Yetinmeyi öğrendim senin hayalinle.
Elini tutamadan gözlerine bakmadan.
Mutluluğunla mutlu olmayı öğrendim.
Arkadaşlığınla yetinmeyi öğrendim.
Sen sevmesen de asla söylemesen de.
Seni seviyorum demekle yetinmeyi öğrendim.
Karşılıksız bir aşkla mutlu olmayı öğrendim.
Seni dolu dolu yaşamak varken ömrümce.
Sensiz resminle yetinmeyi öğrendim.
Uzaktan sevmeyi öğrendim tıpkı bana olduğun gibi.
Beni gördüğün olmakla yetinmeyi öğrendim.
Bazen arkadaş bazen dost bazen de bir köle.
Ama asla sevdiğin olmayı öğrenemedim.
Ve hiçbir zaman öğrenemeyeceğimi öğrendim.
Aslında ben senden iki şey öğrendim sevdiğim.
Gülerken ağlamayı öğrendim içimden gizlice.
Ve ağlarken gülmeyi sensiz acı içinde olsam da.
Seni düşünüp hayelinle mutlu olmayı öğrendim.
İşte ben tüm bunları öğrendim de sevdiğim.
Sen bir türlü beni sevmeyi öğrenemedin
Elini tutamadan gözlerine bakmadan.
Mutluluğunla mutlu olmayı öğrendim.
Arkadaşlığınla yetinmeyi öğrendim.
Sen sevmesen de asla söylemesen de.
Seni seviyorum demekle yetinmeyi öğrendim.
Karşılıksız bir aşkla mutlu olmayı öğrendim.
Seni dolu dolu yaşamak varken ömrümce.
Sensiz resminle yetinmeyi öğrendim.
Uzaktan sevmeyi öğrendim tıpkı bana olduğun gibi.
Beni gördüğün olmakla yetinmeyi öğrendim.
Bazen arkadaş bazen dost bazen de bir köle.
Ama asla sevdiğin olmayı öğrenemedim.
Ve hiçbir zaman öğrenemeyeceğimi öğrendim.
Aslında ben senden iki şey öğrendim sevdiğim.
Gülerken ağlamayı öğrendim içimden gizlice.
Ve ağlarken gülmeyi sensiz acı içinde olsam da.
Seni düşünüp hayelinle mutlu olmayı öğrendim.
İşte ben tüm bunları öğrendim de sevdiğim.
Sen bir türlü beni sevmeyi öğrenemedin
savunamıyorum gittiğin kurak toprakları. Hani diyorum
hüzünlü bir sahne