Beni beklediysen bitmiş taraflarıma sığınmı dedim

Haziran yağmurlarına gizlenen toprak kokusu gibi yorgunmu kal dedim

Çiçeksiz yeşillerin arasında bir solgunluk ol mu dedim

Göz nurum umudu yazma bana

Sehirlerin üstüne yürüyen türkülerini söyleme bana

Hiç ağlama iyi yanlarıma yaslan

Koyan hasretliklerime ranza olma


Gözlerine vermişim masaların tüm sarkılarını

Mangal gibi yüreğime attığım seni

Eskitemem

İçimdeki talanlarıma yoldaş yapamam seni

İlk sakarlığım gibi göremem

yorgunum bir tanem

bir mevsimi eskiten bir çiçeğin

bahara verdiği ilk yeşili gibi

kaç uzun gece eskitim

günler aylar ve mevsimler

ve senleyim şimdi

usulcasını çalan kemanın çektiği acı gibi

bakmaktayım uzaklığına

gözlerimde sevdiğin sevdalar

beklediğin yarınlar

kapıya kendini dayamış anne bekleyişleri

senin için istediğim bulutlar


her gece özlediğim yüreklerin dilinden anlayan

ben

gelecek inecek yüreğine

yoksul sevdaların hatırına

sevilipte kendini bitiren bir şiirin bitmeyen satırlrı gibi

özleme yazılan satırlar gibi kan ter içinde

gözlerinde sıcağım

bıcak yemiş bir yara gibi

akmaktayım sıcaklığımla tenine


inme nolur yaralarıma talanlarıma

cellatlarıma eşlik edersin

bilmezmisin

utanırım

ölüme kollarında gitmekte

yürüdüğüm adımlarıma ihanettir

ezme sevdalarımın mutlu çoçuk zamanlarını

yedi iklim sevdalarına yaşatmışım kendimi

sen olduğun zamanlara sözlenmişim

öfkemde kar altında çığ tutar senle

her bir yanım senli adımlarında

kendi şifrelerini dayatmakta


kaçıncı bahara düşerim
bilmem

bildiğim bu derde düşmüşüm bir kere

sensizliğin tesellisi olmaz
biliyorum..