Ağlayan bi melek var avuçlarımda...
İsyanı var tanrıya,
kim demiş melekler ağlamaz diye.
Kim demiş isyan etmezler diye...
Hem sen hiç melek oldunmu
Sen hiç ağladınmı çaresizliğine,
ağladın mı hiç ölümsüzlüğüne...
Ölememek nedemek bilirmisin?
Aldığın her yarayı en ince sızıya kadar,
sonuna kadar hissettin mi ?
Bir meleğin yarasına hangi merhem çare...
Avuçlarımdan akan yaşlar,
toprağa düşüp filizlenselerde her biri bir gözyaşı.
Her biri ayrı bir acı....
Karanlıktayım şimdi,
gözlerimi parlatmış aynalara bakıyorum
ve susuyorum.
Sessiz bir soğuk var etrafımda,
nefesim hayretlerde ve üşüyorum.
Aklım karışmış birbirine,
hayallerim kırışık ve ağlıyorum !...