:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Acemhe'den :P
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Farkındamısın,bilemiyorum
Unutkanlığı,at bir kenara
Nice yollar karmaşa
Dolu bir kalp ,tamamı senin
Aşkım senin,ruhumla
Teşekkürler Bitanem, bayıldım Smile
elbette unuturum sonunda
en fazla bir mevsim ağlarım
alışırım yalancı baharlara
ama
yine de
biri beni kandırsın yokluğunda...
ne desem kar yağıyor
[SIZE=5]Ben unutmak için sevmedim bayım;
hangi tene uyduysa tenim yoldan çıktı, kimle konuştuysa biberler sürüldü vücut dilime, sevgiyle açıldı sandığım kollarda gerildim çarmıha ve duvarlar örüldü kalbimin hicret emri aldığı her kalbe. Ben kalbimle sevmem bayım, biz ayrı dünyaların - kuyrukları kesilmiş - yalanlarıyız.[/SIZE]
"Keşke şöyle yapsaydım belki severdi" deme. O senin için ne yaptı da sevdin sanki ? Akıl işi değil, gönül sevdimi gerisi bahane.
Zaman geçtikçe sana benzemeye başladım.
Üstelik en sevmediğim huyların kalmış üstümde şimdi onları bile özlüyorum.
İçimde bir küçük sen yaşıyor.
Hasretten mi bilemiyorum?
Ben zaman geçtikçe [SIZE=6]senleşiyorum.
Ne yapsam ne söylesem sana benziyorum istemeden.
Ne garip değil mi?
Kızdığım üzüldüğüm neyin varsa hepsi yapışmış üstüme koparamıyorum.
Beni kaybetmek önemli değil de tek üzüntüm gün olur geri dönersen ve eskiden sevdiğin o kadını bulamazsan yerinde ben de bıraktığın kendine aşık olabilir misin yeniden?
[/SIZE]
Bir kitabın kalmış yatak odasında, baktım daha yarısındasın. Ayraç duruyor 98. sayfada ve aşkımız gibi tozlanıyor üstü. İçim acıdı birden. Seni ne çok özlediğimi düşündüm. Aldım elime okumaya başladım. Okuduğum her satırda senin ne düşündüğünü hayal etmeye çalıştım. Garip! Sen asla bir yerde kitap unutmazdın oysa neden burada bıraktın? Psikolojide bir yerde kendine ait bir eşya unutmak bilinçaltında oraya tekrar gitme istediğini gösterirmiş. [SIZE=5]Acaba dönmek istiyor musun?[/SIZE]
öykümün başlangıcında çizilmiş resmin ortasındayım.
alfabeye gün gün inen harflerin bütününde, tanıdık seslenişler.
ufuk çizgisinde yarım bırakılmaya gönüllü birkaç mısra..

uyandığında özlemi tanıyacaksın sen de…
Hani çok su verince ölürmüş ya çicekler,
Birisini de çok sevince bırakıp gidiyormuş meğer..