Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, bir omuz ararsin basini koyacak... Oysa hi?bir omuz yoktur yakinlarda kendi omuzundan baska... Kafandaki a?irli?i atmaktir tek iste?in; kafani kendi omuzuna koymaksa daha da yorar boynunu, ve daha da zorlasir sabah basin dik uyanivermek...
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, ba?irmak, haykirmak istersin delicesine... Oysa seni duyabilecek kadar yakin birini hissedebilsen tam o anda, fisildamak dahi yeterli olurdu birka? s?zc???... Ve tam o anda, en yakin dahi ?i?liklarinin ulasabilece?i yerden bile uzakta
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, ?ikmak, y?r?mek istersin sehrin sokaklarinda... Hi? d?s?nmeden, hi? hissetmeden y?r?mek... Adimlar aci vermeye baslar sayilari ?o?aldik?a, rastladi?in her y?z yabancidir ??nk?... Rastladi?in her y?z uzaktir, yakinindan da ge?se uza?indan da...
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, evine, odana si?inirsin ve kalemin seni ?a?irir olmadik bir saatte... Kelimeler yalnizli?ini d?ker masum ka?itlara, ve ka?itlarda dolasan g?zlerin yine islanmaya baslar kuru kuru... Sabah oldu?unda, yazilari yalnizlikla birlikte kilitli ?ekmecelere saklamak vaktidir... Oysa gece yine gelecek, ertesi gece olmasa bile...
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, g?zyaslarini ?pebilecek, omuzu omuzundan daha yakinda, dile getirilmemis fisiltilarini dahi duyabilecek ve yazilmamis kelimeleri dahi okuyabilecek birini ararsin kuru g?zlerinle... Oysa ufu?u bulandiracak kadar islaktirlar hala, bakarsin da g?remezsin.....!
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, ba?irmak, haykirmak istersin delicesine... Oysa seni duyabilecek kadar yakin birini hissedebilsen tam o anda, fisildamak dahi yeterli olurdu birka? s?zc???... Ve tam o anda, en yakin dahi ?i?liklarinin ulasabilece?i yerden bile uzakta
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, ?ikmak, y?r?mek istersin sehrin sokaklarinda... Hi? d?s?nmeden, hi? hissetmeden y?r?mek... Adimlar aci vermeye baslar sayilari ?o?aldik?a, rastladi?in her y?z yabancidir ??nk?... Rastladi?in her y?z uzaktir, yakinindan da ge?se uza?indan da...
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, evine, odana si?inirsin ve kalemin seni ?a?irir olmadik bir saatte... Kelimeler yalnizli?ini d?ker masum ka?itlara, ve ka?itlarda dolasan g?zlerin yine islanmaya baslar kuru kuru... Sabah oldu?unda, yazilari yalnizlikla birlikte kilitli ?ekmecelere saklamak vaktidir... Oysa gece yine gelecek, ertesi gece olmasa bile...
Bazen o kadar yalniz hissedersin ki kendini, g?zyaslarini ?pebilecek, omuzu omuzundan daha yakinda, dile getirilmemis fisiltilarini dahi duyabilecek ve yazilmamis kelimeleri dahi okuyabilecek birini ararsin kuru g?zlerinle... Oysa ufu?u bulandiracak kadar islaktirlar hala, bakarsin da g?remezsin.....!
