B/iz “yüreği” aynı dilden konuşamamışız meğer..
Hani seninde dediğin gibi[SIZE=5] “yüreğin dili olmaz”dı...[/SIZE]
Ben sana “yüreğim” derken “nefesim, kalbimin atan tek damarı” demek istedim, sen “yüreğim” i bir kelime, bir obje olarak mı kullanmıştın?
“Affet yüreğim affet!”
Birgün tüm[SIZE=4] “yüreğin”le bendeyken, bir ay tüm “yüreksizliğinle” kaçıp gittin..
Ellerimin arasından bir avuç kum gibi aktın gittin...
Her gidişinde olduğu gibi, biraz daha nefesimi kestin be “yüreğim!”
Nefesim daha da tükenmeden “Bendesin” dediğin o kocaman yaşlı yüreğinden gitmem gerek...[/SIZE]
Ben hiç bir zaman kaçan olmadım, biliyorsun.. Dediğin gibi “cesur, küçük sevgilin”dim.. Hep savaştım mücadele ettim..
Ya sen?
Artık bu oyunu yürütmenin bir anlamı yok.. [SIZE=5]Senden gitmem gerek..
Bu kez kaçan, yiten, giden ben olayım.. Ben bütün yaralarımı “yürekten” aldım...[/SIZE]
Hani son geldiğinde demiştin ya! “Belirsizliklere rağmen bende misin?”
Daha gelirken gitmenin hesaplarını yaptığında anlamalıydım, zaten hiç bende olmadığını, gelmediğini, kendimi kandırdığımı...
Pardon “yüreğim” sana haksızlık etmişim! Seni umursamaz bir sevdanın koynuna atmışım!
Pardon “yüreğim” keşke yüksek sesle düşünseydim, bir kez daha kanayacağını..
Affet beni, “yüreğim..” kocaman sevdam..
“Neden gittin?” demiyorum, ama keşke kalarak şaşırtsaydın !
Yolun açık, yüreğin ferah ola!
Mutlu ol diyeceğim ama, mutsuzluğu sen yaşam stilin yapmışsın !
“Beni merak etme” her zamanki gibi [SIZE=5]“kötüyüm ben”..[/SIZE]
Anladım ki; senin kalp atışların senin nefesini tüketirmiş, benim kalp atışım bana huzur verirdi,
[SIZE=7]YAZIK![/SIZE]
...
acemhe
22/08/2010
12:30
