04-19-2007, Saat: 02:27 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
4,883
-
Konuları:
1,208
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Yürek sevmiş, sevilmemiş, inat etmiş falan filan.. Oturmuş ve yazmış.. Eskidi herşey, herşey nasıl kolay eskirse.. Kim eskimez ki, ya da ne eskimez hayatına dair yaşadıkların içinde. Yeninin, yenilenmenin anlamını bir dakika sonrası eskimek, eskitilmek almış.. Tamam, bu böyleydi zaten.. Aksini iddia edende yok.. Peki o zaman ne eskimez, elinle tutup gözünle gördüklerin içinde.. Yaşadım demiş yürek, ama iyi, ama kötü, yaşamış ve bitmiş.. Belki de bitirilmiş.. Hadi diyelim zorunda bırakılmış.. Ama unutamamış, ama unutmuş gibi yapmış.. Herşey bir yana hatırlamaya bile çalışarak, acılanmış yas tutmuş.. İşi olmasa gerek, oturup birde yazmış.. Bir daha yazdığı satırları okumamak üzere..
Yürek sevmiş ya bir kere.. Ama ne aşk yaşamış.. Sevdiği kadın adları, ya da sevdiği şehirlerin kaldırımları, sevmediği şairlerin, sevemediği yazıları, en yakın arkadaşının aşkları, sorunları, tanıyamadığı yanları.. Kendi aşkının en iç parçalayan tarafları.. Hele ki uzaksa dokunmak, hele ki, uzaktaysa her geceden daha gece..
...
Hep uzak bir şehir gibidir aşk.. Asla varılamayan..
Senin şehrine dair..
Nasıl gidiyor senin şehrinde aşk?.. Nasıl yaşıyor aşk'ı bir şehir en derinden.. Sessiz ama ne büyük bir yalanla.. Ne kadar kolay kandırabiliyor oysa insan kendi yüreğini.. Alıp başımı çıksam yollara.. Ne büyük özlem.. Belki de ne büyük bir yalan.. Ya da yalanlarla yüzleşmeye değil, yalanlarla uzlaşmaya çalışan bir aşkın niyetine.. Hangi şehir kucaklarsa kucaklasın seni.. Hangi şehir daha fazla sıkarsa sıksın boğazını.. Hangi şehirse, yok oluşuna sebep arayan..
Aşk vardır ama aşk yoktur inadına.. Yaşadığın sürece aşk, belki bir kitap arası, belki bir pencere hatırası, belki aşk, okul yolu macerası, en az yirmi kere avcunun terinde kırıştırılmış dilinden anlaşılmayan bir mektup, ardı arkası kesilmeyen telefonlar.. ya da kısaca, belki de bu suskunluk..
Kaç yaşadığın zaman var sende?.. Kaç yaşamak istediğin aşkın üzerini örteceksin kendi içindeki hesaplaşmalarla..
Sesini duyuramadığın bir aşk'ın kaç kere peşine düşeceksin.. Eski, neresi eski.. Nedir eskiyen..? Eskiten sen değil misin..? Yenileyen, ya da yeniden aşık olduğuna inanmaya, herşeyin hiç yaşanmamışcasına başına dönmeye çalışan yine sen değil misin..? Yalanda olsa gerçek birgün mutlaka diyerek..
Kendi hesaplaşmalarınla, kendine karşı saklayamadığın yüzünle sen değil misin her yenilgiye zafer çığlıkları ekleyen.. ve ağlayan sen değil misin, gözlerinin boşluğuna sıkışan gerçeklerle, hayatın asla yüzleşemeyeceği inancına kapılan.. Yine sen değil misin ?..
Herşey aslında sensin.. Aşk varsa varsın, yoksa zaten.. Çocukluğuna sığınan yüzlerin, yalnızlığını bıraktığı şehir gecelerinde, zaman kavramını unutan, ancak yalnızlığında, ancak canının hiç sıkılmadığı kadar sıkıldığı bir anda, aklına getirilip bırakılan bir aşk değil mi seninkisi.. Ama doğru ama yalan..
Yaşayamaz olursun bir süre sonra, hatta nefesin yetmez. Ertelenen sevgilerin nedenlerini düşün..? Hiçbir sevginin nedensiz ertelenemeyişini hatta bitirilemeyişini..
Çünkü düşünmek için zaman yoktur intihar provaları yapılan bir şehrin sancıya terkedilmiş kaldırımları üzerinde.. Eski sevgililerini düşünen, onlarla adımlayan, onları hatırlamaya çalışan bir yüreği şöyle tarif etmek gerek.. Bu yazdıklarını bir daha yazmayacak ve hatta hatırlamayacak tek kişi benim.. Kim olduğum önemli değil, en azından aşk var.. Oysa mutlu aşk vardır sevgili.. Arayıp bulamadığın bir tek o kalsaydı keşke.. Kaldı ki, aradın ama bulamadın..
Çünkü, yüzünün aynasına bakanlar, senden hep bir adım gerideydiler.. Geriye bakmayı düşünemedin.. Düşündüğün halde.. Onlar senin gerçek yüzündüler..
Ben eskiyi, ve hatta eski bile denilemeyecek kadar unutkan bir aşk'ı hatırlamak için, kendimi harap ettiğim bir kentin sokaklarına, kaldırımlarına neden atayım..? Aşk'ın canı cehenneme diye bağıranlardan kime ne..? Aşk, kaçan bir vapurun, acı içinde kıvranan sireni gibi.. Bir karşı kıyı, bir bu kıyı.. Olsa da olmasa da.. Oynasa da oynanmasa da.. Garip bir oyun değil mi.. Yönetmenlerine hep üçüncü kişi olmayı layık gördüren..
Yine de kalır bir köşede.. Merak edilmeden.. Belki bir kafe'de, belki bir ağacın gövdesinde, tene işlenen bir dövmede, kurumuş bir gülde miydi yoksa, yoksa aşk..
Zamanla, alışır gider insan yalnızlığına.. Gün dediğin nedir ki.. Hangi şehir kucaklamaz ki, yaşamak istediğini sınırsızca.. Sırf unutulması için yaşanan zamansa aşk, yaka paça götürülen ve bu oyundan zamansız ihraç edilen kim öyleyse?.. Hadi benim suçumdu seni tanımak..
Peki..
Senin suçun ne..?
04-19-2007, Saat: 02:39 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
10,613
-
Konuları:
1,406
-
Kayıt Tarihi:
Oct 2006
-
Rep Puanı:
Yazmayı seviyorum. Bir nefes alış verişi gibi. Acıyla yıllarca kanamış yüreğimi sevdasıyla güldüren seni " sana yazıyorum. Bir durgun suyun sessiz çığlıklarıdır sana yazdıklarım ya da bir evladın sırtını annesine dayamışcasına güven duyduğu bir sevdadır yüreğine fısıldadıklarım. Nerdesin, kiminlesin bilmiyorum. Bilmekte istemiyorum. Sadece yüreğinin " yüreğimde " olduğunu biliyorum..Kelime dağarcığı kıt olan yüreğimin en fakir cümleleriyle seni " sana " yazdım. Yazmalıydım; satırlara işlemeliydim sevgimi ve içimdekileri çünkü senli kelimelerim hiçbir zaman ölmeyecek. Her Beniâdem gibi yüreğim sonsuzluğa gömülecek. Oysa ben seni " satırlarda " ölümsüzleştirdim.
Senin yüreğin tarafından sevilmek,
Gözlerinden sunulan bir yudum sevdayla yetinmek,
Bana sunulmuş en büyük hediyelerdendir.
Yüreğinin yarattığı sevdada ben senin gülüşlerinde nefes alıyorum...Seninle gülüşleriyle hayata tutunuyorum..
Ne mutlu sana ki, satırlarımda ölümsüzleşeceksin.
Ne mutlu bana ki ; fakir kelimelerim seninle sevgisiyle zenginleşecek..
Ne mutlu bizleri " biz " yapan sevdamıza..
Ne mutlu ayrı bedenleri tek yürekte soluk aldıran aşkımıza...
[SIZE=5]Ölen bedendir, ruh değildir.
Sönen külllerdir, ateş değildir.
Gülümseyen gözlerdir, gamzeler değildir..
Sevilen yürektir, bedeni değildir....
[/SIZE]
04-19-2007, Saat: 02:42 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
6,871
-
Konuları:
1,104
-
Kayıt Tarihi:
Oct 2006
-
Rep Puanı:
Karanlık yine kollarına almış,
Uyutmaya ve avutmaya çalışıyor beni.
Boşuna demek bile gelmiyor içimden artık
Ben teslim olmuşum seni benden ayıran kadere
Selamı sabahı çıkardım yarınlarımdan
Sen,hangi yarınlara kucak açmışsın ,
Hangi yüreklere demir atmışsın diye
Biran bile düşünmeden,
Acıyı gönlüme misafir etmeden
Girdim işte sensizliğe giden yollara
Yolum açık olsun,
Ayağım sevdana takılmasın diye
Dokunmadım son kez yırtıp yaktığım
Aşkımı ve seni anlatan şiirlerimin küllerine
Elveda emanetimin sahibi
Elveda sana ve sevdana...
Artık ne kalemim seni anlatır kağıtlara,
Ne de ağlamaktan titreyen dudaklarım
İsmini haykırır şehrimin sokaklarına..
Ben yokum artık
Belkide hiç olmadım sende
Beni acıtan da
Gitmelere zorlayan da buydu işte
Ben dönüşsüz gitmelerde
Sen bir sonraki limana yol almış
Rotası çoktan belirlenmiş aşk gemisinde
Hangimiz çabuk ulaşır bilinmez,
Ağlamalar,pişmanlıklar artık boşuna
Ben sensizliğin yollarında,
Sen yepyeni başlangıçlarda
Elvedalar yüreğimin yoldaşı oldu
Ama bu veda sondu yar,inan sondu
Giderken ardımda bıraktığım,
Yalnızca bir gönül dolusu kordu...
HARİKAY Bİ YAZI...
EMEGİNE VE YÜREGİNDE SGLIK..
HERŞEY GÖNLÜNCE OLSUN ERDEM...
04-19-2007, Saat: 02:49 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Bütün eskilerimi veriyorum eskiciye, /Karşılıksız,
Birtek yüreğim,
Para etmezmiş kaldığında, /Aşksız..
Bu yüreği şimdi ben,
Ne kadar bölsem, ne kadar çıkarsam, /İçimden,
Neyle toplayıp, neyle çarpsam, /Yüzümden,
Anlamsız..
Ellerim acaba, /Şiirini yazan, /Şimdi kimin,
Kimin, görebildiğim uzakları sahiplenen, /Gözlerim,
Dudaklarım, /Ki bir işe yaramaz, /Bilirim,
Nerede şu an, /Şu an hangi sessizliğin..
Bütün eskilerimi veriyorum eskiciye,
Şimdi, /Eskisinden daha yeniyim,
Eskiyene kadar..
Büyük sandığımız sandığımız dünya, çok küçük aslında... Ve biz yazdıkça, o küçülüyor.. Kaç zamanlı takas ki bu.. Hep ilk sahibini arıyor? Derinlere inmek ürkütse de insanı, gizemler hep bilinmeyende.. Bir aşk tutkunu olarak bildim seni ve çok güzel beyin pırlantalarını.. Eline ve gönlüne sağlık.. Sevgi ve saygılarımla, dost kal..
04-19-2007, Saat: 10:09 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
2,252
-
Konuları:
302
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Bir Özlem ŞarkısıNe çok özledim seni bilsen
ne çok arıyorum seni solgun palmiyelerin gölgelerinde
ne çok arıyorum seni ifade yoksunu lal sokaklarından
sağır sultanlardan
acıya hüküm giymiş sevdaların ayak izlerinden
kaldırım taşlarına sinen dolunay sessizliğinden çiçeklerden
her tüyünde alacalı umutlar şavkıyan kuşlardan
ne çok özledim seni bilsen
gecenin titrek kanatlarında hüzne çalarken denizin mavisi
yıkıp yalnızlığın acımasız duvarlarını
tutup sana gelmek isterdim.
henüz uyku sersemiyken yıldızlar
doğmamış başakları okşarken bir rüzgar
ak bir güvercin kanadına salıp yüreğimi
nisan yağmuru gibi yağmak isterdim
teninin karanfile çalan kokusuna
ve bir hançer gibi ansızın girip düşlerine
sesinin aksi sedası olmak isterdim
bir meltem esişinde
ne çok özledim seni bilsen
bir görebilsem yüzünü beklenmedik bir şehirde
ne yaprak düşer sonbaharda inan ne yağmur
ne acı kalır yürekte ne gözyaşı
bir değse gözlerin gözlerime
ne hüzün kalır gecemde ne matem
ne asiliği kalır denizin ne hırçınlığı
ne çok özledim seni bilsen
yitirilmiş sevdaların harman alevi
düşlerinde pusudayım
kulağım kirişte ellerim tetikte
gözlerim ufukta dalgalanacak
|
