Sustum!
Konuş deseler de...
Söz gümüşünü biriktirdim artık yamalı keselerde!..
Bénim sévdam güçsüzdü-çocuktu ! İhtiyaCı vaRdı bizé. £LLéRindén tutmamızı istédi. Sén yapamadın bénim yaptığımı tutamadın £LLéRindén !
ZoR géLdi sana bakmak-büyütmék. Sén bu sévdayı sahipLénémédin !
Sén sévdam[ız]ı yétim bıRaktın
Çocuksam-pek şımarıksam bölmüşler demektir uykumu!..
Kalbim hep haylaz kalacak-
üzgünüm hayat ben büyümeyeceğim. . .
Yeter ki sen ol…
Mühür gibi yüreğimde- dua gibi dilimde-
Hayat gibi gözlerimde- nefes gibi dudağımda taşımazsam seni-
SON’um OL…
♥ Üşüyen yanlarımla sarıldım
hayata yeniden ve yeniden
Hoşçakalı esirgenmiş bir veda sonrasında
hoşça bakamadım kendime ve hoşça kalamadım ♥
Ah sevgilim..
Sen beni birde başkasını sevemezken görseydin..
Başkasına dokunamazken..
Sevmeyi beceremezken..
Elinin elimin içinde terlemesinden anlıyorum..
Ben hala...Seni seviyorum..
Hadi.. hediye verelim birbirimize bugune ait... bize ait..
Gülüşünden ver..Ömrümden al...
[SIZE=5][SIZE=4]Ve ben hala binlerce şiir arasından hep aynı adamın sözünü hatırlıyorum..
'' Ben ne zaman... Kiminle bakışsam.. Hala seni aldatıyorum..''[/SIZE][/SIZE]