Dayan be gönlüm! Bîçâre değilsin, Yaradan sana yâr
Kimsesiz değilsin, yanında "Kimsesizler kimsesi" var!
Biliyorum, sığmazsın hiç bir yere bu sevdayla, dünya sana dar!
Ama dayan gönlüm! Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var!
- Sorsan ikimiz de maviydik;
ama birimiz deniz -birimiz gökyüzü..
Anlatabildim mi ?
Hala Sezen dinliyorsan oralarda ve hala tırnak ucunla ayırıyorsan ortadan
saçındaki kırıkları
illa ben de biraz kalmışımdır sende.. Sesinde
elinde..
Ve değilse elinde nefretinde..
Ya sen?
Unuttun mu
beni..
Kelimeler Albayım, bazı anlamlara gelmiyor...
Gönlüm kalem gibi senin avucunda, parmaklarının arasında, neşelerim de senden gelmede, hüzünlerim, gamlarım da… Senin dilediğinden başka ne olabilirim ki? Bazen benden diken bitirirsin, bazen gül. Bu yüzdendir ki ben bazen gül koklarım, bazen diken toplarım. Bazen çok neşeliyim, bazen çok mahzun… Beni ne hale getirirsen o halde olurum. Sen mademki benim böyle olmamı istiyorsun, ben de öyleyim, başka türlü değilim. Önce de sen varsın, sonra da sen varsın. Sen bizim evvelimizi de, âhirimizi de hayırlı et! Gam ve kederi bizden gider!Masiva kirini çıkar al kalbimizi senden yana!
[Hz. Mevlana]
çokça da susma isteği . .