Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ben hala belki dönersin diye yolunu gözlüyorum…kaybettiğim yaşama sevincimi bi çocuğun gözlerine bıraktım o iyi yaşasın diye…umudumuda kaybetmek üzereyim…hani sormuştun ayrılırsak naparsın diye hatırlıyo musun ? şimdi aynı söylediğim gibiyim işte…yenik,suskun,çaresiz…
Herkes bugünlerde sende bişeyler var diyor…gittiğini söyleyemiyorum beni bıraktı diyemiyorum…dilim varmıyor işte kimseler duymasın istiyorum…beni sensiz bırakırken hiç düşündün mü?Sensiz ne yaparım diye?hani hayata beraber meydan okuyacaktık hani biz beraber yaşlanacaktık ?
Artık gücüm kalmadı hayata direnmeye yıllara meydan okumaya…yaşlanacak kadar uzun yaşayabilirmiyim onuda bilmiyorum…boğazımda bişey düğümleniyor tarif edemiyorum…Ben bazen böyle yazılar yazınca yine başladın edebiyat misali derdin ya bak yine sevmediğin bişeyi yapıyorum…
Artık gözlerimin içine soluksuz bakabilecek biri yok…olsada sen gibi bakamaz ki…ellerimi tutan biri yok artık…üşüyorum…
Bazen kendime yalan söylüyorum.Seni sildim hayatımdan diyorum ama anladım ki ben hayatımdaki her şeyi silmişim sen hariç !