Kimseye guvenemiyorsun..Kimseye ne dostun ne arkadasin ne sevgilin olmaya izin vermiyorsun....Guvenmemek sart olmus, cunki guvendigim an hayal kirikligina ugricami hissetigim icin.. tipki dostum sevdigim dedigim herkes icin...Korkunc bir hayat, insan ne kadar derse desin kimse lazim degil ben kendim varim kimseye guvenmeme gerek yok. AMA bazen insan hayatindaki herseyi icine ata ata kendini yavas yavas oldurmekden hic bir farki yoktur. :peep::??

kendini çok değerli görüp karşıdakine güvenemicek kadar "birŞey" olmakta ayrı tabi

kimseye guvenmemek kendini "birsey" sanmakmi oluyordu... Insanlara guvenmemek kendini degerli gormekle alakasi yok ama senin baktigin pencere her neyse, ayni pencereden bakmiyoruz.