Çıkar beNi N'oLur aNNe



Günlerdir göremediğim yüzünün
Sıcağını sindiremediğim kucağının
Özlemini duyuyorum anne…

Bir boşlukta gibiyim sensiz
Akıp gidiyor zaman avuçlarımdan
Bendini dinlemez ırmaklar gibi
Durduramıyorum anne…

Düşlerimde görüyorum seni, saçların bulutlar kadar ak,
Gökyüzü kadar sonsuz sevgiler yüreğinde
Şevkatle bakıyor gözlerin, herzamanki gibi
Küçücük bir bebeğim ellerinde anne…

Bu ne sıcak bir kucak!…
Can verdiğin bedeninden bedenime
Tükenmez sevgin, sabrınla, yüreğime
Yüreğinin atışları karışıyor anne…

Şimdi uzaklardayım…
Hangi rüzgâr attı beni gurbet ellere…
Yüreğimdeki evlat sevgisi mi, ne?
Susma! …Ne olur söyle anne…

Sakınırken gözlerdeki nurdan
Bir yarım orda kaldı, bir yarım burda…
Bir soluk kadar yakınımdayken
Daha, daha sarıp da koklayamadım anne…

Yaşamın kuralı mı böyle? …
Kaybetmeden bilinmiyor kıymeti
Koşulsuz sevgi, ilgi nerde?
Bulamadım yerine koyacak birini anne…

Kaç mevsim geçti sensiz.
Boynu bükük çiçeklerin...
Gönül bahçende bensiz
Biliyorum, özlüyorsun sen de, özlüyorsun beni anne…

Zaman nasıl geçiyor, yanındayken bilemedim
Seni ne çok özledim…
Seni ne çok sevdim de söyleyemedim
Söyleyemedim anne…

Her gün bir fırtına esiyor yüreğimde
Çığlık çığlığa kopan
Kuşların kanatlarında türkülerim
Ne olur dinle, dinle anne…

Kimi gün sızı oluyorsun yüreğimde
Kimi gün içime düşen top ateş,
Sanki gökyüzünün bütün bulutları gözlerimde
Sağnak sağnak yağmur oluyorum anne…

Düşününce yaşanmadan geçen günlerimi
Yalnızlık korkutuyor beni…
Sanki ölüm tutmuş eteğimi
Yaşamak istiyorum, yaşamak anne…

Esirgemeyip sevgini, uzat o güzel ellerini
Bir yanımla cocuğum hâlâ, anla!…
Kaybolmadan yaşam labirentinden
Çıkar beni ne olur, çıkar anne…

Söyle canım söyle hele derdini
Bana el olup da küstün mü yine
Rüzgâr olup yüce dağdan aşağı
Savrula savrula estin mi yine

Daim gönlümdeki köşkte yatardın
İçimden tasayı gamı atardın
Gül bahçemde bülbül gibi öterdin
Ne oldu diline sustun mu yine

Gönlünün karası dışa mı vurdu
Söyle canım seni eller mi kırdı
Yüklenmişsin yine olanca derdi
Gülüm gül yüzünü astın mı yine

Şimdi sensiz kaldı canım yuvası
Çekilmiyor artık gurbet havası
Lânet olsun böyle acı parası
Benden bir selamı kestin mi yine

Sönüyor içimin sana ziyası
Maviyi yitirmiş ulvî seması
Yiğit'in içinde büyür humması
Karanlık geceler dostun mu yine...

Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim...
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git gidebildiğin yere git diyordum
Oysa ki, senden kaçılmazmış
Yokluğuna birgün bile dayanılmazmış.
Bilmiyordum...

Yine de dayanmağa çalışıyorum işte
Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen
Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye
Rüzgar güzel bir koku getirmişse
Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum
Yaşamak seninle bir başka zamanı
Bir başka zamanda seni yaşamak
Herşeyden önce sen
Elbette sen
Mutlaka sen
İster uzaklarda ol
İster yanıbaşımda dur
Sen ol yeter ki bu zaman içinde
Ben olmasam da olur
Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır
Bitmiyorsun
Çaresizliğim gün gibi aşikar
Su olup çeşmelerden akan güzelliğin
İnceliğin ışık ışık yüzüme vuran
Sen güneş kadar sıcak
Tabiat kadar gerçek
Sen bahçelerde çiçekler açtıran
Sudan, havadan, güneşten yüce varlık
Sen, o tek sevgi içimde
Sen görebildiğim tek aydınlık

Bir nefes de benim için al
Havasızlıktan öldürme beni
Bulutlara, yıldızlara benim için de bak
Susadım diyorsam
Bir yudum su içmelisin
Ben yorulduysam sen uyumalısın
Ellerim sevilmek istiyor
Saçlarım okşanmak istiyor
Dudaklarım öpülmek istiyor
Anlamalısın.

Ağaçların yeşili kalmadı
Gökyüzünün mavisi yok
Bu dağlar o dağlar değil
Rüzgarında kekik kokusu yok
Kim bu çaresiz adam
Bu kan çanağı gözler kimin
Kaç gecedir uykusu yok
Gündüzü yok
Gecesi yok
Yok
Yok
Anladım
Sensiz yaşanmaz bu dünyada
İmkanı yok.

Sana nasıl anlatsam bilmiyorum. Ama bildiğim tek ama tek şey seni delicesine çok sevdiğim. Seninle öyle bütünleştim ki ayrılmak değil kopamıyorum
senden. Ne seni bırakabiliyorum; ne de kendimi hiçe sayıyorum. Bunların ikisini de yapamıyorum. Çünkü artık düşünemiyorum. Kafama, benliğime o
kadar yerleşmişsin ki; seni oradan çıkartmak olanaksız. Belki kendimi küçük düşürüyorum ama sevgide küçük düşme söz konusu olsa bile seve seve
senin için her adımı atarım. Seni o kadar çok sevdim ki artık aşkım senden bile öte. Seni sevdiğimi dağlara, taşlara kısacası her yere; bütün kainata
haykırmak istiyorum Seni Seviyorum!!

Bu kelime topluluklarını defalarca senin için ama yalnız senin için tekrarlayabilirim. Biliyor musun; seni sevdiğimden beri artık çevremdeki her şey
gözüme daha güzel daha hoş ve de daha ümit verici gelmeye başladı çünkü onlar bana seni hatırlatıyor...

Dağlar gibi sende içimde çok büyük tutunulması zor bir yerdesin. Tepeler gibi sende içimde ulaşılması zorsun. Zirveye sadece bir kişi çıkar senin
yaşamında; işte o da ben olmak istiyorum zirvede tek ben; BEN VE SEN...

Su gibi berraksın ama içimdekileri de alıp götürüyorsun,yol gibi senin de sonun yok; yani seni sevmenin sonu yok... Bu böyle nereye kadar sürer
bilemem tabi. Bunu ben belirleyemem; ama şunu bil ki seninle ölüme bile varım..!

Sensiz geçen bir gün değil bir salise bile düşünemez oldum. Sen benim; benliğim, varlığım, hayatım, geleceğim, çılgınlığım, sevincim, mükemmelim,
sevdiceğim kısacası her şeyim her şeyimsin...

Sensiz bir hayatın oksijensiz yaşamdan farkı yoktur. Aldığım nefes içtiğim su yürüdüğüm yol her şeyde sen ve senden izler var.

Seni seviyorum ,Seni seviyorum,Seni seviyorum,Seni seviyorum,Seni seviyorum...

ben buldun seni,bir gün batımı düşüp yollara...
Yüreğimde yanık sevdanın izi,acı doluydu benliğim.
Sonra rüzgarın estiu ğultusu hala kulaklarımda!
"Gel es benimle"
Ama ben rüzgar değildim ki!
"Rüzgar olmayı bilmiyorsan birlikte öğrenebiliriz"
ben buldun seni.
Ben bir tepedeydim,sen başka bir tepede.
Aynı yerde,başka tepelerde şöyle bir durdun,izledin beni.Sırtımda koca bir yük,kendimin kaç katı
Atmaya çalıştım canım yanarak,
Görmezden geldin,
Anlamamıştın daha.
Bulutlarda buluştuk sonra ellerimiz iki ürkek serçeydi.
Sarıldık sımsıkı . Sırtıma değdi elin bir yük vardı.
Anlamamıştın daha.
Açtım kalbimi Birini aramıyordum ,sen estin üstüme.
Yorgun savaşlardan çıkıp gelmiştin yanıma.
Yenilmiştin aşktan yana benimse Yüküm hala sırtımda.
ben buldum seni bir gün batımı düşüp yollara şimdi o tepede yalnızım sen yoksun,bulutlarda yok.
Hüznüm yağıyor yağmur yağmur.
Bu hüzün tek kişilik değil deli adam!!!!!!!!!
Fazla geldi ,ikimize tam gelir
Tutuştuğum ateş senin
Yandığım o gözlerde.
Ellerimde umudum.
Anlamıyorsun beni.
ben buldun seni, Bir gün batımı düşüp yollara... Şimdi o tepede yalnızım Rüzgar esiyor uğultusu kulağımda "Tanrı ona yardım etsin"
"Tanrı sana yardım etsin"...................... Düşündüm resmine bakıp
rüzgar olmayı öğrenmedik daha! Ahım esecek başka rüzgarlarda
-tANRı saNa YardıM etsiN-

Aşkta Hesap Kapanmaz




Bir sahil kasabasındasınız ve işiniz gereği görevli gelmişsiniz; turizmcisiniz ya, çok şirin bir butik oteldesiniz. Barda bir yandan içiyorsunuz ve bir yandan da barmaid kadınla sohbet ediyorsunuz.

Otelde sıkılıyorsunuz ve gece gece dolaşmak için dışarı çıkıyorsunuz.

Arnavutkaldırımıyla kaplı sokaklarda yürüyorsunuz uzun uzun. İçinizde yılların birikimi derin bir hüzün. Aklınızda geçmişe ait onlarca düşünce. Her biri çözülmez bir bilmece. Yürüyorsunuz ve ayak seslerinizi duyuyorsunuz: Tak, tak, tak! Kolunuzda saatiniz: Tik tak, tik tak!

Dolaşıyorsunuz loş sokaklar arasında. Bir çözüm bulamıyorsunuz bir sarhoşun kafasında. Sahile iniyorsunuz gece gece. Kumsalda oturuyorsunuz. Dalgaların kumsalı öperken çıkardığı hışırtıyı dinliyorsunuz. Martıları arıyor karanlıkta gözleriniz. Bulamıyorsunuz...


Gökkuşağının renklerini görmek için yağmurlarda ıslanmak, karın saf beyazlığını görmek için ayaz gecelere katlanmak zorundasınız.

Bir dönüp bakıyorsunuz ki geçmiş seneler, içinizde birikmiş neler neler olmuş kördüğüm; aynadaki gözlerinizde gördüğüm, hala onlar için yanmakta ve ağlamaktasınız.


Kimsenin uğramadığı, terk edilmiş istasyonun eski bankında bir başına oturmaktasınız. Dışarıda mevsimler değişmiş, zaman değişmiş farkındasınız. Bir sizsiniz değişmeyen, sizsiniz gidenleri bekleyen. Dönen yok, kendinizi kandırıyorsunuz.


Kiminiz, kimseniz yok bu sahil kasabasında. Göreviniz gereği gelmişsiniz. "Benim ne işim var burada" diye düşünüyorsunuz. Oteldeki barmaid kadının, barda sohbet ederken size söylediği sözleri geliyor aklınıza, "Aşkta hesap kapanmaz!"

İçinizi bir yalnızlık duygusu, bir atılmışlık, bir satılmışlık korkusu sarıyor ve denize karşı içinizdeki çocuk ağlamaya başlıyor; içinizdeki çocuk ağlarken dudaklarınızdan bir mırıltı dökülüyor: "Aşkta hesap kapanmaz!"

Karanlığım ölmeden..





Bahtıkara bir gelin gibi düşersem içimdeki karanlığa...
Işık, ne yukarda kalır!..
Vakumlanırken dibe doğru... Ve yutarken beni anaforlar;
Bir ananın gözyaşı gibi akar içim,
Akar içim, akar içim!..

Bir çilehanedir karanlık yatak.
Böğrümden böğrüme bir sarkaç vurur...
Canımda; içine ot dolmuş çanlar, dili koparılmış horozu dinler!
Istırap... Her yanımdan canıma girer.

Bahtıkara bir gelin gibi düşersem içimdeki karanlığa...
Işık, ne yukarda kalır!

Fakat, ordadır... Işığın geldiği yandadır, ışığın bana bir ip gibi sarktığı yöndedir, ışığın bir nefes gibi içime dolduğu yerdedir umutlar...
Ve ordadır hak ettiğim yer;
Ordadır...

Ben...
Kendi içindeki karanlığa düşmüş ve yine kendi içindeki karanlığın dibinde ölecek bir böcek miyim?
Ben...
"İçimdeki karanlığa" dünyayı zindan etmeyecek miyim?
Ben...
Kendimi bir çorap gibi tersine çevirmeyecek miyim?
?..

Bilirim, ordadır...
Işığın geldiği yandadır, ışığın bana bir ip gibi sarktığı yöndedir, ışığın bir nefes gibi içime dolduğu yerdedir umutlar...
Ordadır hak ettiğim yer;
Ordadır...

Ve ben...
Karanlıklar ölmeden;
Nasıl ölürüm?
Işığa ulaşmak; ışığa tırmanmak!..

Umurumda mı?

Bahtıkara bir gelin gibi düşmüş bile olsam içimdeki karanlığa...
Işık kalmış olsa da en yukarlarda...
Vuruyor da olsa içimdeki sarkaç bir böğrümden bir böğrüme...
Ve ben; kör, sağır gecelerde, dili koparılmış horozların sesini bekliyor da olsam!..
Sorarım kendime:
"Ben;
Kendi içindeki karanlığa düşmüş ve yine kendi içindeki karanlığın dibinde ölecek bir böcek miyim?.."

Işığa ulaşmak; ışığa tırmanmak gibi zor bile olsa...
Umurumda olur mu, biliyorsam?..
Biliyorsam; ordadır...
Işığın geldiği yandadır, ışığın bana bir ip gibi sarktığı yöndedir, ışığın bir nefes gibi içime dolduğu yerdedir umutlar...
Ordadır hak ettiğim yer;
Ordadır...

Ve ben...
Karanlıklar ölmeden; Nasıl ölürüm?

Üsüyorum... vede tir tir titriyorum
Üsüyorum cünkü icim bombos,
beynimi yarsalar aci hatiralardan baska birsey bulamazlar
Yüregimi delik desik etmelerine bile gerek yok,
zaten kirik dökük, tuz olup dagilmak üzere...

Günlerdir eriyorum..sonumun yavas yavas yaklastigini hissediyorum
senin gittigin gün depoladigim gözyaslarini cabuk tükettim,
artik bos bos bakiyorum..
Sagirim..
Kuslarin seslerini duymuyorum..
denizin dalgasini, arabalarin sesini, sarkimizi, hicbirini duymaz oldum
Gözlerimde Gözlerin oldugu sürece duyamamki..

Bu kadar zor olacagini önceden bilseydim, yine gitmene izin verirdim
hos izin almadin..cünkü coktan yol almistin..ama görmemi engellemisti gözlerin..
Bilseydim bu kadar aglayacagimi, yine gidisini izlerdim..
Yine duvarlarin üstüme üstüme cökmesine izin verirdim, daralmami görmezden gelirdim..
Zor olandan kacmazdim senin gibi, "Zor" deyip vazgecmezdim senden..

Bir güvercin düsün..soguktan üsümüs ve camina siginan
okadar üsümüski disarda..camina vuran sobanin isisini hissettigi icin dayanmis camina
ve düsün o güvercini elinle itip, karin icine düsmesini sagladigini
düsünki gömülüvermis kara..titremis titremis ve donmus..
Ve beni getir gözlerinin önüne..bende öyleyim iste..
Önce yanina cagirdin..isittin..sorna elinin tersiyle ittip bosluga attin..

Tadim tuzum kalmadi!

Duygularim seninle gitti..bana ihanet etti
Yüregim de bana veda etti..tuz buz olup dagilmis icimde.. kiriklari batiyor bedenime
Nasilmi ayakta duruyorum?
Icimde biryerlerde Askimdan kalma bir kirinti var
son cirpinislari bu...
ya oda buz tutar icimde..agitlar yakarsin ardimdan
yada gelir dokunursun yeniden alev tutar...seni hic sorgulamadan..

Görünce Tanirsin..




Hatirlarmisin? Hani bir Gece beni tanidigin o sahile gitmistin, icmis icmis gezmistin
Gecenin bir yarisi beni aramistin, Özlemini tarif etmeye calisiyordun, Anlatmak istedin ama Kelime bulamiyordun, sadece agliyordun, ve susmustun..
Sen sustukca ben susmustum
Agladikca ben aglamistim..
Öyle zordu ki, ikimizde telefonun ucundaydik, ne sarilabilmistik, nede görebilmistik birbirimizi..
Sen, "yeter artik, gel" demistin
Bense yutkunmustum, "gelemem" diyemezdim..
Sana söyle bir sey söylemistim, eger hatirlarsan
"Yanibasindakini sevmek kolaydir, ve hatta sevmekten usananlar vardir, ama özleyerek sevmek Yürek ister, o Yürek de bizde var" demistim..unutmusum...
sen yüreksizdin..
Birak özlemeyi, beklemeyi bile eline yüzüne bulastirdin,
söz tutmakmi? ...bilmezsin bile..

Hani Agacin dalini kirarsin da yinede sapasaglam ayakta kalir ya..
Kökleri vardir, onlarla ayakta kalir ya
Ben kopardim seni kendimden, acisini ceke ceke ..ama hala ayaktayim,
Köküm, Askin varmis icimde...kalbimin derinliklerinde biryerlerde..
Yapma ya...günes gibi dogma..beni ayakta tutmaya calisma
Yagmur rolünü at üstünden, beni besleme..askimi besleme neolur..
Gitmeninde Kalmaninda kurali vardir..
Icimden, yüregimi cigneye cigneye gittin..izin kaldi, göz yaslarim yetisti imdadima..
Giderken yüregime basmayacaktin, yüzüme sahte sahte bakip gitmeden önce
Bari bide bir cizik atsaydin eserine..imzanida isleseydin yüregime..
Kalmak aklina gelmedi bile, agir gelirdi yüzüme kazidigin hüznü görmek..

Geri dönmek cok kolay..yalan söylersin, ceker gidersin, sonra usanir geri dönersin bekleyen var dersin..
Zor olan ne bilmek istermisin?
Kanlanmis, yillarca kan aglamis, sana nefretle bakan gözlere bakabilirmisin gülümseyerek?
Yüregine bastigin mühürü kaldirabilirmisin? Yillarca susturdugun dudaklari aralayabilirmisin ansizin?
Zor olan...Hayal kirikligi.....döndügünde onunla karsilasabilirsin...buna hazirliklimisin?
Yüzüne carpilan bir kapinin ardindan nereye gidecegini bilirmisin?..yedekde bir yerin varmidir?

Ben seni eger birazcik tanidiysam Zor olani birak yapmak, agzina bile almazsin..
O yüzden sen yine kolayi sec bence..yine kal oldugun yerde..
benden uzak ol..
Sen giderken...yanlizligim döndü bana..onunla rahatim...
o gözlerime bakabiliyor...halimi anliyor...kovmama gerek yoktu zaten islemisti dört duvarima..
Hic degilse beni senin gibi yüz üstü birakmiyor..
Onunla iyiyim ben...Huzurumu bozma..Yanlizligimi bozma..
Askin icimde beni zehirliyor, yikiliyorum yavas yavas...yanlizim..
Köküm kurudu, Askim kurudu..ben devriliyorum..

Birgün Ask tarlasinda gezersen..oradaki yanliz Agaci bul..
Uzaktan görmen zor olur...devrilmistir
Görünce kesin tanirsin....Cürümüs Kökü sana yabanci degildir..

Teşekkürler Dostum, Zengin bir arşiv....

Kendinde yazsana, daha da güzel olur bence