Sevgi ile Aşk; Ana, Evlât Gibidir.



Aşkı yüreğe alırken sen aşkınla..

Oturup konuştun mu hiç onunla?

Nasıl karar verdin sen acaba?

Dedin mi; tamam ben âşığım sana!



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Ey gönül! Aşkın kanunu nerede?

Onu bulup da okuyan var mı?

Şartları nedir ve nasıl yazılı?

Kabul edip de uyanlar hani?



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Dünyadaki, her sevdiğimize..

Aşk deriz, âşık olduk bizde!

Sanırız kendimizi âşık diye!

Aşk, bir sevmeyle olsaydı keşke!



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Aşkı, ne göz ile gerebilmek..

Nede onu, nasıl diye süzebilmek

Onunla bir olup gezebilmek

Bunu kim yaptı, yapabilsek!



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Aşka; ne cilve ile nede naz

Yaparak hiç kavuşulamaz

O nasıl, nerede bulunamaz

Yetmez buna ömür çok az!



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Âlem-i Gönülde, onun yeri hazır

Gönül, daim onu arar ona nazır

Geçer; bahar ile yaz, gelir kış..

Bitmez aşk ateşi, onunla yanarız!



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Vuslat-ı aşk özlemiyle yananlar

Dil ile meşk edip aşkı arayanlar

Arayıp da onu hiç bulamayanlar

Niceleri, gelip gitti yok oldular!



Sevgi ile aşk; ana, evlât gibidir.

Sevgi, aşkı doğurup besleyenidir!



Gönüldedir, aşkın ana rahmi!

Sevgiyle birleşip, oraya gel dimi..

Seninledir artık o buldu yerini!

Yakar artık senin sine-i kalbini!



Alem-i Sır