[SIZE=4]Yangın yerine döndü yine yüreğim
Tanıdık ama öncekilerden daha çok yakan bir yangın bu..
Parçalayıp dağıtan , tarumar eden bir yangın…[/SIZE]
Yanmaktan korkardım oysa ki
Hele senin yakmandan..
Aklımın olmazlarından darmadağın ettim geceyi,
Kaçtığım aşka yakalandım sonunda.
Bulduğum an yitirdiğim sözcükler gibiyim,
Sesimden kaçıyorum ele veriyorum kendimi
Aydınlık gülümsemelerin içine, hüznü yerleştirir mi durup dururken?
Gözlerine buğu,
diline sitem,
yüreğine burukluk,
çöreklenir kalır mı asırlarca?
Şimdi sıra sende!
Yok ettiğin beni, tekrar hayata döndür!
Yağdığım her yerde acı birikirken
Korkutan korkusuzluğunda beni tekrar canlandır!
Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken
Yalnızsam yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar
Şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adını
An gibi aklımdasın
Dinle ...
Sağanak bir yağmura tutulmuş kalp atışlarım
Gölgesinde bir kafesin umutsuzca çırpınıyor
Ya düş ya da düşüşler ekleniyor her gölgenin ardına
Geride kalan basamaklara takılıyor gözlerim
Kışa erken düne geç kalmış düşlerim var yerlerde
Gönül infilak halinde şimdi
Ayrılık fırtınasıdır boğazıma kaçan…
Yanılgılarıma Teğet Geçiyor Sensizlik
Tenime Dokunuyor, Ama Ben Hep "Sen" Kokuyorum
eski bir aşk
yeni bir ayrılıktır her zaman
bunu kuşlar sorar, yıldızlar da anlatır
kimse bilmez be canım
bir yara bir ömrü nasıl kanatır…
Çözülmesi zor bil bilmece ama yine de kendimce;
Aşk kelebek misalidir ;
Ya ömrü günlüktür,
Ya da ömürlüktür....
