Bu sabah bir sela sesiyle irkildim.Kendimi buz gibi hissediyordum.Birden içerden gelen feryatları duydum...Oraya bir girdim gözlerime inanamadımbirisini odanın tam ortasına boylu boyunca yatırıp üzerine bembeyaz bir çarşaf örtmüşler...Annem başucunda dizlerine vurup yavrum diye bağırıyordu babam duvardan sanki bişeylerin hırsını çıkarırcasına yumruk atıyordu.Ya kardeşim?O ufacık elleriyle yerde yatanın saçlarını okşuyordu.
Sanki beni hiç kimse görmüyor,duymuyordu.Acaba dedim kendi kendime yoksa beni tam o sırada annem SERKAN diye bağırınca bende film koptu.Demek yerde o boylu boyunca yatan benmişim...Ölümü kendime konduramıyordum.Ağlamak istedim ama ağlayamadım.İşte beni evden çıkarıyorlar..Mahalleme ve çocukluğumun o tatlı,o güzel ve hayat dolu yere veda ediyorum.Beni seven sevmeyen herkes oradaydı.Arkamdan arkamdan dua ediyorlardı.Herkesi görüyordum ama AŞKIM yoktu.Sonra onu yokuştan bağırarak çıktığını gördüm,içim yanıyordu sanki.Sonra tabutuma sarıldı,bana ağlıyordu.İsyan ediyordu.Bakışlarında "ben de geliyorum"der gibi bir haykırış vardı.Üzülüyorum ve yavaşça yanağına süzülen yaşları sildim.Sonra dudaklarına son bir kez buse kondurup "SENİ SEVİYORUM AŞKIM" diye fısıldadım.İşte beni omuzladılar."KARABAGLAR MEZARLIGI "son istikametli uzun uzun yollardan sonra mezarlığımı gördüm.Çok derindi,korktum,bir an yalnızlıktan.Herkes iyi hoştuda şu içinde bulunduğum beyaz örtü canımı sıkıyordu.Dualar içinde tabutumun kapağının açıldığını hissettim.Beni çıkardılar işte yavaş yavaş yalnızlığıma yaklaşıyordum ve yine dualar içinde beni o derin çukura bıraktılar.Sonra birisi gelip başucuma o kara uzunca tahtayı çaktı.Git gide daha çok korkuyordum.Herşey bitti,artık ne verdiğim sözlerde durdum ne de ettiğim yeminleri unuttum.Neyse hayatta son veda herkes uzaklaşıyor.Kimi başını taşlara vurdu.Ah aşkım sen gitmedin mi?Ben de başucumda ağlayan kim di diyordum.Bak sevgilim çök yanıma sana vasiyet bırakacağım duyamasanda...Seni ömrümce seveceğim demiştim ya seni son nefesimde bile sevdim.İnan bana...Hala seviyorum sevgilim hala.
Sana bir söz vermiştim ya hatırlıyor musun?Seni asla bırakmayacağım demiştim.Ama sözümde duramadım yine.N e olur affet bitanem ağlama.Ağladıkça!...Kıyamam senin bir damla gözyaşına sana son sözüm,ara sıra yolun düşerse uğra mezarıma beni yalnız bırakma bu kara toprakta.Bir gül ağacı dik şu mezarıma ama sakın gözyaşlarınla sulama!...Bir de senden bir isteğim var.Beni asla unutma.Okulun önünden her geçişinde bizim şarkımızı her dinlediğinde "Benim bir zamanlar çocukluk aşkım vardı"Ama Allah onu aldı dersin ve üzerine rahmet dilersin."Şimdi uzaklaş git artık dayanamıyorum ,daha fazla ağlama git artık .İşte gidiyorum... Niye durdum???? Gitsene...... SENİ SEVİYORUM SERKAN..... Ben de SENİ SEVİYORUM AŞKIM BEN DE SENİ....ama artık git gözyaşlarınla bana azap çektiriyorsun , inan ki.
Hadi benim sevgilim git.Git ki huzurla yatayım şu iki metrelik çukurda.Bu dünyada kavuşamadık ama kavuşacağız öbür dünyada,korkma,sabret AŞKIM...
NE OLUR SABRET AŞKIM BENİM.........
ÖLÜMÜ ÖZLEMEK İSTEMİYORUM ASKIMMMMM
:'(:'(:'(
Sanki beni hiç kimse görmüyor,duymuyordu.Acaba dedim kendi kendime yoksa beni tam o sırada annem SERKAN diye bağırınca bende film koptu.Demek yerde o boylu boyunca yatan benmişim...Ölümü kendime konduramıyordum.Ağlamak istedim ama ağlayamadım.İşte beni evden çıkarıyorlar..Mahalleme ve çocukluğumun o tatlı,o güzel ve hayat dolu yere veda ediyorum.Beni seven sevmeyen herkes oradaydı.Arkamdan arkamdan dua ediyorlardı.Herkesi görüyordum ama AŞKIM yoktu.Sonra onu yokuştan bağırarak çıktığını gördüm,içim yanıyordu sanki.Sonra tabutuma sarıldı,bana ağlıyordu.İsyan ediyordu.Bakışlarında "ben de geliyorum"der gibi bir haykırış vardı.Üzülüyorum ve yavaşça yanağına süzülen yaşları sildim.Sonra dudaklarına son bir kez buse kondurup "SENİ SEVİYORUM AŞKIM" diye fısıldadım.İşte beni omuzladılar."KARABAGLAR MEZARLIGI "son istikametli uzun uzun yollardan sonra mezarlığımı gördüm.Çok derindi,korktum,bir an yalnızlıktan.Herkes iyi hoştuda şu içinde bulunduğum beyaz örtü canımı sıkıyordu.Dualar içinde tabutumun kapağının açıldığını hissettim.Beni çıkardılar işte yavaş yavaş yalnızlığıma yaklaşıyordum ve yine dualar içinde beni o derin çukura bıraktılar.Sonra birisi gelip başucuma o kara uzunca tahtayı çaktı.Git gide daha çok korkuyordum.Herşey bitti,artık ne verdiğim sözlerde durdum ne de ettiğim yeminleri unuttum.Neyse hayatta son veda herkes uzaklaşıyor.Kimi başını taşlara vurdu.Ah aşkım sen gitmedin mi?Ben de başucumda ağlayan kim di diyordum.Bak sevgilim çök yanıma sana vasiyet bırakacağım duyamasanda...Seni ömrümce seveceğim demiştim ya seni son nefesimde bile sevdim.İnan bana...Hala seviyorum sevgilim hala.
Sana bir söz vermiştim ya hatırlıyor musun?Seni asla bırakmayacağım demiştim.Ama sözümde duramadım yine.N e olur affet bitanem ağlama.Ağladıkça!...Kıyamam senin bir damla gözyaşına sana son sözüm,ara sıra yolun düşerse uğra mezarıma beni yalnız bırakma bu kara toprakta.Bir gül ağacı dik şu mezarıma ama sakın gözyaşlarınla sulama!...Bir de senden bir isteğim var.Beni asla unutma.Okulun önünden her geçişinde bizim şarkımızı her dinlediğinde "Benim bir zamanlar çocukluk aşkım vardı"Ama Allah onu aldı dersin ve üzerine rahmet dilersin."Şimdi uzaklaş git artık dayanamıyorum ,daha fazla ağlama git artık .İşte gidiyorum... Niye durdum???? Gitsene...... SENİ SEVİYORUM SERKAN..... Ben de SENİ SEVİYORUM AŞKIM BEN DE SENİ....ama artık git gözyaşlarınla bana azap çektiriyorsun , inan ki.
Hadi benim sevgilim git.Git ki huzurla yatayım şu iki metrelik çukurda.Bu dünyada kavuşamadık ama kavuşacağız öbür dünyada,korkma,sabret AŞKIM...
NE OLUR SABRET AŞKIM BENİM.........
ÖLÜMÜ ÖZLEMEK İSTEMİYORUM ASKIMMMMM
:'(:'(:'(