II.Dunya Savasi yillariydi... Genc bir adam ,
gonullu olarak ulkesi icin orduya katilmisti...
Bu adam , cok temiz kalpli,cok cesur, cok
gururlu&onurlu ve de cok durust bir insanmis
fakat kalbinin sahibini o yasina kadar bulamamis
ama umudunu yitirmemis...Savasin ilk
zamanlarinda birgun bir gazetede ki bir bayan
tarafindan yazilan bir yazidan cok etkilenmis, o
yazi sanki kalbine dokunmustu... Yazinin
sahibine bir mektup yazmis , boyle bir yaziyi
yazan insani yakindan tanimak istemis...Bir sure
sonra yazinin sahibi genc bayan , o mektuba
cevap vermis...Ve aralarinda garip bir bag
olusmus. Bu iki genc aylarca karsilikli
mektuplasmislar ve birbirlerini cok sevmisler ve
birbirleri icin yaratildiklarina karar
vermisler...
1,5 yil gecmis aradan ...savas sona ermis...ve
ikiside cok heyecanlilarmis cunku o ana kadar
birbirlerini hic gormemisler ve fiziksel olarak
hic birbirlerinden bahsetmemisler...Genc kadinin
cok tedirginmis ve aklinda bir soru isareti
varmis! Guvenmek istiyormus bu genc adama ama
icin icin kendini yiyormus bu soru... Son
mektuplarinda tren'in gara geldigi gun ve saati
ve nasil birbirlerini taniyacaklari konusunda
karar vermisler...Genc kadin , adama kendisinin
tren garina mavi bir palto ve bir buket kirmizi
gulle gelecegini , bu sekilde kendisini
taniyabilecegini yazmis... Her ikiside cok
heyecanlilarmis ve 1,5 yil aradan sonra cok
buyuk bir ozlem varmis aralarinda...
Tren gara gelmis ve genc adam arka vagonlardan
birinden inmis . Heyecan en ust duzeyde, biraz
tedirgin bir sekilde yurumeye baslamis.. Derken
birkac adim otede kalabaligin arasinda hizla
yuruyen bir bayanla gozgoze gelmis ve adamin
kalbi yerinden firlayacakmis gibi olmus...
Hayatinda gordugu en guzel kadinmis ...
Gozleriyle birbirlerinin kalplerine
dokunmuslardi sanki ve kadin , gardaki herkesin
buyulenmis bakislari arasinda , hafif yutkunarak
, heyecanli ve tedirgin bir edayla tebessum
etmis ....genc adam saskin bir sekilde kibarca
tebessum ederek karsilik vermis ve kadin hizli
kisa adimlarla garin cikisina dogru yurumeye
devam etmis ...genc adamin gozleri parlamis ve
cok etkilenmis ama biran durmus ve kadinin
ustunde mavi bir palto ve kirmizi guller
olmadigini farketmis!!...O an hayati film seridi
gibi gecmis gozlerin onunden ... bir yanda 1,5
yil mektuplastigi ve kalbiyle ,ruhuyla tum
benligini paylasip derinden baglandigi bir
kadin, obur yanda hayatinda gordugu en guzel
kadin ... ve daha fazla dusunmedi... cok onurlu
&gururlu ve cok durust bir insandi o ...
tereddut etmedi ve yurumeye devam etti... Bir
kac adim sonra ... mavi paltolu ve elinde
kirmizi guller olan , guzel olmayan , hayli
bakimsiz , saci basi dagilmis bir kadin gordu..
Adam bir an durdu...sozvermisti...ve o
mektuplarla onu yasayip sevmisti ve
baglanmisti...kendini topladi ve kadina tebessum
ederek yaklasti... "Merhaba " dedi..."Siz Eve
olmalisiniz!? Ben Paul " ... Kadin biraz garip
ve sasirmis bir halde adama sunlari soyledi : "
Az once , cok guzel bir bayan benden ona bir
iyilik yapmami rica etti . Bu paltoyu giyip , bu
gulleri almami istedi ve konusmasi cok heyecanli
ve sesi titreyerek : "Hayatimin en buyuk
sinavini vericem az sonra, eger size bir adam
gelip , bazi sorular sorarsa ..., ona aradigi
kisinin , Garin cikisindaki Cafe'de onu
bekledigimi soylermisiniz? " demisti... Genc
Adam kibarca tesekkur ederek , geriye dondu . Az
once gordugu kadinin kim oldugunu anlamisti ...
gozlerinden yaslar suzulerek , garin cikisindaki
Cafe'ye dogru hizla yurumeye basladi...
gonullu olarak ulkesi icin orduya katilmisti...
Bu adam , cok temiz kalpli,cok cesur, cok
gururlu&onurlu ve de cok durust bir insanmis
fakat kalbinin sahibini o yasina kadar bulamamis
ama umudunu yitirmemis...Savasin ilk
zamanlarinda birgun bir gazetede ki bir bayan
tarafindan yazilan bir yazidan cok etkilenmis, o
yazi sanki kalbine dokunmustu... Yazinin
sahibine bir mektup yazmis , boyle bir yaziyi
yazan insani yakindan tanimak istemis...Bir sure
sonra yazinin sahibi genc bayan , o mektuba
cevap vermis...Ve aralarinda garip bir bag
olusmus. Bu iki genc aylarca karsilikli
mektuplasmislar ve birbirlerini cok sevmisler ve
birbirleri icin yaratildiklarina karar
vermisler...
1,5 yil gecmis aradan ...savas sona ermis...ve
ikiside cok heyecanlilarmis cunku o ana kadar
birbirlerini hic gormemisler ve fiziksel olarak
hic birbirlerinden bahsetmemisler...Genc kadinin
cok tedirginmis ve aklinda bir soru isareti
varmis! Guvenmek istiyormus bu genc adama ama
icin icin kendini yiyormus bu soru... Son
mektuplarinda tren'in gara geldigi gun ve saati
ve nasil birbirlerini taniyacaklari konusunda
karar vermisler...Genc kadin , adama kendisinin
tren garina mavi bir palto ve bir buket kirmizi
gulle gelecegini , bu sekilde kendisini
taniyabilecegini yazmis... Her ikiside cok
heyecanlilarmis ve 1,5 yil aradan sonra cok
buyuk bir ozlem varmis aralarinda...
Tren gara gelmis ve genc adam arka vagonlardan
birinden inmis . Heyecan en ust duzeyde, biraz
tedirgin bir sekilde yurumeye baslamis.. Derken
birkac adim otede kalabaligin arasinda hizla
yuruyen bir bayanla gozgoze gelmis ve adamin
kalbi yerinden firlayacakmis gibi olmus...
Hayatinda gordugu en guzel kadinmis ...
Gozleriyle birbirlerinin kalplerine
dokunmuslardi sanki ve kadin , gardaki herkesin
buyulenmis bakislari arasinda , hafif yutkunarak
, heyecanli ve tedirgin bir edayla tebessum
etmis ....genc adam saskin bir sekilde kibarca
tebessum ederek karsilik vermis ve kadin hizli
kisa adimlarla garin cikisina dogru yurumeye
devam etmis ...genc adamin gozleri parlamis ve
cok etkilenmis ama biran durmus ve kadinin
ustunde mavi bir palto ve kirmizi guller
olmadigini farketmis!!...O an hayati film seridi
gibi gecmis gozlerin onunden ... bir yanda 1,5
yil mektuplastigi ve kalbiyle ,ruhuyla tum
benligini paylasip derinden baglandigi bir
kadin, obur yanda hayatinda gordugu en guzel
kadin ... ve daha fazla dusunmedi... cok onurlu
&gururlu ve cok durust bir insandi o ...
tereddut etmedi ve yurumeye devam etti... Bir
kac adim sonra ... mavi paltolu ve elinde
kirmizi guller olan , guzel olmayan , hayli
bakimsiz , saci basi dagilmis bir kadin gordu..
Adam bir an durdu...sozvermisti...ve o
mektuplarla onu yasayip sevmisti ve
baglanmisti...kendini topladi ve kadina tebessum
ederek yaklasti... "Merhaba " dedi..."Siz Eve
olmalisiniz!? Ben Paul " ... Kadin biraz garip
ve sasirmis bir halde adama sunlari soyledi : "
Az once , cok guzel bir bayan benden ona bir
iyilik yapmami rica etti . Bu paltoyu giyip , bu
gulleri almami istedi ve konusmasi cok heyecanli
ve sesi titreyerek : "Hayatimin en buyuk
sinavini vericem az sonra, eger size bir adam
gelip , bazi sorular sorarsa ..., ona aradigi
kisinin , Garin cikisindaki Cafe'de onu
bekledigimi soylermisiniz? " demisti... Genc
Adam kibarca tesekkur ederek , geriye dondu . Az
once gordugu kadinin kim oldugunu anlamisti ...
gozlerinden yaslar suzulerek , garin cikisindaki
Cafe'ye dogru hizla yurumeye basladi...
