Meraklı olduğunuz bir gündesiniz. Yakın çevrenizde olup bitenlere kayıtsız kalamıyorsunuz. Konuyla direk ilgili olan kişilerin fazla dikkatini çekmeden bilgi edinmeye çalışırsanız, gereksiz gerginlikleri önlemiş olursunuz. Özel yaşamınızdaki birlikteliğiniz konusunda da gizemli havalar yaratmamaya çalışın. Olduğunuz gibi görünün.

Karşınızdaki insana duyduğunuz merhamet yada iyi niyetin, konuyu çözmeye yaramayacağını düşünüyorsunuz. İçinizdeki duygular nedeniyle kimi anlarda son derece hassas, kimi anlarda ise acımasızca kararlar verebilirsiniz. Fakat bugünkü durumdan çıkacak cevabın hiçkimseye faydası olmadığını biliyorsunuz. En iyisi suyu akışına bırakmak diye düşünebilirsiniz. Bugün, bilinçli aklınız, mantık yönünüz kendinizi ifade etmekten yana, yüreğiniz ise karmakarışık duygular içinde. Fakat bu iki ruh haliniz de garip bir şekilde birbirini iyi yönde destekler gibi. Yani ne olursa olsun içinizdeki herşey negatif yönde olduğu halde, bir şey onları pozitif hale getiriyor gibi. Sizin gibi kendini ifade etmeyi seven bir insan olarak tüm bu duyguları ifade edemiyor oluşunuz da kafanızı karıştırmış durumda.

Fikir değiştireceğinizi düşünerek, kendinize zaman tanımalı ve tanımadığınız kişilerle duygularınızı paylaşmamalısınız. Kıskanç kişilerin varlığı, sizi huzursuz edebilir. Maddeyle aranızda duygusal bir bağ oluşturuyorsunuz. Beklentilerinizin cevabı size olumlu gelecektir.

Sabit düşünmeniz ve davranışlarınızdaki tutuculuk, yapmanız gereken atılımların gecikmesine neden oluyor. Özellikle iş gücünüzü otaya çıkaracak alanlarda daha mutlu olacağınızı biliyorsunuz. Mecburiyet konusunda kendinize baskı yapmamalısınız.

[INDENT] Kapalı ve garip duygular barındıran bir İstanbul gününden...



Korkularımın üstüne gidemedim ben...
Silemedim ömrümden...
Minik bir kızken de korkardım birşeylerden...
Yalnızlıktan korkardım...
Avaz avaz sessizlikten...
Yüksek sesten...
Büyüdüm...
Nasıl yaralarım arttıysa korkularım da arttı...
Sevdiğim insanları kaybetmekten korkuyorum...
O’nu kaybetmekten...
Kaybettim o’nu...
Yastığımdan onun kokusu gidince daha çok korkacağım...
Odamdaki ışığı kapatamayacağım...
Aldığı minik ayıcığı yanıma alamayacağım...
Daha çok korkacağım...
Oysa ben her sabah onun günaydın öpücüğü ile uyanırdım...
“Seni seviyorum” derdi...
Şimdi bu sözcükten bile öyle çok korkuyorum ki...
O zamanlar yorgun olsamda, uykusuz olsam da bir bakışı yeterdi bana...
Yeterdi de artardı...
Şimdi yorulmaktan bile korkuyorum...
Sevmedim kimseyi o’nun gibi...
İlk’im ve son’um olacaktı...
Sözü vardı...
İlk’im de oldu sonum da ...
Yaralar açtı...
Acım oldu...
Gerçekten sonum oldu...
Korkuyorum...
Yerine birini koymaktan...
Birini o’na benzetmekten...
Birinin gözlerinde kendimi görmekten korkuyorum...
Birinin avaz avaz “seni seviyorum” demesinden...
Yüksek sesten...
Süslü sevgi sözcüklerinden...
Çok korkuyorum...
Giden herkesten korkar oldum...
Sabah kapıyı kapatıp her gideni, dönmeyecek ümidi ile beklemekten...
Doktorun “ağır depresyon” teşhisinden...
Depresif hallerimden...

Korkuyorum o’nsuz ölmekten...

[YT]nTGdwyumGJs&feature=related[/YT]

Maymun kurmuş çilingir sofrasını ormanın ortasına,
külhanbeylik yapıyormuş.O sırada zürafa oradan geçiyormuş, sormuş:
- "Vay maymun Kardeş, nasılsın?"
- "İyiyim be anam, içiyorum içiyorum aslanı dövüyorum."
Zürafa tırsmış ve uzaklaşmış. Derken Zebra geçmiş, o da sormuş:
- "Selam maymun abi, ne var ne yok?"
- "N'olsun be gülüm hep aynı; içiyorum içiyorum aslanı marizliyorum."
Zebra da uzaklaşmış oradan. Bu kez köstebek, geçerken sormuş:
- "Maymun ya naber?"
- "İyilik koçum içiyorum içiyorum
Allah ne verdiyse girişiyorum aslana!"
Köstebek de sıvışmış Ancak böyle böyle derken,
olanlar aslanın kulağına gitmiş ve aslan
o tarafa doğru yola koyulmuş. Çıkmış maymunun karşısına:
- "Eee anlat bakalım maymun efendi, ne var ne yok?"
Maymun hemen kendine çeki düzen vererek yanıtlamış:
- "N'olsun be abi, içiyorum içiyorum abuk subuk konuşuyorum."