Çığlıklarımı atıp havaya,suya,toprağa..
Ortalığı harabeye çevirip,
Bir de özümü akıta akıta yerlere
Vazgeçiyorum ben...
Çekip alıyorum ömrümü senden...
Son heceler çıkıyor dilimden
Çiçeklerimin tümü soldu
Ne su kaldı bende,ne nefes..
Vazgeçiyorum ben...
Sığınıp gecelerime gidiyorum senden...
Son yalvarışları alıp götürüyor rüzgâr
Duyasım yok...inanasım hiç
Ki ben üşür(d)üm bu rüzgârda,
Ben üşür(d)üm yokluğunda..
Vazgeçiyorum ben...
Kışlıkları geçirip üstüme yitiyorum senden...
Ve bitti!!!
Sona erdi tüm zamanlar
Düştü son yaprağı ağacın..
Yere eğilip alamıyorum bile...ne acı
Her eğilişinde nefessiz kalır mı insan?
Kalırmış...
Nefessizlik nasıl batar etine,ciğerine
Nasıl ıszlatır,nasıl kanatır içten içe
Bilirim...
İşte bu yüzden,
Tüm bu bildiklerim yüzünden..
Son sözleri esirgeyerek senden...
Vazgeçiyorum ben bu eziyetten...
