Konuşsam Sözlerim ağlar sussam yüreğim kanar .. Ne yapmalıyım bilemedim ama öğrendim hasretin dipsiz bir kuyu olduğunu Aşk denen uçurtmanın ipsiz olduğunu.



Uçup gittin tutamadım seni ..

Geçip gittin duramadım önünde ezip geçtin..



Seni durduramamanın tutamamanın sızısı var içimde kalakaldım öylece..

Yağmurlar yağdı sensizken gökyüzüme sonra ben yedi renk bilirdim gökkuşağını içinde siyahı görmeden önce..





Gidişine anlamlar yükledim gitmesi gerekti mecburdu istemeyerek gitti .. sonra ağlanacak halime gülüp acıdım kendime..



Gitmek istediğin icin gittin .. Sen beni hayatında istemedigin icin gittin..

Kendimi kandırmaya çalışsamda senin kadar başarılı olamadım. Her seferinde gercekler tokat gibi çarptı suratıma ağladım...

Büyüdü içimdeki sızı acıttı sızlattı sol yanımdaki boşluğu!!

..





Sonra ..





Vazgeçtim gidişine anlam yüklemeyken

Vazgeçtim kendimi kandırmaktan

Vazgeçtim yokluğunla savaşmaktan





Yüzleştim yokluğunun soğuk yüzüyle ve kabul ettim alışmaya çalışmak diye bir şey yok!!

Alışmak zorundayım. Yoksun ve birdaha hiç olmayacaksın kabullendim !

Ve vazgeçtim sana dair ne varsa





Konuşsam Sözlerim ağlar sussam yüreğim kanar Vazgeçişlerdeyim bu aralar..

YaR Senden SON bir isteğim var ;





Ben vazgeçiyorum sen büyütür müsün yarınlarımı benim yerime…?