Soğuk bir ankara gecesi gece yeni bir güne bağlanmak üzere.Bense bir sevda seferinden çıkmış yorgun kalbimle yeni bir günü karşılıyorum.Kim bilir bu kaçıncı seni buldum sanışım kaçıncı seferden yorgun dönüşüm ve yüreğimin yaralanışı.Hep aynı işte bildiğim tüm masalların sonu aynı biri seviyor ötekisi seviyor mu bilinmez seven bekliyor sanki bir gün beklenen gelicekmiş gibi sonra bir gün seven beklemekten yoruluyor kırık bir kalple yola çıkıyor.Bnudan farklısı ancak okuduğum ve inandığım masallarda vardı.Şimdi yeniden masallara inanmak istiyorum gelde inandır beni sevgilim.
Sana ulaştığımı sanıp sevda seferinden her yorgun dönüşümde birisi bekler beni odamda.Bu ne annem nede kardeşim olur ama onların olmasını beni bekleyen yalnızlığa tercih ederim her zaman.yalnızlık kötüdür sonra soğuktur üşür insan yalnızlık gecelerinde.Tek bir şey kurtarır insanı bu duygudan oda yorganına sarılmak ve yarın güzel bir gün olacak ama şimdi uyuyup rüya görmeliyim diyerek uyumak .Çoğu zaman bu bile kurtarma insanı bu gecede olduğu gibi
Biliyorum sende bir yerlerde bekliyorsun seni bulmamı bunu bilmesem ne bu kadar çabalardım nede her seferinde beni yalnızlığın beklediğini bile bile yeni sevda seferlerine çıkardım.Yalnızlığın tek ilacı senin bir yerlerde var olduğunu inanmakmış bunu anladım.Artık tüm yollar vız gelir bana er yada geç seni bulucağımı biliyorum ya.
Bulduğumda zaman geç olurda yine yorgun düşersem eğer sevgilim sana bir tek emanetim olucak.O emanetime ben dönene kadar sahip çıkarsan sevinirim.Bu aralar yine uzakları arıyorda gözlerim bu uzaklar ki hem seni bana getiren hemde uzaklaştıran uzaklardan yalnız.Her sevda bitiminde sessizce giderim arkama bile bakmadan hiç habersiz nasıl ki habersiz girdiysem o yola habersizde çıkarak.Sözün kısası şudurki sevdiğim.
Bir gün kabalık edersem
Habersiz çekip gidersem
Yalnızlığım sana emanet
aç karnına hiCh gitmio