Ben...
kendim...
bilerek ve isteyerek yazdım bu şiiri...
ama...
bilmeden ve istemeden yaşadım...
Çocuktum...
beş yüz metre ileriden bakmak bir yüze
ve...
platonik bir acıyla yanmak
bir yüze bin yüz gün vermek
bir yüz yüzünden uyuyamamak
yüz/lerce gün...
Büyüdüm...
belli belirsiz bilmediğim zamanlarda...
on sekizimde öğrendim ayakkabımı boyamayı
saçlarımı ıslatmayı...
on sekizimde öğrendim kalbimi kanatmayı
ve...
on sekizimde yazdım bir kızın adını koluma
barutla...
ama sildim kalbimden...
Babamın otuz yıl öncesi sararmış bir kağıda yazdığı gibi değilmiş aşk!
anladım...
kendim...
bilerek ve isteyerek yazdım bu şiiri...
ama...
bilmeden ve istemeden yaşadım...
Çocuktum...
beş yüz metre ileriden bakmak bir yüze
ve...
platonik bir acıyla yanmak
bir yüze bin yüz gün vermek
bir yüz yüzünden uyuyamamak
yüz/lerce gün...
Büyüdüm...
belli belirsiz bilmediğim zamanlarda...
on sekizimde öğrendim ayakkabımı boyamayı
saçlarımı ıslatmayı...
on sekizimde öğrendim kalbimi kanatmayı
ve...
on sekizimde yazdım bir kızın adını koluma
barutla...
ama sildim kalbimden...
Babamın otuz yıl öncesi sararmış bir kağıda yazdığı gibi değilmiş aşk!
anladım...