ayak izlerimizde ölüp erimiş peri pelerinleri
periler birbirine düşman, pelerinler birbirine küs
sana bugün bir mektup yazdım:
en çok
en çok güllerden söz ettim
saydam renksiz tutkun güllerden
bir gül olmak korkusundan
nedenini hatırlamıyorum ama ağladım
canım.. diye başlanılıp
vazgeçilmiş bir sürü kağıt parçası
ruh parçası aşk parçası
buğu parçası haz parçası
vazgeçilmiş bir sürü kağıt parçası
her ihtimale karşı kurşun kalemle yazılan
ayrılık mektuplarını rüzgar taşır
sen istesen gitmezsin
sen bunu bana yapmazsın
karanlığı aralık bıraksan içeri peri sızar
sıkı sıkı kapatsan karanlığı
ben sende mahsur kalırım
sevişirken yüzüne düşen gözyaşım
eski bir falcının sihirli küresi
tut onu avucunda ve bana oku geleceğimi:
serüvenler, aradenizler, ara ırmaklar, aşkla alevlenmiş günler mi?
aşktan bana her mevsim çığ düşüyor
kalbim aşka değil düştüğünde dar bir kuyuya düşüyor
içinde kuğuların öpüştüğü bilinen öldürülmüş bir kuyuya
yüzün yüzüme şüphesiz bir gizli geçitti
saramadığım, beni saramayan bir fırtınaydı dizginsiz yüreğin gitti!
bütün çocukluğumu çalıp da gitti.
bir film adıydı değil mi: herkes seni seviyorum der
ve bir şarkı adıydı: bütün aşklar tatlı başlar
şimdi uzaklardasın gönül hicran'
hayati önemi olan acılardan başka ne kattık
birbirimizin yüreğine sevgilim: gittiğin bu gidiş bence ölümden beter' '
sen istesen gitmezsin
sen bana bunu yapmazsın
kalbim göremeyeceğin
bir köşede açan bir yenik çiçek
kalbin ulu orta açmış bir sahte çiçek
oysa söz vermiştik
seninle birlikte kurtaracaktık rapunzeli
ilk biz uyandıracaktık uyuyan güzeli
ilk biz kırmızı başlıklı kız için kurtla dövüşecektik
pamuk prensesin cam tabutu başında en çok ağlayan biz olacaktık
(bugün ağlama!)
hansel ve gratele biz ormanda arkadaş olacaktık
sen masallar severdin beni bir masala inandıracaktın
sabahlara kadar kızmabirader de oynayacaktık
çok uzak artık
çok uzak
çok uzak artık
çok uzak

çok geç olacak yarın. yarın çok geç olacak. çok geç olacak yarın.
yarın çok
olacak geç.
yok olacak.
insan karanlıkta koklamamalı bir gülü
kör olabilir tutkusundan
bilsen öyle seviyorum ki seni
bir tavşanın ürkek kaldırıp başını dağda
yağan yağmuru seyretmesi gibi;
ah sevgilim
bu masalın sonuna kan yazdın:
ovdun ve okşadın beni
çıktı içimdeki cin;
ondan ölümümü diledin.
mayıstı.
seni o yüzden bağışladım!
ben en çok mayısta su içerim
ben en çok mayısta başımı öne eğerim
içimden felçli bir göçebe gökyüzüne bakar
avuçlarımda yaralı kelebek taşımayı
mayısta öğrendim ben
ve teraslarda leonard cohen dinlemek en çok mayısa yakışırdı
tiril tiril
bembeyaz bir giysiyle
rüzgarda ayakların çıplak
kolların saracak gibi mayısta ölüp dirilen tüm çiçekleri
öyle başın öne eğik yıllarca o boş terasta
durmak
durmak
durmak
sevgilim periler ölürken özür diler
sevgilim..
kartpostallardan tanıdığın
bir şehri düşünmek gibi bir yaraya kabuk olmayı kabullenmek gibi
eksik, yarım, farkına varmaktan kaçınılan
tam
tam yaza girecekken
yazın omzuna yüzünü dayayacakken
çekip giden
ayaklarının altından o son sığınak terası da
acılarının velihatı leonard cohen de
çekip gitmiştir işte, yalnızca gitmiştir
yani.. anlıyor musun.. mayıstı..
seni o yüzden bağışladım!
bir sesim vardı gölgenden ikmale kalan
biliyorum, büyük çocukluktu birbirimizi sevmemiz
ne güzel çocukluktu
büyük çocukluktu yaptık işte
ne yapalım, iki ömür odamıza hapsediliriz, cezamızı çekeriz,
kulaklarımızdan değil yüreklerimizden çeker
öğretirler bize
yetişkinler gibi sevimsizce aşık olmayı, ama
sevgilim periler ölürken özür diler
sevgilim..
hatırla,
sana bileklerimi, sana dizlerimi sana topuklarımı sundum
hatırla senin gözlerin çokulusluydu
ve usluydu gözlerin
bir hüzünden bir tersliğe dokunarak koştum
bazı sevdalarda hafızasını kaybeder ya insan
telaşlanır, ağlar
adını unutur, yolunu kaybeder oturduğu evin
talanım!
artanım!
eksik kalanım!
yarım kalanım!
nasıl yedirdim ihanetini kendime
o dev hisle sen mayıstın ben mayıstım
her şey ama her şey el ele mayıstı
seni o yüzden bağışladım!
uzanıp topraktan çıkardın beni
tozumu sildin, hohladın, parlattın
ovdun ve okşadın beni çıktı içimdeki cin;
ondan
-gidecektin, mecburdun, hepsi gibi-
affını diledin.
mayıstı. mecburdum. seni o yüzden bağışladım!
ah sevgilim
nihayet
oyun biter ve yırtılır kapanırken perde
cin düşmüş dolunaylarda ben peri
şan, sen gül
yabani.
sevgilim
periler ölürken özür diler
kimi aşklar bitmesi için yaşanır
sen bunları hiç önemseme
git gülümse başkalarına
beni burkulmuş bırak
beni ısırılmış
beni emilmiş
sevgilim söylesene
seni ne ağlatır
sevgilim
söylesene
söz kalbine dokunabilmek için
daha hangi biçime bürünsün
sevgilim ağlarsan kalbin olduğuna inanacağım
söyle seni ne ağlatır
söylesene seni ben niçin bağışladım
yani bir ayrılık sonrası suçlamaları
iade edilen buz tutmuş armağanlar
iade edilen öpüşmeler, sevişmeler
çok özlediğin birinin ölümünü duymak gibi aniden
çekip giden bir sevgili
çekip giden bir düş
çekip giden bir sıfır
sana uzatılan
ilk sahte çiçeğin peşinden
koşarak giden sen
ihanet bir kent adı mıdır sandın sevgilim
senden sonraydı
gökyüzüne teslim oluyordu ay ışığı
ah senin zarif parmaklarına dolanmış kuğular,
ve kalbi delik bir melek sabahlıyordu yeryüzünde
ümit:kurugül! ümit:aksigül!
biliyorum kavgada bile söylenmez bu söz ama söyleyeceğim:
seni seviyorum
bir insan ne sır verebilirdi ki gölgesine
dağlar dağlarına dürüsttür
bu dağ kanayacak
aşkında ihanet var
kalbim dağlanacak
kızma korkma kaçma acıma ağlama utanma unutma
ama sakın unutma seni seviyorum
ama senin kulağına eğilip
dağ diye fısıldayan bu dudak
ya elinden ya ayağından
ya eteğinden ya alnından
öfkelenme: öpmeyecek,
mutlaka çok isteyecek öpmeyi fakat
öpmeyecek, sen istemedikçe.
sadece bir hayalet nehir gibi fışkırıp
dört nala kan olup akacak göğsüne
öfkelenme: senin değil
ölü bir meleğin göğsüne
sevgilim ağlarsan
göz yaşların hatırlayacak
sen ne çok şeyi unutmuşsun
sevgilim
söylesene
külün de yanışının ardından ne kalır geriye
bu kez ağla sevgilim
ağla ki benzeyesin o yitik benzersizliğine
bu mektubu yırt at.
sen istemezsen gitmezsin. sen bana bunu yapmazsın. biliyorum.
beni hatırlatacak ne varsa yırt at. kalbini ve tenini ve dudaklarını'
sevgilim periler ölürken özür diler
sevgilim.

Daha ilk gördüğümde budur işte dediğimde kaybettiğimi şimdi anladım.

Yolunda gitmezden hiçbir şey inatla devam ederek ve aldırmayarak hiçbir şeye
direnmeye çalışırken kaybettiğimi şimdi anladım.

Zamanla düzelir dediğim zamanlarda ve her şeyi zamana bıraktığımda kaybettiğimi şimdi anladım.

Seni bi tarafa , yaşananları ,hayatı, hayatımı bi tarafa koyduğımda kaybettiğimi şimdi anladım.

Mutluluk üzerine hayeller kurduğumda aslında tüm hayatımı mahvettiğini ve tüm hayellerimin senle bittiğini şimdi anladım.

Seni kaybettiğim gün aslında hayatta inandığım güvendiğim uğruna mücadele ettiğim tüm değerleri kaybettiğimi ,
aşkın koskoca bi yalan olduğunu sevginin karşılıklı çıkardan öteye gitmeyeceğini şimdi anladım.

Şimdi herkese her şeye şüpheyle bakarken aslında ben seni kaybettiğim gün kendimi kaybettiğimi şimdi anladım.

İhanetinle sevgini yan yana koyduğumda ve her defasında sevginin ağır bastığını hissettiğimde duygularımı kaybettiğimi şimdi anladım.

Şimdi analadım ki bana duygularımı yitirten yaşama sevincimi kıran, insanlara şüpheyle bakmaya sebep olan tüm insanlardan nefret ettiren her şeyin arkasında mutlaka bi yalan vardır dememe sebep olan, kendimle küs hayatla kavgalı olmama sebep olan o insan; ne yazık ki sensin.

Ne yazıkki diyorum çünkü saflığına ve temizliğine o kadar çok inanmıştım ki sana yakıştıramıyorum.
Ne yazık ki diyorum çünkü senin saflığına ve kalbinin temizliğine hâlâ inanıyorum.
Ne yazık ki diyorum çünkü seni hâlâ seviyorum.
Ne yazıkki diyorum çünkü ben, tüm yaptıklarına rağmen hâlâ seni seviyor olmaktan utanıyorum..




Cemil Çelik

Yayın Evi: Pegasus YayıncılıkYazar: Eloisa JamesÇevirmen: Melek Aslı Öztürk
Aşkın Büyüsüne Kim Karşı Koyabilir Ki?Olağanüstü Bir Kış Gününde, Arkadaşları Tarafından Poppy Olarak Anılan Leydi Perdita Selby, Ömrünün Sonuna Kadar Sevebileceğine İnandığı Adamla Tanışır. Çekiciliğiyle Kadınların Ayaklarını Yerden Kesen Fletcher Dükü; Nefes Kesici, Masum Bir Güzelliğe Sahip, Genç İngiliz Kadını İçin Mükemmel Bir Eştir Ve Onlarınki Genç Kadının Hayal Edebileceği En Romantik Evliliktir. Dört Yıl Sonra, Poppy İle Dük Artık Cemiyetin Gözdesi Olmuşlardır Ancak Kapalı Kapılar Ardında, Aşklarının Ateşi Sönmüştür.
Hâlâ Büyük Bir Arzuyla Sevdiği Kadını Kaybetmek İstemeyen Fletcher, Büyüleyici Karısının Enfes Tutkusunu Yeniden Alevlendirmeye Ve Günahkâr Bir Kurnazlıkla İlk Aşkının İnadını Alt Etmeye Kararlıdır.

"Eğlenceli Ve Tutkulu Düşeslerin Dünyası..."
-Lisa Kleypas
"Bu Kitap, Türünün En Parlak Örneklerinden... Kesinlikle Şahane Bir Üslupla Yazılmış."
-Teresa Medeiros
"James, Okuyucuyu Tutkulu Bir Teslimiyet İçinde Esir Alıyor."
-Usa Today
"Bir Aşk Hikâyesi Bundan Daha Güzel Anlatılamazdı."
-People
"Eloisa James, Okuyucularına Gülmek İçin Pek Çok Sebep Sunuyor."
-Publishers Weekly

Yayın Evi: Başlık yayın grubu
Yazar: Poyraz ülger
Yetimhanede Büyüyen Baskın'ın Yaşam Mücadelesi Ve Başarı Öyküsü.Lise Birinci Sınıfta Cennet'le Baskın'ın Üç Yıl Aynı Sırada Birlikte Otururken, Arkadaşlıklarını Sevgiye Ve Sevdaya Dönüştürerek Birbirlerine Bağlanmasının Öyküsü.
Cennet'in Üniversite Tahsilini Tamamladığında, Aile Baskısıyla Bir Başkasıyla Evlendirilmesi Ve Bu Evliliğin Cennet İçin Bir Kâbusa Dönüşmesinin Öyküsü.
Mutsuz Olan Cennet'in Kocasından Boşanmasından Ve Kendisini Mesleğine Vermesinden Sonra Baskın'a Ulaşma Yollarını Aramasının Öyküsü.
Cennet'in Evliliğini Duyan Baskın'ın Bağrına Taş Basarak, Bir Yaz Tatilinde Karşısına Çıkan Maria İle Evlenme Öyküsü.
Annesinin Ölümüyle Bunalıma Giren Baskın'ın Psikolojik Tedavisi Sırasında, Eşi Maria'nın Akademik Kariyerini Tercih Ederek, Baskın'ı Kendi Başına Bırakmasının Ve Sonunda Boşanmalarının Öyküsü.
Baskın'ın Yalnızlıktan Korkması Sırasında Gördüğü Psikolojik Tedavide Cennet Ve Annesi Çiçek Öğretmenin Ve Baskın'ın İş Ortağı Tuana'nın Yardım Etmesinin Öyküsü.
Sevginin Sevdaya Ve Sevdanın Aşka Dönüşmesinin Öyküsü.
Değişik Kültür, İnanç, Örf Âdet Ve Törelerle Yetişen Kişiler Arasında Kurulan Beraberliklerin Öyküsü.
İletişim Becerisi Ve Akıl Sağlığı İle Kurulan Birlikteliklerin Mutluluğa Yönelmesinin Öyküsü.
Kitapta; İnsanı Yüksek Özverilere Götüren Ve İlgi Duygusu Olarak Tanımlanan "Sevgi", Aşırı Sevgi Ve Heves Arzusu Olarak Tanımlanan "Sevda", Güçlü Sevgi Ve Bağlılık Duygusu Olarak Tanımlanan "Aşk", Arı Ve Sürükleyici Bir Şekilde Öykülendirilmiştir.

Yayın Evi:Can yayınlarıYazar: Cristina ComenciniÇevirmen: Gül Batuş
Aşka bağımlı olmak, arayışlarla, yüceltmeler ve hayal kırıklığıyla yaşamak istemiyorum... Ruhun ve bedenin tutkusunu kendinde toplayacak bir şeyler bulmak istiyorum."Korkusuz ve önyargısız bir aşktı onlarınki... Tasasız, sarsılmaz bir beraberlik... Franco bir TV dizisinde rol alırken Sabina ikinci sınıf filmlere dublajlar yapıyordu. Boş zamanlarının çoğunu da gitgide görme yetisini tamamen yitiren sevgili dostu Emilia'yla geçiriyordu.
Ama Sabina'nın hamile kalması, hayatlarını bir anda altüst etmeye yetti. İstenmeyen ya da sıradan bir hamilelik değildi bu. Sabina hamile kaldığı andan itibaren korkunç kâbuslar görmeye başlamıştı.
Çocukluğuna uzanan bir yolculuk, karanlıkta kalmış bazı gerçeklerin aydınlanmasını sağlayabilirdi. Franco, ya da yazdığı gibi, kendi çizdiği değil, onun için çizilen yolda yürümeye karar vermişti: "Bizim doğamız, tanımlanmayan arzularımız, verilen bütün sözlerden daha güçlü... hiçbir şeyi umursamadan, verilen bütün sözleri bozarak kendi başlarına davranıyor."
İtalyan edebiyatının en cüretkâr yazarlarından Cristina Comencini, cinsellik ile sevgi, evlilik ile aşk, insan ile insandaki hayvan arasındaki gerilimi anlatıyor. Günümüz metropol insanının engellere direnen arzularını, kararları ardındaki karanlık içgüdülerini deşifre eden, kışkırtıcı bir roman, Yüreğimdeki Canavar

Yayın Evi: Sel yayıncılıkYazar:Küçük iskender

Aşk, bir tedbirsizlikse eğer, perilerin ölmesi hayata değer. Periler hiç konuşmadan nasıl eşlik ettilerse bir ömür boyu insanlara, nesnelere, olup bitene, ölürkenki haylazlıkları yalnızca bir özrün tüm yanlışları toza buza dönüştürmesiyle sona erer. Perilerin öldükleri, öldürüldükleri ülkelerde farklı olduklarını düşünen birileri varsa, onlar cesetleri yerde değil, gökte arar. Güzel ölen, samimi ölen göğe gömülür çünkü.

küçük iskender, klasikleşmiş şiir kitabı Periler Ölürken Özür Diler'de sevginin geri sayımını, ihtirasın merkezkaç kuvvetini ve ihanetlerin duygusal belgelerini gözler önüne sererken yaşadığı coğrafyada çarpıştığı meleklerin, iblislerin adlarını da birer birer veriyor adeta. Stratejisini düşmanının ahlaksızlığı üzerinden kuruyor. Kötünün zaferi, iyiliğin iktidarının önünü açacaktır sonuçta.

Ölürken özür dilemek aklınızdan hiç geçmemişse peri sayılmazsınız. Bu kitap sizin için belki bir fırsat, belki de bir itirafname.