Arkanı dön ..
Arkanı dön yoksa gidemeyeceğim.Yoksa günahına girecek tüm kelimelerim.Arkanı dön,alnındaki apak güneşi kirleterek gitmeyeceğim.Ucu kırık kalemlerle yazdığım veda sözlerini sana söylemeyeceğim.Arkanı dön.. Yoksa ölene kadar ellerime sevdiğin gülleri dikeceğim.. "
Sonbahar yapraklarına özendi yüreğim.Sararmış solgun bedenim kayboldu çöpçülerin nasırlı ellerindeki kirler arasında.Yağmur yağdı o gün,ağzını bozdu haziran.Yasak değilmiydi bana o günden beri söz,aşk,yemin... Uzayan kaşlarım arasında kaybolmamışmıydı gözlerim.Körelmiş cımbızımla canımı yakmaktan usanmamışmıydım artık.Babamın sahte özlem cümleleri gibi dilimin ucunda sahte sevda sözlerin.Ayrılık kusmaktan cılızlaştı artık dibimdeki sevda renklerim.Hani bir pamukprenses vardı çocukluğumdan tek hatıram.Prensi gelirdi ya öperdi uyandırırdı.Çocukken ağlardım millet gülerdi bana.Artık daha çok ağlıyorum ama gülmüyor kimse.Yazarmı hesaba katmadı zamanı,zamanmı yaşadıklarımı bilmiyorum.Parmak aralarımda birikti tüm masallar.Göçebe korkularının son durağı kaldım gittiğin sonbahar gününde.Bin gemi vardı belki ufukta,hepsinde adın vardı,hepsinde acım...
Beş ayrı hikayenin kesiştiği yerimi bulmuştun sen.Üstelik hepsinin sonu kötüydü,hepsi İstanbuldu .. Zor dedin..
Belki zordu..
Ama ne kolaydıki hiç bilemedin.Abim kuşamıştı ya kırmızı kuşağımı belime.Sen gelmiştin otomobilinle...
Bir küçük bebek vardı önünde kırmızıydı elbisesi,gözleri siyahtı.Ve tam dudağının kenarında bir beni vardı.
Bebeğimi kaçırdı yabancı dokunuşların tenime.Gözleri büründü kötü ayrılık sözlerinin rengine.Ve masum güzelliği kirletildi kim bilir kaç gecede...
Aşk sevişebilmek için oynadığımız bir oyun değilmiydi ? Sırtıma yüklediğin bu olgunluklar niye..
Hadi küçümse yine sevgimi.. Çocuksun de,kendine bile hasretsin sen sevmeyi ne bilirsin de.Kaç zaman aynımı kaldık de...
....bitti....
Ben devrik cümlelerindeki yanlış yüklemlerde söylediğin kadın,sen dokunduğum tüm sayfa yapraklarında kalan iz...
Çok isterdim susmayı beceremedim.Arkamı döndüm,git.
Günahlarını bana bırakta git.Sevmedim farzet demiyorum ama gözyaşlarımızın rengi bile değişti artık.Kokundaki masum yan yastığımda hala,buna şükür..
Arkanı dön yoksa gidemeyeceğim.Yoksa günahına girecek tüm kelimelerim.Arkanı dön,alnındaki apak güneşi kirleterek gitmeyeceğim.Ucu kırık kalemlerle yazdığım veda sözlerini sana söylemeyeceğim.Arkanı dön.. Yoksa ölene kadar ellerime sevdiğin gülleri dikeceğim.. "
Sonbahar yapraklarına özendi yüreğim.Sararmış solgun bedenim kayboldu çöpçülerin nasırlı ellerindeki kirler arasında.Yağmur yağdı o gün,ağzını bozdu haziran.Yasak değilmiydi bana o günden beri söz,aşk,yemin... Uzayan kaşlarım arasında kaybolmamışmıydı gözlerim.Körelmiş cımbızımla canımı yakmaktan usanmamışmıydım artık.Babamın sahte özlem cümleleri gibi dilimin ucunda sahte sevda sözlerin.Ayrılık kusmaktan cılızlaştı artık dibimdeki sevda renklerim.Hani bir pamukprenses vardı çocukluğumdan tek hatıram.Prensi gelirdi ya öperdi uyandırırdı.Çocukken ağlardım millet gülerdi bana.Artık daha çok ağlıyorum ama gülmüyor kimse.Yazarmı hesaba katmadı zamanı,zamanmı yaşadıklarımı bilmiyorum.Parmak aralarımda birikti tüm masallar.Göçebe korkularının son durağı kaldım gittiğin sonbahar gününde.Bin gemi vardı belki ufukta,hepsinde adın vardı,hepsinde acım...
Beş ayrı hikayenin kesiştiği yerimi bulmuştun sen.Üstelik hepsinin sonu kötüydü,hepsi İstanbuldu .. Zor dedin..
Belki zordu..
Ama ne kolaydıki hiç bilemedin.Abim kuşamıştı ya kırmızı kuşağımı belime.Sen gelmiştin otomobilinle...
Bir küçük bebek vardı önünde kırmızıydı elbisesi,gözleri siyahtı.Ve tam dudağının kenarında bir beni vardı.
Bebeğimi kaçırdı yabancı dokunuşların tenime.Gözleri büründü kötü ayrılık sözlerinin rengine.Ve masum güzelliği kirletildi kim bilir kaç gecede...
Aşk sevişebilmek için oynadığımız bir oyun değilmiydi ? Sırtıma yüklediğin bu olgunluklar niye..
Hadi küçümse yine sevgimi.. Çocuksun de,kendine bile hasretsin sen sevmeyi ne bilirsin de.Kaç zaman aynımı kaldık de...
....bitti....
Ben devrik cümlelerindeki yanlış yüklemlerde söylediğin kadın,sen dokunduğum tüm sayfa yapraklarında kalan iz...
Çok isterdim susmayı beceremedim.Arkamı döndüm,git.
Günahlarını bana bırakta git.Sevmedim farzet demiyorum ama gözyaşlarımızın rengi bile değişti artık.Kokundaki masum yan yastığımda hala,buna şükür..
