"Seni Seviyorum"
[SIZE=2]Kac kisinin dilinde dolaniyor bu iki kelime, kiminin yüreginde sakladigi en büyük Sir, kimininse en kolay söyledigi günlük yalanlardan biri...
Icinden söylemek veya yazmak kolay gelirde... ya sevdigine söylemek?
Bu kadar kolay midir birine Seni Seviyorum diyebilmek?
Acaba Söyleyenler bu sade sözcügün ardinda barinan duygulari ve sorumlulugu üstlenebileceklerini düsünüyorlar mi hic...
"Seni Seviyorum" bir yemindir benim icin...
Sana hep sadik kalacagima,
her daim yaninda olacagima,
seni herseyin üzerinde tutacagima,
senin icin dünyayi bile karsima alabilecegime,
ömür boyu elini birakmayacagima,
sana sonsuz saygi duyacagima,
yollarimiz bir gün ayrilsa bile bunun sebebi asla sevgimin kücüklügü olmayacagina,
sevgimin azalmak yerine hergün dahada artacagina,
hicbir seyin senden degerli olmayacagina
Sadece sevgilin degil dostun, canyoldasin, sirdasin olacagima...
Seni her halinle sevecegime,
Her gece yatarken sana dua edip sabahlari sen oldugun icin sükrederek uyanacagima,
yüzündeki tek tebessüme sebeb olmak icin herseyi yapacagima,
hicbirsey ve hickimse icin ihmal etmeyecegime...
Bu yeminlerin zoraki ve gerektigi icin degil, öyle hissettigin icin islenmesidir icine...
Ve sen bunlari asla dile getirmesende karsindakinin bunlari bilmesi ve ayni seyi hissetmesidir sevmek...
Tüm dünyaya karsi onu ne kadar sevdigini haykirmak isterken,
suskun kalsan bile senin bir bakisindan bu anlami cikarabilendir seni seven...
Her daim "Seni Seviyorum" demek gerekmez
sevdigin sevildigini anlamasi icin...
Ve bu sözcügü söylediginde arkasinda durabilme insan,
basitlestirilmemeli
kirletilmemeli...
Hayatina giren herkese söyleyip bu iki sözcügün büyüsünü bozmamali...
Gercekten sevmeden söylenmemeli..
[/SIZE][SIZE=4]"Ya tam açacaksın yüreğini, ya hiç yeltenmeyeceksin.
Grisi yoktur aşkın, ya siyahı, ya beyazı seçeceksin."
Seni Seviyorum Ömürlük Sevdam...
[/SIZE]
[SIZE=2]Kac kisinin dilinde dolaniyor bu iki kelime, kiminin yüreginde sakladigi en büyük Sir, kimininse en kolay söyledigi günlük yalanlardan biri...
Icinden söylemek veya yazmak kolay gelirde... ya sevdigine söylemek?
Bu kadar kolay midir birine Seni Seviyorum diyebilmek?
Acaba Söyleyenler bu sade sözcügün ardinda barinan duygulari ve sorumlulugu üstlenebileceklerini düsünüyorlar mi hic...
"Seni Seviyorum" bir yemindir benim icin...
Sana hep sadik kalacagima,
her daim yaninda olacagima,
seni herseyin üzerinde tutacagima,
senin icin dünyayi bile karsima alabilecegime,
ömür boyu elini birakmayacagima,
sana sonsuz saygi duyacagima,
yollarimiz bir gün ayrilsa bile bunun sebebi asla sevgimin kücüklügü olmayacagina,
sevgimin azalmak yerine hergün dahada artacagina,
hicbir seyin senden degerli olmayacagina
Sadece sevgilin degil dostun, canyoldasin, sirdasin olacagima...
Seni her halinle sevecegime,
Her gece yatarken sana dua edip sabahlari sen oldugun icin sükrederek uyanacagima,
yüzündeki tek tebessüme sebeb olmak icin herseyi yapacagima,
hicbirsey ve hickimse icin ihmal etmeyecegime...
Bu yeminlerin zoraki ve gerektigi icin degil, öyle hissettigin icin islenmesidir icine...
Ve sen bunlari asla dile getirmesende karsindakinin bunlari bilmesi ve ayni seyi hissetmesidir sevmek...
Tüm dünyaya karsi onu ne kadar sevdigini haykirmak isterken,
suskun kalsan bile senin bir bakisindan bu anlami cikarabilendir seni seven...
Her daim "Seni Seviyorum" demek gerekmez
sevdigin sevildigini anlamasi icin...
Ve bu sözcügü söylediginde arkasinda durabilme insan,
basitlestirilmemeli
kirletilmemeli...
Hayatina giren herkese söyleyip bu iki sözcügün büyüsünü bozmamali...
Gercekten sevmeden söylenmemeli..
[/SIZE][SIZE=4]"Ya tam açacaksın yüreğini, ya hiç yeltenmeyeceksin.
Grisi yoktur aşkın, ya siyahı, ya beyazı seçeceksin."
Seni Seviyorum Ömürlük Sevdam...
[/SIZE]
