_______________ ZamanSız ZamanLaR _______________Yok oluşlarımdan bi tanesini duymak mı istiyor yosunlaşmış kalbin? Sevgisiz yarınsız beni tanımak mı istiyor gözlerin?
Dinle...
Suskun çocuk,
Bana bakan gözlerin beni var etsede
Dudaklarından çıkan kelimeler beni yok etmeye mahkum..
Sevgisiz asi yaşamaya mahkum olan ben...
İlk defa bu denli gözlerine bakarken masum kızı oynamaktan cekinmiyorum.
Sabırsızımm sen'li zamanlarıma asiliğimi katmamaya.
Gözlerim kapandı..
Dudaklarıma yaklaştığın da bütün dünya durmuş gibiydi...
Boynum eğildi, bu mutluluk oyunu oynayan insanlara
Sabah doğmadan sen yine susacaktın, ben ise sana konuşacaktım...
Yarınsız sana..
Güneş doğdu..
Bir kaç saat daha kalacaktım
Alnımdan öp{me} bile diyemedim
Sustuk!
Susmalarımızı konuştuk
Hiç konuşmadığımız susmalarımız
Sessizlik şehrini almış gidiyordu
Simitcinin sessizliği bile acıyı taşır gibiydi...
Gidiyordum!
Kollarına al beni, sarıl diyebildim o susmalar içinde...
Cok görmedin bana sefkatli sarılışını,
Zamanım gelmiş ben gözlerimi sana dikmiş sessizleri oynarken...
Acımı uykumla karıştırıp sana yollamam gerektiğini anlaman için zaman cok azdı
"Aç avucunu sana benden bir yürek daha verip bir kez daha gidiyorum" diyebildim anca...