uçurumlar bıraktın hep ardın sıra...
gölge gibi silinir gitmeler niye...
hala avucumda soluğun..
kokun hala yüreğimde martıların çığlığında gitmeler niye..
gidişin beni vursun hüzünler beni bulsun..
kar yaniği bir hasret bu gitmelerin son olsun......
silindi bak gözlerimde sen gideli gülüşler..
fırtınayla savruldu hep senle dolu sözcükler..
hala avucumda soluğun..
kokun hala yüreğimde martıların çığlığında gitmeler niye..
gidişin beni vursun hüzünler beni bulsun.....
kar yaniği bir hasret bu gitmelerin son olsun...
''bu kentin bütün sokaklarına adını yazdım..
ıssız türküler söledim sabahlara dek..
seheryeline çiviledim bakışlarımı..
sensizlik isyan dönmesen düşlerine armağan..
yüreğini yak....
ve avucumda ki küller sloganı olur bu şehrin.''
bir beyaz kalem aldım elime
birde kalem hani hep elime bu ikiliyi aldığımda
döktür yine derdin ya
senin tabirinle döktürmek için
sonra seni düşündüm
öle bir an sadece aklıma geldin
sonra ne yazsam acaba
derken bir baktım
ellerim kalemle birleşmiş
ve o kocaman sayfaya sadece
küçüçük bir nokta yazmış
ve bende o an anladım
seni noktalamışım....
bak bugün büyüdüm
hani hep ağlayan gözlerim varya
onların vanalarını sıktım
attım kaybettim sen olan herşeyi
alfabemden çıkardım harflerini
ağlamayacağım artık
cünkü ben bugün bir kat daha büyüdüm
bugün kendi ayaklarımın üstüne bastım
kendim için yürüdüm
kendim için güldüm
ve kendim için nefes aldımmm
cünkü ben bugün büyüdüm
konuşacaksa sadece iki kelime söylenmeli,
anlamlı manalı ve boş olmayan
bakacaksa gözler yalana bakmamalı
sevecekse yürek sadece sewmeli aldatmamalı kendini
susacaksa dil
yalanlara susmalı
konuşmamalı
ve hissedecekse yalanı bu yürek yaşamamalı
tanımamalı
görmemeli
sewmemeli
yalanlara kanmamalı
tüm hayattaki -meli ve -malıları yapmalı
yada hep susmalı
Hani yasanmasi gerekenler oldugu gibi yasandiya..hata aramiyorum kendimde yada
/Sende.
Zaman..hic birseyin ilaci degil ama büyüttü bak beni/ ufacik yüregimi..
Ögretti...
Bit/ti kelimesinin gercekciligini..
O iki hecenin bir ömre mal olabilecegini..
Yinede sorarsan bana..
Pismanmisin diye..?
Degilim.. Ne yasananlardan nede haketmedigin ama ugruna feda ettigim sevgimden.
Acilar biriktirdim.
Birgün sermek icin önüne..
Ama artik yitirdim icimde sana olan herseyi
beni acittigin her kösede döküldü(m).
Simdi ise bedel degil;biriktirdiklerimi/yitirdiklerimi ödüyorum !
sen olmasan dökebilirmiydim acilarimi kagitlara?
Bukadar iyi anlatabilirmiydim kendimi /anlamayanlara..
Oysaki benim tek istegim senin anlayanim olmandi !
Herkes anladi(da),
bi sen anlamadin be kücügüm ...
Olsun yinede iyiki var'din..
Var'sin hala-da baskasinin olarak...Bi yabanci gibi/uzakta...
Simdi kocaman biri var karsinda / kücüklügünü ardinda birakmis..
senin sayende hemen büyümüs...
Sana okadar cok sey biriktir(mistim)ki.. (hepsini caldilar)
Sen'imi..Ben'i bile... sana sakladigim o ufak kiz...
simdi herseye isyan eden/güvensiz/asi biri..(dogdu zamanda)
Suc sende degil meraklanma..hic birsey beklemiyorum senden..Hakkimda helaldir sana !
Belki tek sucun
Zaman(a) birakmandi beni nereye savrulacagimi düsünmeden..
Ve.. ne nefret besliyoum sana nede kin.. Yakistiramiyorum ikisinide yanina !
Sen benim ilk nefesim...
Varsin baskalari tutsun ellerini..
Anlamayanim....
Baska nefeslerde nefessiz kalmaman..
Zaman'in o güzel gülüslerini calmamasi dilegiyle..
Mutlu kal...
Haketmeyenim..
Ağlasam ..
Yağmurlara karışsa gözyaşlarım ..
Kurusa bir süre sonra , yerini güneş aLsa ..
Ardından Gökkuşağı çıksa ..
Gökkuşağından aşağıya doğru insem ve karşıma *sen* çıksan..
"Sürpriz ! " desen..
Sarılsam sana , iyi ki buldum seni , senden güzel hazine olamaz desem de
Gökkuşağından gelen hazine'm olsan . ..
h[e]r[b]işeyim
Kucağımda bir ıyğın
Meyvası ayrılığın,
Ben yine geleceğim
Benim küçük meleğim.
Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
akşamları her işi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
"git artık" demek
"beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa"
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden..
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek..
Dokunsam da özlesem de aynı hüzün... Aynı hüzün
Bir adam bul kendine sana aynalar tutmasın
O kadar güzel yüzün; içime bakmasın
[SIZE=2]Seni korkutmasın[/SIZE]
