede sen mutlu ol diye bir şey yapmadan çeker gidersin..
yinede mutlu ol bir ömür boyu hep gül.. yüzün gönlün hep gülsün..
ben her ne kadar içimde yaşadığım o sen ve ben olan hayatımda devam etsemde
seni tanımak seni görmek sana bakmak acıyan yara kadar zor olsada
yinede bekleyeceğim hep sevdim hep seveceğim..
ama biliyorum ki bir gün geleceksin iş işten geçsede geleceksin
yine sana hayır demeyeceğim biliyorum çünkü yine seveceğim ama umutma sadece seveceğim
artık bir şey beklerken benden aslında sevmek için bir bahanem olsada iş işten geçti...
ağlayacaksın belki yada gülecek hatta kahrolacak sımsıkı kıraracasına sarılacaksın
bıramak istemeyeceksin bileceksin aslında ne kadar zor olduğunu
sensizlğin ne kadar acı verdiğini anlayacaksın
dokununca dünya senin sen benim oldığunu anlayacaksın
daha çok ağlarken daha çok sarılacaksın
ya öldürürcesine sıkacaksın yada çekip gitmeme izin vereceksin..
gözlerinde kaybolan kır bahçelerinde kaybolurken
gözlerinden akan yaş gibi akarken gamzelerinde kaybolacağım
bir bakmışsın güzelliğinde bulacaksın
ve bir bakacaksın toprak atıyor olacaksın....
Ne kadar zor aslında sevmek ne kadar zor aslında beklemek
sabrederken ölüme yaklaşmak ölürken seninle olmak
ne kadar zor değilmi ya senle yaşarken öleceğim yada seni beklerken
garip olan her ikisinde de sen varsın çünkü sen dedim ya
hayat yaşam kalp atışı her şey sen oldun sen sen sen ...
seni seviyorum.. hep sevdim hep seveceğim...
tugfan