Bir gün daha geçti...Günler hızla ilerliyordu...Onun amaçları vardı....Okul zamanı geçmişti ama en azından bir açıköğretim veya bir dil öğrenebilirdi...Ama içindeki o dinmek bilmeyen fırtınalar, karamsarlıklar, bunalımlar ders çalışmasına engel oluyordu...Ne yapmalıydı...Düşündü düşündü....Olmuyor ...Ne yapacaktı...Nedenler niçinler...İçinden kol geziyordu....Ağladı sessizce ....Neden iradesine güc yetiremiyorum...Neden bunalımlardan kurtulamıyorum diyerek... Belki bir gün sessizce dinleyecekti o fırtınayı içinden söküp atacaktı....Kalabalıklar içinde yalnızdı üşüyordu...Artık yorulmuştu düşüncelerden.....Yinede halime şükür Allahım dedi ve kalktı yürüdü yürüdü yürüdü.....

Yağmur yağıyordu yine aldırmadan yürüdü....Annesi aklına geldi annesinin mezarına gitti...Sırılsıklam olmuştu....Annesinin mezarına sarıldı ağladı ağladı...Hiç ayrılmak istemedi oradan....Çok özlemişti onu....Eski günler geldi aklına...Annesiyle geçirdiği zamanlar bir su gibi geçiyor du ömür....Ve kalktı yine yürümeye başladı...Nereye gittiğini kendiside bilmiyordu belki sevgiye belki umuda...