Yine aynı vakitte geldin,
seni aramışken,bulamamışken, ve artık bezmişken geldin..
Yetişmek zorunda olduğun yerlerden sonra, bana da geç kalmamıştın..
Öylesine uğramaların koyuyor en çok bana,ayaküstü lokantalar gibiyim..
Ya ihtiyacın olduğu için burdayım, ya da ayak alışkanlığı olmuş senin için benim duygularım..

Ben hapishanede ziyaretçi bekleyen mahkum değilim,
ya da sandalyeye bağlı bir hasta..
Merhamet edip gelme..
Dilenciymişim gibi sahte sevgiler verme artık!!
Ve şimdi artık sus, sonsuza kadar.. Anlamıyorum sözlerini..
Vaatlerin ve iltifatların, ne de pişmanlıkların zamanı değil artık..
Aklımda davular zurnalar, aklımda bize ait olmayan bir düğün yeri var.. Mahşer yerinde kayıp gibiyim..
Bir kavganın kargaşanın anlamsızlığında bir anlam arıyorum hala..
Varoluşunu sorgulayan onca insandan biriyim artık, konuşturma beni..
Bilmiyorum
bildiğim doğrular hala doğrumu...