Giriş Yap

Ara · 02-04-2007, Saat: 01:17 AM <

Gökyüzü ağlıyordu.Bir damla sen istediğim kül rengi bulutlardan.Sen, geldin...
Sana ait olan bendeki seni bıraktın da, bana ait olan duygularla beraber yok olup gittin.Geldiğine sevinmediğim gibi gittiğine de üzülmemiştim.Bu gelişin aslında bir gelişi olduğunuda biliyordum.Konuşuyorduk, üstü kapalı cümleler altında.Bu aşkın imkansız olduğunu söyledikten sonra neler konuştuk bilmiyorum.Gözlerimden iki bülbül yuvası kanatlanıp omuzlarına kondu.Duygularımda sendeydi artık, kalbim gibi....Başlamadan bitmişti herşey...Güneşe özlem duyan bir tohum gibi gece toprağı delmiş, sabaha çürüyüp gitmişti sevgim..Tek suçu bir damla sen istemekti, ayrılığı anlatan gözlerinden.Şaraptan tatlı gözlerinden bir yudum ayrılık içti gönlüm ve...Yok etti bendeki beni, ayrılığın sarhoşluğuyla ...

Sensizliğin kırbacı ile yaralanan yüreğimin acısını her attığım adımda yeniden hissediyorum.Yıldızları saymaktan usandım; gelmeyeceğini bile bile, belki gelirsin diye...Hayallerimi yıldızlara veriyorum, çünkü sen gittin.Gitmene karışamamda, neden duygularımıda götürdün? Sana bir daha yazmamam için mi? Eğer öyle ise bendeki seni almalıydın.Yanıldın...! Yoksa seni daha rahat uyumak için mi? Unutmamı istiyorsan duygularımı gönder bana yağmurlarınla..Sana yazmayacağım, gönlümde yeni bir sen yarattığımda.Unutmama yardımcı olmak istiyorsan eğer çıkma karşıma yağmurlarla, gezme sokaklarda rüzgarlarla!
Duygularımı bana geri ver, senden ayrılmanın acısını ile yanarken yüreğim, birde duygularımdan ayırarak yok etme benliğimi.
Bilsen ne kadar ağladı bu yürek, gözlerinin ardından; ne kadar uğraştı unutmak için.Söyleyeceklerini anlatmaya yetmedi sözleri..Belki bir gizli kapının arkasında saklanan, belki gözlerin hapsetti gözlerimi parmakların ardına.Belki bir oyunda perdenin kapanmasını bekleyen.Ama sadece seni sevdi ayrılığın acısıyla yanarken bile...
Senden duygularımı istiyorum sadece...Dönmeyeceğini bildiğim için seni istemiyorum...Her yağmurda gökten bir damla sen beklesem de, her rüzgarda seni arasam da...
Gidişinle volkanlar patladı içimde.Sensiz yağmurlarda yetmiyor söndürmeye.Bir tek seni kurtarabildim gönlümdeki felaketden...Ne kadar iyi bilsemde dönmeyeceğini, bir damla sen yeterdi gönlümün ateşini yok etmeye... Ayrılığın verdiği sarhoşluk geçmedi halen.Herkesi sen sanıyorum.Her gece gökyüzüne resmini çiziyorum yıldızlarla.Seni sensizliğin ile yaşıyorum.Dön sevgilim bile diyemiyorum, bir gün sensizlikte bırakıp gider diye..Her gece dualar ediyorum, bir damla sen göndersin diye gökler.
Yıldızlar bile diyor ayrılığın eşiğindeki gönlüme.Onlar bile anlamıyorlar artık beni...
Her gece haykırmak geliyor içimden diye.Duymayacağını, duysan bile gelmeyeceğini biliyorum; vazgeçiyorum...
Sen yoksun, duygularım yok...Bir ben varım senden uzakta...
Sana yazdığım son yazımı, son bir şiirle aşkım gibi noktalıyorum...

Ve ayrılık uzayan yolda tek sırdaşım
Bu oyunun son sahnesi olacak
Perde kapandıktan sonra
Ne sen beni bir daha göreceksin
Ne de ben seni
Bu birlikte son oyunumuz
Son kez gülümse
Son kez tut ellerimden
Sonra düşeceğim dipsiz karanlıklara
Alkışlarla beraber gözyaşlarımı duyacaksın
Bir gün
Anlayacaksın bir damla sen isteyişimin sebebini
İşte o zaman sende ağlayacaksın....

Ara · 02-04-2007, Saat: 01:25 AM <

Yaraları açıp kanatmak ne kolay gelir insana..yüreğimi tuttum.. o gece aklımda güzel bi resim vardı.sabah oluyor tekrar gece oluyor ama o resim silinmiyordu bazı kederler geçmiyordu..bu sıkıntılardan kurtulmak için bi yerlerde sürekli can verip yeniden doğuyorduö..ağladım
sessizce kimsesizce..
bir damla aktı gerisi yağmurlara karıştı...
hani seni özlediğimi söylediğim gün vardı ya seni o gün gerçekten istemiştim yanımda baş ucumda sana sarılarak uyumak en güzel olurdu...
hani bi söz vermiştik ya hani son dmeiştik ya ne kadar da aldatılmışım...bu gidişleri durdurmak imkansızmış o gün anladım..
şimdi bi umut ışığım var aslıdna...belkide hayata yeniden tutunmama yardımcı destek yada bi dal..
diğer dalımda sen ol isterdim...
belki de çok şey istediğim..ama hiç olmayacak bişey dğeil ya gelsen özlesen sevsen...
sustum yine uzun uzun sustumm.seni gökyüzüne yazıyorum şimdi belki duyarsın ve gelirsin diye...
hala kalbmdesin...ve hep özlemimdesin...unutma...

Ara · 02-04-2007, Saat: 01:40 AM <

GüzeLmiş 2sidee saoLasın Tongue

Ara · 02-04-2007, Saat: 03:08 AM <

ağladım
sessizce kimsesizce..

ikincisini daha çok begendimm saol...

Ara · 02-04-2007, Saat: 08:26 PM <

bak buna sevindim ben epey oldu onu yazalı diğeri alıntıydı nasılsa Big Grin

Ara · 02-04-2007, Saat: 09:43 PM <

2 , ni begndım ben ama 2 de guselmsı elıne sagllık

Ara · 02-05-2007, Saat: 02:14 AM <

[b][i]

Ne kadar çok şey kaçırdım şu hayatta, zamanın akışına bıraktığım bunca şey, bir daha geri gelmeyecek zaman parçaları ve bir daha yaşayamayacağım sevdiğim zamanlar...

Kaderimi elime verseydiler bırakırmıydım bunca şeyi bir bilinmezliğin ortasına ya da salarmıydım kendimi kimsesizliğin tam göbeğine bunca güzel insana rağmen.

Hiç incelmeden, şöyle kabaca bir düşündüğümde bile o kadar çok şey varki hayatımda bir daha yaşayamayacağım, bundan sonraki bütün hayatımı bir araya getirsem bile yanına yaklaşamayacağım mutluluklar asılı duruyor tam ucunda yalnız geçen zamanın.

Götürdüler işte sormadan, gözümün içine bakmadan ki belki de ondan korktular, tam göz bebeklerimin ortasında duruyordu korkularım, bütün gücüyle bağırıyordular uzaktan tepkisiz seyredenlere.

Neler gitti hayatımdan, beni beklemeyen bir zaman yüzünden; bir cenaze, acısını taa içimde hissettiğim, hala inanmak istemediğim bir gidiş.

Başka bir cenaze daha vardı farkında olmadığım, içimde bir çocuk vardı hala umudu olan, öldürmüşler. Ve bir cenaze daha hayatımın güzel yıllarından armağan güzel bir insan için mezarına toprak atmam gereken.

İrili ufaklı bir çok şey geçti benim yokluğumda, benim hayatımdan. Ve ben hepsini bir seyirci gibi bir kenarından seyrettim, alkışlarım bile duyulmadan.

Bütün bunların yanında zaman var kaçan, sevdiğim insanların en güzel anları var kaybettiğim.

Mesela büyükler var hayatımda çok sevdiğim, artık yaşlanmakta olan ve bu yaşanılan yılları bir daha yaşayamayacak olan hayatın anlamları var bir ucunda hayatın. Bundan sonra ne kadar daha yaşayacakları belli olmayan "her şeylerim" var mesela. Hislerimi anlatamama engel bir zaman var tam boğazımın şurasında duran ve nefes alıp vermemi zorlaştıran. Anlatmak istediğim ama bir türlü dilimin dönmediği şeyler...

Kaybettiklerim dışında kazandıklarımda var elbet. Yeryüzünde sevgiye dair bütün korkular mesela. Bütün cümlelerin başına "Ya ... ise " ekleten ve bir ihtimaller denizinde boğulmama sebep olan korkular.

Gece uyurken çalan telefonun hayatımın önemli bir kısmını hiç acımadan götürebilmesine sebep olan korkular.

Şüpheler var sonra, aklımın bir yarısını meşgul eden, sırf ben burada üzülmeyeyim diye yalanın hasını söyleyebilecek insanlar yüzünden sahip olduğum şüpheler ki onlar tamamen ayrı bir zaman dilimi çaldılar hayatımdan.

Bir de çaresizlik var koynumda, elimi uzatamadığım insanlar var, yüreklerine en zor anlarında dokunamadığım ve bundan sonra görüp görebileceğim hiç bir güzel günün tamir edemeyeceği anılar bırakan çaresizlik.

[/i][/b]

Ara · 02-05-2007, Saat: 01:20 PM <

paylaşım mükemmeldi saol

Forum Hakkında

Öncelikli Kategoriler

Öncelikli Konular

İletişim Bilgilerimiz