Anneci?im!
Evlatlar vard?r ba?ar?lar?n?, zaferlerini yazarlar...
Sana yazacak bir ba?ar?m, bir ?d?l?m yok anne.
Ke?ke olsayd? da, seni sevindirebilseydim.
Ke?ke, benim de anneme yazacak, anlatacak ba?ar?lar?m olsayd?.
Ama yok anne...
Sevdi?in, ok?ad???n sa?lar?ma aklar d??t? anne.
?lk evvel sa?lar?m hayat m?cadelesinde yenildi.
D??manlar?m hep benden g??l? oldu anne.
Onlar?n tahta k?l??lar? benim ?elikten k?l?c?m? parampar?a etti.
Onlar beni yenmek i?in ne senaryolar yazd?, ne iftiralar att?lar.
Ben, ‘masumum’ bile diyemedim.
D??manlar?ma hep yenildim anne.
Ve ne yaz?k ki, dostlar?ma da... Dostlar?m da beni hep yendi...
Ben onlar? dost bilirken onlar beni meydanlarda tu? ettiler.
Arkamda hep bir han?er yaras? oldu anne.
Senin anlayaca??n, dostlar?m beni d??manlar?mdan daha beter etti!
Kahkahay? unuttum, tebess?mle dost oldum.
Y?z?mde ac? bir tebess?m var ?imdi.
Baht?ma yenildim anne!
?ocukluk y?llar?m?n ?zlemiyle seni arad?m anne...
Senden daha ?efkatlisini,
daha merhametlisini bulamayaca??m? bilerek...
Her ?ey k???kken g?zelmi? anne.
?imdi b?y?d?m ve yenilmeyi ??rendim anne.
G?l? ?ok sevdim, hele al?n?, pembesini...
Baht?ma hep beyaz? d??t? anne...
O ?ok sevdi?im g?llerin, dikenlerine yenildim anne...
A?l??a-toklu?a, hastal??a-sa?l??a, dosta-d??mana...
Hepsine ama hepsine yenildim...
Senin anlayaca??n hayata yenildim anne...
Yenildim...
Evlatlar vard?r ba?ar?lar?n?, zaferlerini yazarlar...
Sana yazacak bir ba?ar?m, bir ?d?l?m yok anne.
Ke?ke olsayd? da, seni sevindirebilseydim.
Ke?ke, benim de anneme yazacak, anlatacak ba?ar?lar?m olsayd?.
Ama yok anne...
Sevdi?in, ok?ad???n sa?lar?ma aklar d??t? anne.
?lk evvel sa?lar?m hayat m?cadelesinde yenildi.
D??manlar?m hep benden g??l? oldu anne.
Onlar?n tahta k?l??lar? benim ?elikten k?l?c?m? parampar?a etti.
Onlar beni yenmek i?in ne senaryolar yazd?, ne iftiralar att?lar.
Ben, ‘masumum’ bile diyemedim.
D??manlar?ma hep yenildim anne.
Ve ne yaz?k ki, dostlar?ma da... Dostlar?m da beni hep yendi...
Ben onlar? dost bilirken onlar beni meydanlarda tu? ettiler.
Arkamda hep bir han?er yaras? oldu anne.
Senin anlayaca??n, dostlar?m beni d??manlar?mdan daha beter etti!
Kahkahay? unuttum, tebess?mle dost oldum.
Y?z?mde ac? bir tebess?m var ?imdi.
Baht?ma yenildim anne!
?ocukluk y?llar?m?n ?zlemiyle seni arad?m anne...
Senden daha ?efkatlisini,
daha merhametlisini bulamayaca??m? bilerek...
Her ?ey k???kken g?zelmi? anne.
?imdi b?y?d?m ve yenilmeyi ??rendim anne.
G?l? ?ok sevdim, hele al?n?, pembesini...
Baht?ma hep beyaz? d??t? anne...
O ?ok sevdi?im g?llerin, dikenlerine yenildim anne...
A?l??a-toklu?a, hastal??a-sa?l??a, dosta-d??mana...
Hepsine ama hepsine yenildim...
Senin anlayaca??n hayata yenildim anne...
Yenildim...
