Ne zaman gülmeye kalksam ayağıma dolanırdı acılar!
Ah be yalnızlığım
Seni kaç kez sırtından bıçakladılar?
Önce son sözlerimizi incelediler!
Sonra senin ayak izlerini...
...
Benim gözyaşlarıma dokundu yabancı bir el.
Yabancı bir ses
aşkı yeni vurmuşlar dedi!Gidişini delil yetersiziğinden kimse engelleyemedi!
Sustum!
Alfabeyi unutmayı söktüm
Her harfi içime kustum!
Sevgilim
Sen bilmezsin!
Ben acının gözlerine pusu kurdum!
Aşk!
Acıydı!
Acıttı!
Sonra!
Sonra kanattı!
Aşkın ölümü gerçekleşti
Artık sadece makinaya bağlı yaşatabiliyorlardı!
Sen!
Pardon siz demeliydim!
Siz kaç yüzlüydünüz!
Ben yanlışlıkla hanginizi sevdim!
Özdemir Asaf
