İnsanların iki dünyası vardır, aynı madalyon gibi.
Birincisi herkesin bildiği, gördüğü, sevdiği, yargıladığı yada sevmediği vs. yüzü.
Birde diğer yüzü vardır; o da kendi içinde yaşadığı dünya, bu dünyanın içinde özlemleri, kendi içinde bile kendine itirf edemediği yaşadıkları,
İşte bu insanın kendi kendisiyle yaşadığı dünyada; dış dünyaya karşı sakladığı yaşadıklarını ortaya çıkarması, dışındaki dünyaya duyurmasıdır. Tabii ki, itiraf etmek herkesin yapabileceği birşey değildir. Çünki hiç umulmadık bir insanı çok başka bir şekilde görebilir, tanıdığımız kişi bu mudur diye şaşkınlığı da düşebiliriz.
Bence zor zenaat.
harika hepsi güzel ama bu bölümü bi başka harika
Birincisi herkesin bildiği, gördüğü, sevdiği, yargıladığı yada sevmediği vs. yüzü.
Birde diğer yüzü vardır; o da kendi içinde yaşadığı dünya, bu dünyanın içinde özlemleri, kendi içinde bile kendine itirf edemediği yaşadıkları,
İşte bu insanın kendi kendisiyle yaşadığı dünyada; dış dünyaya karşı sakladığı yaşadıklarını ortaya çıkarması, dışındaki dünyaya duyurmasıdır. Tabii ki, itiraf etmek herkesin yapabileceği birşey değildir. Çünki hiç umulmadık bir insanı çok başka bir şekilde görebilir, tanıdığımız kişi bu mudur diye şaşkınlığı da düşebiliriz.
Bence zor zenaat.
harika hepsi güzel ama bu bölümü bi başka harika