Giriş Yap

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:24 PM <

Ayakta durmam gerekiyor hayata karşı!
Kahkahalarımı koruyarak!
Oysa kılıcım yok!
Gölgelerin gücü yok!
Masallar bana yazılmamış.
Benim hayatımda saat asla 12′yi vurmaz.
Kurbağalar da beni sevmez zaten, neden prensim olsunlar
Uyumuyorum ki öpülüp uyandırılayım,
Kırmızı başlık taksam kurt bile takılmaz peşime,
Gidecek anneannem de yok ki artık,
Üvey annem bile yok beni şömine önü eziyetlere bırakacak,
Şeker evlerden korktum hep, dişlerim çürüyecek diye
Büyüdüm de kendim okudum masalları raflardan indirerek,
Ayşegül diye bir arkadaşım, süperman diye bir kurtarıcım olmadı hiç,
Sadece şarkılar vardı.
İçinde aşk, acı, umut olan şarkılar.
Dua etmeyi de bilmem aslında,
Aydede de, Noel baba da masallar gibi yalandı,
Ben çocukken bir tek yıldızlar kayardı

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:25 PM <

En çok sevdiğin için, en çok sen susacaksın...
Susacaksın...
Ya Sonra...
Her nefeste onu hatırlamak için,
Her gözde onu görebilmek için,
Her sözde onu duyabilmek için,
Her yerde onu anabilmek için,
Ömür boyu bir mezara kapanacaksın...
Belki bir gün, bir gülün kokusunda yine can bulup yaşayacaksın...
Belki onu yaşatmak adına inadına yaşayacaksın...
Belki sonunu göremediğin uçurumlarda yaşayacaksın...
Belki kendini unutup yaşayacaksın...
Belki bir gün diye diye yaşayacaksın...
Belki bir "Belki"nin arkasında yıllarca yaşayacaksın...
[b]Unutma![/b]
[b]"Kendini kaybettiğin zaman Onu bulacaksın" [/b]

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:25 PM <

Sussana içimdeki çocuk sussana…

Aşk şekerleri çürüttü işte ruhumu, baksana . Sussana biraz. Yoruldum , incindim , anlasana biraz…
Kırık hayallerimin tamiri mümkün değil bundan sonra.Ceplerime doldurduğum minik mutlulukları yüzüme yüzüme çarpıp, tebessüm etmek istiyorum artık ,gamsızca…
Sussana …
Görmüyor musun biçareliğimi…Gözlerimde bir büyü vardı ya hani.Öyle derlerdi ya …Kalmadı eskisi kadar. Boş bakıyorum sanki.Ona, buna, şuna…Herşeye… herkese…
Umrumda olmuyor kimse.Duygusuz kalmaktan korkuyorum.Neden bu kadar boş’laştı hayat bir anda…
Off…
Karamsarlığım üzerimde yine…
Oysa ben hep gülerdim . Oysa ağlardım ben arada sırada. Nerde bıraktım duygularımı bilmiyorum.Ne gülebiliyorum içten , ne de ağlayabiliyorum hıçkıra hıçkıra… Nerde yitirdim ben duygularımı nerde?
Sus hadi içimde çocuk , sus biraz…
Alıp başımı gitmeliyim şimdi mutluluğa.Gülmeliyim, sevmeliyim ve umursamalıyım hayatı…
Bir düş öteye…
Gitmeliyim…
gitmeli…

git…

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:25 PM <

Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında…
Geriye hiç bir şey kalmayacak…
Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde -ki ben en çok onları duydum-…
Gittin mi adamakıllı gideceksin!
Hiç bir özlem kalmamalı dönüşleri emziren…
Demem o ki… Böyle gidilmez!!!
Büyük olmalı ayrılık!
Uçsuz bucaksız, dursuz duraksız olmalı…
Telefonun numaraları sesime düşmemeli…
Yolların yoluma değmemeli…
Hiç bir anıya, hiç bir dizeye, hiç bir şarkıya yenilmemeli ayrılık…
Şiirler okununca unutulmalı…
Hasret dokununca uyutulmalı…
Rakının, şarabın diktasında titrerken yürek…
Gözyaşlarının debisi arttığında…
Gece inmişken ayak parmaklarına kadar…
Yahut gün doğarken…
Yatağının diğer yastığındaki boşluk tecavüz ederken gözlerine…
Ne bileyim tek başına yiyeceğin sofrana iki kişilik servis açtığında…
Susacaksın… Duracaksın…
Gitmenin hakkını vereceksin!
Ayrılık gurur duymalı seninle…
Gidersen… Sözün ayaklarına geçiyorsa…
Ayakların yakınımdan geçmeyecek…
Ayrılığı seçtin mi büyük olacak ayrılık!
“Ayrılığı Seçtin mi?”

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:26 PM <

O sözleri duyunca kafamı yukarı kaldırdım.
Binaların çok ötesine.
Gökyüzüne.
Bulutlara baktım.
O an elimi uzatsam tutacak gibi hissettim.
Uzattım elimi.
Birden gökyüzünde buldum kendimi.
Ne kadar da güzel dedim dünyaya yukardan bakmak.
İnsanlar görünmüyordu.
Acaba onu görebilir miyim ki dedim.
Saçmalama dedi bir ses.
Dinledim, etrafa baktım kimse yoktu.
Uzun süredir böyle mutlu hissetmediğimi fark ettim.
Sevinçli, huzurlu.
Çok uzun süredir.
Gittiğinden beri.
Sen aklıma geldiğinde birden yere düştüm.
Sonra kolumun uyuştuğunu hissettim.
Birkaç kahkaha duydum.
Abartılı, alaycı, şımarık kahkahalar.
Elim ıslanıyordu.
Gözlerimi açtım.
Pencerenin önündeydim.
Dışarıda yağmur yağıyordu.
Kahkahaların sahibi hemen belli oldu tabi.
Baktım onlara.
Bende güldüm.
“Gül” dedi biri kahkaha attım.
Onlar daha fazla güldü.
Birden içimde bir şeyler acıdı.
Camı kapadım.
Tabureme oturdum.
Tavandaki ipe baktım.
Ağla dedi biri.
Hıçkırdım…

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:26 PM <

Sen yanımdaydın.
Ellerini tutabiliyordum.
Korktum.
Sonra sarıldım sana.
Sıcaklığını hissettim.
Ağladın, ağladım, ağladık.
“Neden” dedim cevap vermedin.
Bir öpücük kondurdum dudaklarına.
Nasıl da özlemişim kokunu.
“Gözlerini kapa” dedin.
Kapadım.
Ses yok.
Sonra bir soğukluk hissettim.
İrkildim.
Gözlerimi açtım.
Her yer karanlık, soğuk.
Yoktun.
Hepsi rüyaymış, lanet ettim.
Tekrar kapadım gözlerimi, olmadı, uyuyamadım.
Tehdit ettim kendimi.
Uyumasan asarım sen’i dedim dinlemedi.
Bir bıçak aldım.
Bacağımdaki yarayı oydum.
Kanıma baktım.
Güldüm.
Bir bardak içki aldım bir dikişte içtim.
Bir ağrı hissettim sağ tarafımda.
Karaciğerin iflas ediyor dedi biri.
Gülmeye devam ettim.
Bacağım sızladı.
Banyoya koştum.
Aynadaki resmini gördüm, baktım.
Elimdeki bardakla aynayı kırdım.
Resmin yere düştü.
Yine güldüm.
Yerden bir cam parçası aldım, bileğimi kestim.
Ağlamaya başladım.
Birkaç uyku hapı alıp yatağıma gittim.
Hıçkırarak gözlerimi kapadım.
Sen yine oradaydın.
Sen aslında hiç yoktun.
İçimdeki tüm hıçkırıkları bastırıp gülümsedim.
Zihnim bulanıklaştı.
Son hatırladığım tanıdık birinin çığlığıydı…

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:27 PM <

Aranıpta bulunmak istenmeyen, bir yalnızlığım…
Geçtiğim sokaklarda ayak izlerim…
Bir çift gözde aranıyorum adım adım…
Kaçıyorum zifiri bakışlardan…
Hüzün kokan tenlerden…
Gülen gözlerin ardında saklı kalmış bir gözyaşıyım…
Ben ki gizliyim, soğuk gülüşlerde…
Bir yakarışta hece hece dökülüyorum olur olmaz…
Adım başına bir damlayım şimdi…
Kırgınlıkların arasında unutulmuş bir hayalim…
Unutuluyorum bir gün doğumu…
Ansızın beliriyor, rotasız düşüncelerde rengim…
İsteyene pembe, isteyene mavi…
Mutluluğa, beyaz…
Acıya, siyah…
Aynada asılı kalmış bir tebessümüm…
Alacalı yalnızlıklar kuşağındayım…
Bir kadeh tokuşturuyorum, anlamsız bakışlara…
Aynada ki yüzüme takılıyor gözlerim…
Gülüyorum, kendimde gördüğüm anlamlara…
Bırakıyorum aynadaki halimi olduğu gibi,
Uyuyorum, düşünce bulutlarında…
Dilde mühürlenmiş bir suskunluğum…
Gözlerimi acıya açıyorum…
İçimi yıkıp, yağmalıyor sesler…
Kendi içimde kıvranıyorum…
Sesime uçurum çığlıklarım…
Kendime lal, dilim…
Duyulmuyorum…
Ve ben, hiç bilinmiyorum

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:27 PM <

Bavulları diyorum ,hep toplu durmalı insanın…
Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı…
Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz*geçmeli…
İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı…
Yalnızlığa alışmalı…
Telesekretere \”şu anda size cevap verebilecek kim*se yok\” denmeli, \”… belki de hiçbir zaman olmaya*cak…\”
Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı…
Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.
Haklılığın onuru yaşatır insanı… Susmanın utancı öldürür.
O yüzden en sessiz gecelerde \’\'doğruydu, yaptım\”la teselli bulmalı insan…
Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı…Kendiyle he*saplaşmaya çalışmalı…
Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır ol*malı…
Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli…
Sessizliği, sese dönüştürebilmeli…
Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan…
Yollarla barışmalı…
Yalnızlığa alışmalı…

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:27 PM <

“Sen gidince…
En sıcak,en masum ve en saf cümlelerimi başka bedenlerde unuttum..
Nolur artık gel…”
Yalnızlığım…
Senden arta kalan tek yadigarım..
Ya gel ısıt yüreğimi.
Ya da geri ver;giderken aldığın bendeki seni..
Sen yoksun ya..!
Yalnızlığım üşür avuçlarımda…
-Ağlarım…
.
.
Düşlerin bittiği yerde.
Yalnızlık sarar tüm bedenimi..
Sendelerim..
Korkarım..
Üzülürüm..
Sırtımı dayadığım hayallerim yokken..
Uyanırken ani bir irkilmeyle düşümden..
Yani sensizken..
Yani yalnızken..
Hani kadehim dudağımı öperken..
Senli günler gelir aklıma..
-Ağlarım..
.
.
Tenime dokunurken bıraktığın izleri görünce..
Yüreğimde can çekişmeye başlar birşeyler..
O an..
Hani sıcak nefesinle tenimi yaktığın an..
Hani giderken öpüşündeki “ELVEDA” nın bedenimi üşüttüğü an..
İşte o an..
Bütün mahremiyetimle..
Herşeyden esirgeyişimle..
Yüreğimin en yanan yerinde..
-Saklarım seni..
VE aklıma düşersin ..
VE ben yine..
-…

Ara · 12-07-2008, Saat: 11:27 PM <

[b]

[/b]
[b]Eskiden kücük bir tebessüm beni mutlu etmeye yeterdi..
Hersey öyle cok degismis ki
Ne ben bir tebessüm görüyorum, nede artik tebessümler beni mutlu ediyor..[/b]
[b]Artik gülümsemeler canimi yakiyor, bakislar kalbimi sizlatiyor..
Nasil geldim bu hale bilmiyorum…
Yaptigim yolculuklarmi yanlisdi yoksa,
Yoksa gönlümün kapisindan iceri aldigim insanlar mi yanlisti..[/b]
[b]” Sen varken gücüm olurdu zaman akmadan dururdu hatirlasana… “[/b]
[b]Bana huzur veren seyler artik canimi aliyor..
Beni mutlu eden seyler artik canimi yakiyor..
Benim güclü olmami saglayan seyler artik beni yerden yere vuruyor..[/b]
[b]Hic bir tesellinin faydasi yok artik..
Kim ne yaparsa yapsin gecmisimden gelenlere yüregimin kapilarini aralayamiyorum…
Bir anda yok ediyorum icimdeki herseyi..
Öldürüyorum o eski beni ve ona ait herseyi…[/b]
[b]” Simdi eskiye dönermi dönsede buna degermi cevaplasana… “[/b]
[b]Gidebilirsiniz hayatimdan..
Belkide coktan gitmissiniz…[/b]
[b]Yinede ;
Uzak durun benden kimseyi istemiyorum, canimi yakamiyacak hicbir canli…
Yaralarimi zorda olsa saracagim kanini donduracagim yeter bu kadar kan kaybi..[/b]
[b]” Artik Ben Vazgectim Yalnizligi Sectim Hersey Bitti Anlasana Dokunma Bana..Dokunma Bana !!!! “[/b]
[b]Varsa adam gibi yürekten deger verecek buyursun girsin yüregime..
Varsa diliyle degil herseyiyle yanimda olacak,Benimde icten gülebilecegimi gösterecek biri…[/b]
[b]Özgür birakiyorum yüregimi, düsüncelerimi ve benligimi..[/b]

Forum Hakkında

Öncelikli Kategoriler

Öncelikli Konular

İletişim Bilgilerimiz