[INDENT]Kolay değil belki ama imkansızda değil.

Hangi küskünlük bitmemiş hangi dostluk başlamış ha!

Yüreğin senin elinde dostum. İnsanları değiştiremezsin ancak onlara
olan düşüncelerini değiştirebilirsin.

Herkesi olduğu gibi kabul et sen de olması gerektiğince ol. İnancının
kazanmasını ondan uzaklaşarak elde etme saçmalığından kurtul.

Hatırla İYİLİÄžİN HALLEDEMEDİÄžİNİ KÖTÜLÜK HİÇ HALLEDEMEZ Kİ...

Yüreğine de kaydet bunu.

ÜCRETSİZ BİLETTİR TEBESSÜM YÜREK YOLCULUÄžUNDA..

Sevgiye davet çıkar sen de hadi. Kanaat getir olumsuzlukları eriteceğine.

Geçmişe üzülme. Yaptığın hatalardan ders aldıysan mutlu edebildiysen
eğer; bugünü bugünle yaşa. Fakat biraz dur.

Hayatına deneyimler eklemen için şart değil yanlışlardan geçmen.
Başkalarının edindikleri doğruları yerleştir zihnine. Ölümün ne zaman
geleceğini bilmediğinden yolu uzatıp kaderini zorlama. Güzellikleri de
bizzat kendin uygula.

Savrulma sakın. Bak BATSA DA GÜNEŞ BIKMAMIŞTIR DOÄžMAKTAN. SONUNDA TOPRAK OLSA DA CANLI YORULMAMIŞTIR NEFES ALMAKTAN...

Dostum bedelsiz değildir ki mutluluklar unutma. “O bedellerle olmanın
neresi zarar” de yorulma. Dertlere de yenilme hiç galiptir iyilikler
sen ilerledikçe.
Sonra benim varlığıyla mutluluk duyduğum güzel dostum. Bir martının
yanında yer al. Gökyüzü meskenin olsun senin de. Kat kendini maviye hayran bakışları çek üzerine. Özgürlüğü uçuşlarınla anlat. Hem kırık olsaydı
kanadın ne önemi kalırdı ki genişliği dünyanın.
Kaldır başını ve eğilme sakın güçsüzce.Dipsizse de karanlık dal
içeri...Öyle bir dal ki; sen değil o korksun.. “Ne çıkar” deme bir nur da senden olsun.

GÜLÜMSE...Fakat cenneti kazanmışçasına değil doğduğun güzel fıtrat için..

GÜLÜMSE.... O’nun ümmetlerinden biri olarak yaşadığın için...

GÜLÜMSE... Duyduğun ezan sesi kıblen KABE olduğu için..

GÜLÜMSE... Öldüğünde Azrail’le buluşup RABB’ ine kavuşacağın an için.

HİÇ DEÄžİLSE TATLI İNSAN RAZI OLDUÄžUN ALLAH ’ın rızası için gülümser misin?[/INDENT]

[INDENT]Ey Güzaltı,

İçimdeki kadın...

Bilsen ne çok isimle seslendiler bana.

Asırlarca Bizans’ın gözünün nuru oldum.

Konstantin’e özenip adımı ona uydurdular.

Yetmedim yetemedim hiç birine.

Asitâne oldum Stanpoli.

Kimisi İslambol dedi sonunda seslendiğin gibi kaldım.

Artık herkes İstanbul olarak biliyor beni.

Duydum kültür başkenti bile olmuşum.

Napolyon; dünya tek bir ülke olsa başkenti kesinlikle İstanbul olurdu demişti uzun zaman önce;

Yanılmamış..!

Hiç sevmediğimden bahsetmişsin sevemem zannetmişsin.

Çok güldüm okuyunca.

Ey mevsimlerin hüzünlüsü

Bilmezmisin ki aşıklar kıyılarımda seslendi birbirine.

Hangi köşeme hangi sokağıma baksan aşkın tarifinin yapıldığını görmez misin..?

Duymaz mısın içinde adımın geçtiği şiirin şarkının yârin diline takıldığını

Kulağının pasını aldığını.

Sevemezsin sevdiğine inanmam demişsin.

En iyi sen bilirsin halbuki başlayan aşklar kadar kaldırımlarımda yitip giden aşklarımı.

Benim karanlığımda uzak oldu sevgililer birbirlerine

Adımladıkları bendim.

Emirgan’ımda çayını yudumlayan aşıklarıma inat

Beykoz’umda vedaya hazırlanan iki de yüreğim oldu.

Buğusu üzerinde tüten çaylara inat

Soğuk oldu vedalarım.

Bir yanım günlük güneşlikken diğer yarıma karlar yağdı.

Sevdim be güzün altı..!

Aldırma Galata ile Kız Kulesi’nin hala birleşmemiş olmasına.

Hala en üst katlarında aynı şarabın tadında mest oluyor insanlar.

Manzaraları hala derin bir mavi nasıl olsa.

Bak

Senin aşıkların gibi unutmadılar birbirlerini.

Yıllardır iki yakamda durur hala izleri.

Boğazıma takılıyor elbet

Fatih karalarımdan yüzdürdü gemilerini.

Toplarıyla dövdüğü surlarımda senin aşıklarının vebali dokunuyor her daim.

Çok erkek çok kadın tanıdım.

Kiminde sevgiyle kiminde nefretle anıldım.

Bilirsin ben hep aynıydım.

Obezliğimden dem vurmuşsun

Unutma; sayemde çağlar değişti.

Sanırmısın ki razıyım üzerimdeki betona tuğlaya.

Sayenizde yüküm ağır gelir oldu.

Çok değil bir asır önce zarifti kalabalığım.

İnsanlar beyefendi hanımefendi diyerek hitap ederdi birbirlerine.

Şimdi ben bile şehirlerin en kahpesiyim gözlerinde.

Evet çok ceset vurdu kıyılarıma.

Farklıydı hayatları aşkları.

Aynı olan tek şey olay mahaliydi bendim yani.

Yalılarım asaletimdendi boğazımın incisi derlerdi.

Şimdi ciklet gibi hepsi parası ödenince değişiyor sahibi.

Bilirim kıskanırlar ama yine de çok aşığım var diyorlar.

Sevmeden sevilmek demişsin incittin.

Kâh kıyılarımda kâh sokaklarımda buldunuz birbirinizi.

Yâr oldunuz birbirinize seven oldunuz sevilen.

Boşuna bana ağlama demişsin üzüldüm.

Siz cepten yediniz aşklarınızı.

Siz icat ettiniz ihaneti ayrılığı.

Bugün sövdüğün Galata en büyük aşkından eskidir bende.

Kız’ın kulesi aşk için yapıldı buz gibi sularıma.

İstanbul sevmeyi bilmez derken düşün bir daha..!

Sen iki yüreği bir araya getirmenin zorluğundan bahsedip

Aşkın vebalini omuzlarıma yüklüyorsun.

Ey güzün altı..!

Yukarıdan bak bana.

Gördün mü..?

Bir araya gelemeyen iki yakayım aslında.

Aşıklarına inat aşkın kelime anlamıyım hala lugatlarda..![/INDENT]

erkeklere verilen ters cevaplar

Erkek: Bana isminizi bağışlar mısınız?
Kadın: Neden? Sizin yok mu?

Erkek: Size bir... içki ısmarlayabilir miyim?
Kadın: Aslında içkinin parasını direkt alsam daha iyi olur.

Erkek: Ben bir fotoğrafçıyım ve ne zamandır sizinki gibi bir yüz arıyordum.
Kadın: Ben de estetik cerrahım ve ne zamandır sizinki gibi bir yüz
arıyordum.

Erkek: Sanırım sizinle daha önce bir kez çıkmıştık ya da iki kez?
Kadın: Sadece bir kez çıkmış olabiliriz, çünkü aynı hatayı ikinci kez
yapmam.

Erkek: Nasıl bu kadar güzel olabiliyorsunuz!
Kadın: Sanırım doğarken sizin payınızı da ben almışım.

Erkek: Bu cumartesi benimle çıkar mısınız?
Kadın: Üzgünüm, bu cumartesi başım ağrıyacak.

Erkek: Birçok erkeğin başını döndürüyor olmalısınız.
Kadın: Siz de birçok kadının midesini bulandırıyor olmalısınız.

Erkek: Sizi çok mutlu edebilirim.
Kadın: Nasıl? Gidiyor musunuz?

Erkek: Size evlenme teklif etsem, ne cevap verirdiniz?
Kadın: Bir şey diyemezdim muhtemelen, çünkü gülerken konuşamam.

Erkek: Sizi sinemaya davet edebilir miyim?
Kadın: Ben o filmi gördüm.

Erkek: Hayatım boyunca neredeydiniz?
Kadın: Sizden saklanıyordum.

Erkek: Hayatım boyunca neredeydiniz?
Kadın: Hayatınızın geri kalanında da olacağım yerde, rüyalarınızda.

Erkek: Sizi daha önce bir yerde görmüş gibiyim...
Kadın: Evet, o yüzden artık oraya gitmiyorum.

Erkek: Bu koltuk boş mu?
Kadın: Evet, ama oturursanız bu boşalacak.

Yapıcak birşeyimde yok artık.. Önceleri onsuz geçmeyen bir saatim bile 1 ömür olurdu.. Napıcam ben onsuz derken, şimdi değil onu, kendimi bile kaybettim.. gitti o her nekadar guruma, aşkıma yediremesemde gitti işte..

Adamın biri cuma günü ölmüş ve gömmüşler. Oğlu hocaya gitmiş ve
"babam cuma günü...... öldü öbür tarafta nasıl karşılanır?" diye sormuş. Hocada sormuş
"namaz kılarmıydı?"
"hayır! ama cuma günü öldü".
"Kumarı içkisi varmıydı?"
"Vardı ama cuma günü öldü"
"Yalan söylermiydi?"
"Evet ama cuma günü öldü"
"Hovardalığı varmıydı?"
"Evet ama cuma günü öldü"
Hoca sonunda sinirlenmiş ve
"Cuma günü ellemezler ama Cumartesi anasını bellerler" demiş

http://www.internethaber.com/komik-bedel...i-4994.htm

Gecenizi Isıtacak Güzel Bir Hikaye
2 SEVGİLİ







Nette tanışan iki genç arkadaş olurlar. zaman içinde sıkı bir dostluğa dönüşen b...eraberliklerini zedelememek için hiçbir zaman birbirlerini görmemeğe fiziki özelliklerinden bahsetmemeye karar verirler.

ısimlerin şekillerin olmadığı sadece ruhların derinliklerinden gelen en samimi duyguların dile getirildiği zaman ve mekan unsurlarından soyutlanmış bir birliktelik içinde sürer dostlukları.

ve bir gün bakarlar ki birbirlerini tamamlayan iki varlık olmuşlar. yazışmadıkları gün hatta saat olmamaya başlamışlar. adeta nefes alış gibi doğal bir bütünleşme isim takamadıkları bir aşk gelişmiş içlerinde. tüm beşeri sıfatlardan sıyrılmış bambaşka bir halmiş bu.

aradan geçen zaman zarfında artık kesinlikle birbirlerinden asla kopamayacaklarına inandıkları gün; tanışmaya ve evlenmeye karar vermişler.

ve ikisinin de çok iyi bildikleri bir kentin çok iyi tanıdıkları bir sahilinde buluşmak üzere anlaşmışlar.

hanımın elinde kırmızı güller ve dudaklarında sevgi dolu bir gülümseme olacakmış. erkek ise hiçbir alamet taşımayacakmış.

nihayet beklenen gün gelmiş. genç erkek sözleştikleri yere yaklaştıkça kalbi duracak gibi oluyormuş. ışler biraz değişmeye başlamış kalbinde. ya çok çirkin bir kadınsa sevdiceği ya kör topal ya da... ise. biraz hata yaptığını düşünür gibi olmuş ama çabuk savmış bu kendine ve aşkına yakışmayan düşünceleri zihninden.

karşıda elinde bir gül tutan ve sağa sola bakınan hanımı görmüş. ıçi hop etmiş fakat dudaklarında beliren düş kırıklığını biraz olsun giderebilmek için bir iki derin nefes almış ve son derece kararlı adımlarla hanımın yanına yaklaşmış.

annesi yaşında hatta daha da yaşlı saçları pamuk gibi bembeyaz yüzü yaşadığı yılların derin izleri ile buruşmuş fakat dudaklarında güzel bir o kadar da şaşkın bir tebessümle kendine doğru yaklaşan genç erkeğe bakıyormuş. gözleri bin bir soru ile kıpırdıyor yorgun gözkapakları arada bir feri kaçmış gözbebeklerini uzaklara yönlendiriyor ama yaşlı kadın gözlerini genç erkeğin bakışlarına kilitlemeye çalışıyormuş.

zihninde çeşit çeşit zıt fikirlerin koşuştuğu genç adam bir iki yutkundu ve gücünün son raddesindeki bir hıçkırıkla






"merhaba aşkım. nasılsın." dedi.

kadere teslim olmuştu. söz vermişti. biliyordu her şey olabilirdi. bir an gözlerini kapadı ve yazışmalarını hatırlamaya çalıştı. onca duygu dolu kelimeler sevda yüklü vaatler parlak gelecekler nasıl olmuştu da bu yaşı geçmiş hatunun kaleminden dökülebilmişti. bir türlü inanamıyordu fakat gerçek gün gibi ortadaydı.

yaşlı kadının elinde tuttuğu kırmızı güller aldı ve tarif edilemeyen bir duyguyla onları öptü. sonra elini uzattı ve

"hadi kalkmana yardım edeyim aşkım. buradan uzaklaşalım. " dedi.

olanları anlamsız gözlerle seyreden yaşlı kadın dudaklarını araladı ve

"ey oğul ben yıllardır bu kelimeyi unutmuş anan belki ninen yaşta bir kadınım. neler oluyor anlayamadım ama o gülleri elimden niye aldın. onları bana şu ilerde oturan genç kız verdi. birini bekliyormuş burada buluşacaklarmış. gelirse benim tarafımdan bu gülleri ona verir misin demişti. ben de o genci bekliyordum. yoksa o sen misin?"

genç adam bir an soluksuz kaldı boğazında düğümlenen hıçkırık ve karmakarışık duygularla yaşlı kadının işaret ettiği yöne baktı. bir çift sevgi ve minnettarlıkla parlayan yeşil göz kendisine gülümsüyordu. telaşla yaşlı kadının ellerini öptü ve gülleri ona tekrar vererek işaret edilen tarafa koşmaya başladı. genç kız da ayağa kalkmış onu bekliyordu.

"seni izledim. şayet gülleri almayıp geri dönseydin sessizce buradan uzaklaşacaktım. seni doğru tanımışım aşkım..
:):