[INDENT]
[INDENT]Yasamin en tatsiz tarafi sona eris seklidir.[/INDENT]

[INDENT]Süphesiz ki yasami tersten yasamak daha güzel,[/INDENT]

[INDENT]Hatta mükemmel olurdu.[/INDENT]


[INDENT]Nasil mi ?[/INDENT]


[INDENT]Cami'de uyaniyorsunuz. Bir tahta sandik içersinde, herkes[/INDENT]

[INDENT]karsinizda saf durmus, iyiliginize dua ediyor[/INDENT]

[INDENT]ve tüm haklar helal edilmis vaziyette.[/INDENT]

[INDENT]Tabuttan dogruluyorsunuz, yasli, olgun ve agirbasli olarak.[/INDENT]


[INDENT]Herkes etrafinizda, büyük br itibar, iltifatlar, çocuklar torunlar[/INDENT]

[INDENT]hepsi hazir.[/INDENT]


[INDENT]Arabaniza kurulup evinize gidiyorsunuz.[/INDENT]

[INDENT]Dogar dogmaz devlet size maas bagliyor, aylik veya üç ayda bir maasinizi aliyorsunuz.[/INDENT]

[INDENT]Ne güzel, hazir maas, hazir ev...[/INDENT]


[INDENT]Altmisli yaslara kadar hersey garanti, huzur içinde yasiyorsunuz.[/INDENT]


[INDENT]Sagliginiz gittikçe düzeliyor, kaslar güçleniyor, kuvvetleniyorsunuz.[/INDENT]


[INDENT]Bir gün çalismak istiyorsunuz ve ise ilk basladiginiz gün size hoº geldin hediyesi olarak[/INDENT]

[INDENT]bir plaket ve altin kol saati veriyor patronunuz..[/INDENT]

[INDENT]ve Genel Müdürlük veya bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir insan olarak ise basliyorsunuz. Herkes karsinizda elpençe divan...[/INDENT]


[INDENT]Vücudunuzda da bazi hosa giden hareketler de basliyor. Gittikçe zayifliyor forma giriyorsunuz. Diger hormonal aktiviteler artiyor, fevkalade... ..[/INDENT]


[INDENT]Aman ne güzel günler basliyor...[/INDENT]


[INDENT]Derken birgün patron size artik Üniversiteye gitsen daha iyi olur diyor.[/INDENT]

[INDENT]Bu arada Babaniz ortaya çikmis, "fazla çalistin" diyor "artik eve dön, isi birak, okumaya basla, harçiligin benden olsun...[/INDENT]


[INDENT]" Keyfe bakar misiniz ?[/INDENT]


[INDENT]Okudugunuz dersler gittikçe kolaylasiyor. Ekmek elden, su gölden bir dönem basliyor. Partiler, Diskotekler, kizlarin sayisi artiyor.[/INDENT]


[INDENT]Derken Anne ve Babaniz sizi götürüp getirmeye basliyor, araba kullanma derdi de yok artik... Günün birinde sizi okuldan da aliyorlar, "evde otur, keyfine bak, oyuncaklarinla oyna" diyorlar...[/INDENT]


[INDENT]Mamaniz agziniza veriliyor, zaman zaman altinizi bile temizliyorlar, hatta bu durum aliskanlik yaratiyor ve hiç tuvalet kullanmamaya basliyorsunuz.[/INDENT]




[INDENT]Derken Anneniz bir gün size süt verme kararini aliyor ve baska bir keyifli dönem basliyor.[/INDENT]

[INDENT]Mama artik her yerde, her an ve en taze seklinde hazir.[/INDENT]


[INDENT]Bir gün karanlik ilik ve sicak bir ortama giriyorsunuz. Beslenmek için agzinizi açmaya dahi gerek yok, bir kordondan besleniyor, msicacik,yumusacik, gürültü ve patirtisiz bir ortamda yasiyorsunuz.[/INDENT]


[INDENT]Kuculuyor, kuculuyor, ufacik bir hücre halini aliyorsunuz.[/INDENT]


[/INDENT]

Aslında sonsuzluğu semboller dimi…
Kimi zaman kelimelerin sonu da olabiliyor, yaşam içinde virgül olmak için dua ettiğimiz anların kalan kısmında. Güneşe merhaba derken umut yükleyebiliyorsak sırtımıza, gece yede sımsıkı sarılıp zaman diyebilmeliyiz. Dünya döne dursun biz olmak isteğimiz yerde yerinde sayarak devam etmekle mutlu olanlardanız. Neydik, ne olduk, ne olucaz demekten vazgeçip ben buyum diye haykıranlardanız. Olduğumuz gibi olmamıza müsaade edilmeden yaşayanlardan, ilk kaybetmeyi öğrenenlerdeniz…
Biz…

Tamam, bitti her şey başlama zamanı denildiğinde her şeyini kaybedenlerden olduk. Anılar içinde, hatıra satırlarında, sonunu getiremediğimiz rüyalarda hatırlayarak kendimizi görebildik. Başka hayatları var etme misyonu doğuştan verildi bizlere. Her yolda eşlik ettiğimiz bir yolcu olsa da bizim yolumuzda eşlik edecek kimseyi yanımızda tutamadık. Korktuk kaybettik, alışık değildik kaçtık bahanelerimiz hep aynıydı bir yerde. Biz yalnızlığı sevdik, kimse bizi yalnız bırakmadı biz yalnızlığı seçtik.
Aramaktan vazgeçtiğimiz dönemler geldi, bulup kaybettiklerimize ağladık. İçimizde açılan her yara bizi biz yapan sayıldı. Korkuyu dost bildik, yüreklilik kaçmaktı, sevmek yalnızca bizim tarafımızdan olur sandık, sevilmeyi asla kabul etmedik…
Yolun sonuna geldik kimimiz takıldı bir uçurtma kuyruğuna, kimimiz bir dalgaya, kimimiz tanımadığı bir martıya, yağmura, rüzgâra, geceye. Hepimiz son sözlerini gene sonsuzlukla bitirdi, özlemle, akıttığı birkaç damla yaşla…
:-(

Cok ilginc gercekten ..

Paylasim icin tesekkürler Arkadasim ..
Emegine saglik ..