-..Her yalnız kalışımda, gece bana, ben geceye yoldaşlık eder; gece kelimelerimi hırpalar, kelime kelime kelimesizliğe düşürür beni. Aklıma gözlerin düşer, susarak çağırırım seni ben. Hasretle, aşkla ben iyi olurum. Sen kendine iyi bak..
"Aklım sendeyken fikrim Sende'liyor"
Dedi kadın
Kitabın arasına bir kaç damla gözyaşını bırakarak..
Ne yapacağını iyi biliyordu
...Her gün onunla yürüdüğü bu yolları
Şimdi elleri ceplerinde yürümeye başladı
Kaldırımlara değil
Anıların üstüne basa basa...
Şuan tam hazırım ayrılığa, seviyorum ama olsun sen yine de git.
Tam da alışmışken sana, sen bütün alışkanlıklarımı da alıp git.
"Seviyorum ama olsun sen yine de git."
Teması sensizliğe kertilmiş bir şiirin yamalı dizeleriyle sesleniyorum şimdi sana.
Bir başkasınınkinden büyük veya küçük değil sevdam..
Neye göre derecelendirilebilir ki aşk,
Bir gönül gerçekten sevmişse eğer..
Ederini bulamıyorsa bir insana verdiğimiz değer,
...Bilmiyordum.!!
Kendimizi bir şiirin içinde harf harf bölmek gerekirmiş meğer..
[b]ne zaman başladı bu hikaye
anımsamak zor
gençtim
hazırda fırtınalarım vardı
dörtnala sevdalarım
komazdı öyle üç-beş nöbetleri
geceler içimi acıtmazdı böyle
bir insan bu kadar eksilebilir mi [/b]
[b]daha ayrılığa bile çarpmadan
aşk bizden döndü
bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri
artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil
ama sana dokunmak da yasak bana
göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır
sen var ya sen
allah kahretsin! [/b]
[b]yani şimdi
gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı
yani şimdi başkaları mı sevecek seni
başkaları mı tutacak ellerini
ben saçlarını okşadığım zaman
ellerin öksüz kalırdı
şimdi gidiyorsun
git [/b]
Yani sen ,
sen en sevdiğim…
Gitmelisin artık…
Bu şehrin kahramanı öldü
Şimdi yaşanan her şeyin inkâr vaktidir
gürültüyü yapmak kolay, zor olan sessizliği korumaktır”
Temmuzda yeni çıkacak olan kitabından
(K)an kaybından ölen aşk sensiz girdi toprağa.. Bir yürek dolusu acı (k)attık zamana...
