Ben camım mavi konakta
Her yağmurda damlaların yüzümü okşadığı camım
Kışın rüzgarda bir tarafım donar

Ben camım kırılmamış henüz
İnsanların içerisini görmek için baktıları gözüm
Rüzgarda titrerim

Ama yıkılmam hiçbir zaman

Soğuk bir kış günü diğer tarafta konuşursun
Buğulanır bir tarafım

Ama bilirim orda olduklarını
Ağacın rüzgarda savrulduğunu ama yıkılmadığını
Denizin denizden çıksa da suyu geri döndüğünü bilirim
Ben kırılmam kolay kolay
Ne zaman sevdam bitse bu dünyada
Rüzgar alır mavi konak

Sonra yeni cam takılır mavi konağa

Sevda yine biter

Yenisi gelir lekesiz olur