Geceler kanıyor dudaklarımda yine..Sensizliğin önünde diz çökmüş ağlıyorum...Dilim lâl olmuş, yüreğim sus pus..Gözlerini arıyorum oysa...Gözyaşın diye süzülse yağmurlar, bulutları emeceğim sütten kesilmemiş bir bebek gibi...Bir bilsem dudaklarından düşen her kelimenin avuçlarında baharın gülümsedigini, kana kana soludugun nefesini alacagim ciğerlerime..Bir bilsem, içtigin sigara küllerin sevda dair oldugunu bir bilsem, yüregimin ayrılıklarda uyuyan gözlerimi küllerinle yıkayacağım...Sen uzak illerde ben ise senin nefesinde...
Bir kavuşsak seninle, yağmurlara dans etmeyi öğretecegiz değil mi ? Bir sarılsak delicesine, uçurumları yırtacağız ellerimizle..Kollarımız bir kavuşsa rüzgar bile gögüs kafeslerimizi üsütemez biliyorum...Gece hasretimizi yakıyor toprağın tatlı yalnızlıgında...Ben ise gözlerimi yüreğine kapatıp saçlarına uzanıyorum...Bir yan yana gelsek, ıslak çimenlerin üstüne boylu boyuna uzanıp bulutları takip edecek gözlerimiz..Gökkuşağından düşen umutları avuçlarımıza doldurup susuz topraklara bırakacağız.Ah bir kavuşsak seninle..
Kaç kez düşledim senin avuçlarında uyumayı, kaç kez iç geçirdim uzaklardan saçlarının omuzlarından süzülüp rüzgarla savaşını izlemeyi...Kaç kez iç geçirdim senin yanında mutlulukları solumayı, kaç kez zamanın icinde sadece senin rüyalarında yaşamayı..Yollarımız aynı vuslatın patikalarında buluşsa, gözlerimizden gözyaşı değil, güller yağacak vuslatın avuçlarına..Melek'ler gülümseyecek yetim cocukların düşlerine...
Ay, karanlıkları eliyorken gecenin; ben senin gözbebeklerine düşme telaşındayım...Garip bir telaş benimkisi.....Yastığa uzanmış kirpiklerine baharları serme telası...Ayak uçlarına ise yüreğimi...Avuç içlerinde bir cemre ıslaklığında düşmek bile ne içten duygu...Hasretinin karanlıgında gözlerimi kapatıyorum yine..Gözlerin icinde Cennetin en güzel ciceklerini hayal ediyorum... Düşlerimden kanatlanan yetim cocukların gülüşlerini hissediyorum dudaklarında..Bak gözlerim yine karanlıga kapalı..Seni düşlüyorum..Ağaçlarla yıldızlar fısıldaşıyor gecenin koynunda...Yakamozlar ise senin güzellğini kurak topraklara bırakmakta...Seni büyütüyorum tahta beşiklerin ağladığı yüreğimde...Büyüdükçe sevdan, acılarını sarıyorum umutlarımla...Baktığım her yerde saçların düşüyor avuçlarıma..Her başımı gökyüzüne kaldırdığımda her yıldız gözlerin oluyor içimde..Ne zaman iki dalda bir gonca görsem vuslatımız yanıyor ciğerlerimde...Ah seninle mutlulukları soluyorum...
"Toprak, uyanmış bahar sabahına.
Gece ise yıldızlarını seriyor karanlıklarına.
Fakir yüreğim seni solurken ,
Bedenim yanıyor küllenmiş acılarına..
Şimdi, sevme zamanı yarim..
Bir gülümse yeter ki ;
Güller dolsun avuçlarımıza..
Bir nefes al sevdamıza ki,
Göçmen kuşlar adımızı
Umutla yazsınlar güldesenli baharlarımıza..
Bir kavuşsak seninle, yağmurlara dans etmeyi öğretecegiz değil mi ? Bir sarılsak delicesine, uçurumları yırtacağız ellerimizle..Kollarımız bir kavuşsa rüzgar bile gögüs kafeslerimizi üsütemez biliyorum...Gece hasretimizi yakıyor toprağın tatlı yalnızlıgında...Ben ise gözlerimi yüreğine kapatıp saçlarına uzanıyorum...Bir yan yana gelsek, ıslak çimenlerin üstüne boylu boyuna uzanıp bulutları takip edecek gözlerimiz..Gökkuşağından düşen umutları avuçlarımıza doldurup susuz topraklara bırakacağız.Ah bir kavuşsak seninle..
Kaç kez düşledim senin avuçlarında uyumayı, kaç kez iç geçirdim uzaklardan saçlarının omuzlarından süzülüp rüzgarla savaşını izlemeyi...Kaç kez iç geçirdim senin yanında mutlulukları solumayı, kaç kez zamanın icinde sadece senin rüyalarında yaşamayı..Yollarımız aynı vuslatın patikalarında buluşsa, gözlerimizden gözyaşı değil, güller yağacak vuslatın avuçlarına..Melek'ler gülümseyecek yetim cocukların düşlerine...
Ay, karanlıkları eliyorken gecenin; ben senin gözbebeklerine düşme telaşındayım...Garip bir telaş benimkisi.....Yastığa uzanmış kirpiklerine baharları serme telası...Ayak uçlarına ise yüreğimi...Avuç içlerinde bir cemre ıslaklığında düşmek bile ne içten duygu...Hasretinin karanlıgında gözlerimi kapatıyorum yine..Gözlerin icinde Cennetin en güzel ciceklerini hayal ediyorum... Düşlerimden kanatlanan yetim cocukların gülüşlerini hissediyorum dudaklarında..Bak gözlerim yine karanlıga kapalı..Seni düşlüyorum..Ağaçlarla yıldızlar fısıldaşıyor gecenin koynunda...Yakamozlar ise senin güzellğini kurak topraklara bırakmakta...Seni büyütüyorum tahta beşiklerin ağladığı yüreğimde...Büyüdükçe sevdan, acılarını sarıyorum umutlarımla...Baktığım her yerde saçların düşüyor avuçlarıma..Her başımı gökyüzüne kaldırdığımda her yıldız gözlerin oluyor içimde..Ne zaman iki dalda bir gonca görsem vuslatımız yanıyor ciğerlerimde...Ah seninle mutlulukları soluyorum...
"Toprak, uyanmış bahar sabahına.
Gece ise yıldızlarını seriyor karanlıklarına.
Fakir yüreğim seni solurken ,
Bedenim yanıyor küllenmiş acılarına..
Şimdi, sevme zamanı yarim..
Bir gülümse yeter ki ;
Güller dolsun avuçlarımıza..
Bir nefes al sevdamıza ki,
Göçmen kuşlar adımızı
Umutla yazsınlar güldesenli baharlarımıza..
