Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Mutluluk heryerde aslında...
Mutluluk heryerde aslında...
Masum bir çocuğun iç ısıtan TeBeSSüMü;
Nurdan bir dedenin içten Duası;
Hasretle beklenen vuslatı yakaladığımız an;
Yıllarca eskimeyen sevda masalı;
bütün engellere rağmen hiç sönmeyen umut;
gönül bahçesinden koparılmış taptaze papatyalar;
küçük bir lokmadaki huzur;
lunaparkta doyasıya eğlenmek;
kendi hazırladığın küçücük bir pastacık ;
tek başına yürüdüğün yollar ;
dostla içilen kahveler ..( ki bahanedir kahve..maksat sohbet
hüznün tam ortasında samimi bir sarılıs..
çocukluğun masum oyunları
herşeye rağmen gözbebekleriyle gülen güzellikler
anne baba sevgisi
ve de dahası...
hepsi mutlu olabilmek için yeterli değil mi...
sayamacagım kadar guzellik sizi sarmısken niye bu karamsarlık bu umutsuzluk bu huzursuz bakıslar...
Sahip olmadıklarımıza yakınacagımıza bence önce sahip olduklarımızı görmeli ve bunlar için şükretmeliyiz...
Hepimiz hayatımızın belli dönemlerinde, bazı sıkıntılarla yüzyüze geliyoruz... Bu sıkıntılarla savaşmaya çalışırken de, dertlerimizin çözümüne odaklanmak yerine onlara sebep olanları suçlamakla yetiniyoruz... Oysa ki, hayatta başımıza gelen her olay, yaşadığımız her sıkıntı aslında "kendimizin" bir ürünü... Yani yaşadığımız her acı tecrübenin müsebbibi yine kendimiziz... Neden mi?
Belki bakış açımızdan, belki yanlış kararlarımızdan, belki iman eksikliğimizden, belki de yanlış tavırlarımızdan kaynaklanıyor her bir acı... Ama şunu da bilmeliyiz ki; hayatımıza sokmak istemediğimiz hiç bir sıkıntı ve keder bizden izinsiz yaşam kapımızdan giremez. Çünkü o olayları "sıkıntı" olarak adlandıran da bizleriz...
Aşağıdaki yazı belki hayatınızdaki dertleri, daha da önemlisi bu dertlere karşı olan bakış açınızı bir nebzede olsa hafifletip, hayata çok farklı bakmanıza neden olabilir... Çünkü göreceksiniz ki hayat sandığınız kadar karışık değil... Ve hayatta her şeyin sebebi, aslında iki şeydir !!!...
HERŞEYE SEBEP OLAN "İKİ ŞEY" !
İnsanı iki şey öldürürmüş:
1- Sevmediği insanın silahından gelen mermi
2- Sevdiği insandan gelmeyen ilgi
İki şey "Kalitesiz insan" 'ın özelliğidir:
1-Şikayetçilik
2-Dedikodu
İki şey çözümsüz görünen problemleri bile çözer:
1- Bakış açısını değiştirmek
2-Karşısındakinin yerine kendini koyabilmek
İki şey yanlış yapmanı engeller:
1-Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek
2-Hak yememek
İki şey kişiyi gözden düşürür:
1-Demagoji (laf kalabalığı)
2-Kendini ağıra satmak (övmek, vazgeçilmez göstermek)
İki şey insanı “Nitelikli İnsan” yapar:
1-İradeye hakim olmak
2-Uyumlu olmak
İki şey “Ekstra Değer” katar:
1-Hitabet ve diksiyon eğitimi almak
2-Anlayarak hızlı okumayı öğrenmek
İki şey geri bırakır:
1-Kararsızlık
2-Cesaretsizlik
İki şey kaşif yapar:
1-Nitelikli çevre
2-Biraz delilik
İki şey ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar:
1-Baskın yeteneği bulmak
2-Sevdiğin işi yapmak
İki şey başarının sırrıdır:
1-Ustalardan ustalığı öğrenmek
2-Kendini güncellemek
İki şey başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır:
1-Niyetin saf olması
2-Ruhsal farkındalık
İki şey milyonlarca insandan ayırır:
1-Sorunun değil, çözümün parçası olmak
2-Hayata ve her şeye yeni (özgün,orijinal,farklı) bakış açısıyla yaklaşabilmek.
İki şey gelişmeyi engeller:
1-Aşırılık (mübalağa,abartı,ifrat,tefrit)
2-Felakete odaklanmış olmak
İki şey çözüm getirir:
1-Tebessüm (gülümseme)
2-Sükut (susmak)
İki şeyin değeri kaybedilince anlaşılır:
1-Anne
2-Baba
İki şey geri alınmaz:
1-Geçen zaman
2-Söylenen söz
İki şey gerçek sondur:
1-Cennet
2-Cehennem
İki şey ulaşmaya değerdir:
1-Sevgi
2-Bilgi
İki şey özgürlüktür:
Vatan ve Bayrak
İki şey “hayatta önemli olan her şey” içindir:
1-Nefes alabilmek
2-Nefes verebilmek
Hatice Kübra Tongar
*Bir esir kampinda dahi olsan avunabiliyorsan gelecege dair umutlarinla...*
**
*"Yasamak" denildiginde; sukredebilmen icin yeterli gelebiliyorsa saglikli
olupta soyleneni duyabiliyor olmak...*
**
*Bir hapishanedeysen mesela ve onunde varsa hala gokyuzunu gorebilmek icin
en az yirmi yilin; ve sen yinede boyayabiliyorsan duvarlarini rengarenk...*
**
*Otuzlarinda da olsan, bahcendeki elma agacinin ilk ciceklerini verdigi
gunun sabahinda; ona sarilip aglayabiliyorsan sevincten...*
**
*Sevgilinin ellerini tutabilmek; senin olmayan birinle sevismekten cok daha
anlamli gelebiliyorsa sana, hala bu zamanda...*
*Dunya malina satmiyorsan; alni acik, basi dik gezebilmeyi...*
*Hayatinda, seni sadece yuregin icin seven kimsen olmasada; buna ragmen hala
dopdoluysa bir omre fazla gelecek denli sevgiyle kalbin...*
**
*Yesil bir dalin filizlenirken kirilmasi gibi kirilsanda tek kelime
etmeksizin cekip gittiginde sevdigin; gozlerinin icinden sana bakan cocuk
her sabah gulumsuyorsa hala manasizca...*
**
*Oyunlardan en cok seksegi, tatlilardan muhallebiyi seviyor olmak
utandirmiyorsa seni...*
**
*Tum filikalar dolu da olsa, denizin ortasinda az sonra batacak olan gemide;
o gune kadar yasamis oldugun icin, mutlu olabilecek kadar dolu dolu
yasayabilecek bir omur surmekse gayretin...*
**
*Mutlulugun aci duymamak degil; bilakis acilarin insana kattigi degerleri
gorebiliyor olmakta oldugunu anlayabildiysen...*
**
*Yaninda bir nefes kadar uzak olmaya dayanamadigin biri varsa ve onunla
onundeki ekmege tuz ekip yerken; ayni sofrada uc kap yemegi biran evvel
yiyip kalkmayi istedigin, biriyle olmaya yeg tutuyorsan bunu...*
**
*Adi aklina geldiginde; mesela yanliz basina bir film izlerken... elele
olabilmeyi hayal ediyorsan onunla...*
**
*Sirf seni istedikleri icin baskalarinla olmaya yeg tutuyorsan, onu
beklemeyi...*
**
*Yargiladigin her kim ve her ne olursa olsun, gun olup benzer sartlarda
kalip daha agirinla yargilanabilecek olanin sen olabilecegini unutmadan
yasayabiliyorsan hayatini...*
**
*Iyi olmak icin degil; icinden geldigi icin iyiysen...*
**
*Kotu giden bir gunun herhangi bir yerinde; sevdigin sarkiyi duymak ve
gulumseyebilmek, sevdiginin sesini duydugunda kahkaha atabilmek, kendini
tekrar mutlu hissedebilmek icin yeterli geliyorsa sana...*
**
*Onu ozluyor ama yaninda olamiyorsan; pencereni acip gokyuzundeki aya yuzunu
donup:" Onu da, ayni ayin isigi aydinlatiyor, penceresini acip o da goge
baktiginda gordugumuz sey ayni olacak" demekle yetinebiliyorsan...*
*Ona sarilamadigin aksamlarda, hayal ettiginde gulumseyen gozlerini
gorebiliyorsan sanki kanli canli yanindaymis gibi; ve bu dahi icini
isitabiliyorsa yoklugunda... yanindaymiscasina var kilabiliyorsa o an icinde
hissettigin sicaklik sevdigini...*
**
*Ama yanliz, ama sevdiginle fakat mutlaka; yagmur altinda ve ciplak ayak
kumsalda yurumek, paranin satin alabilecegi en buyuk eglenceden daha keyif
verici geliyorsa sana...*
**
*Bir bir basamaklari inerken uzerinde takim elbisen; kaymak geliyorsa
icinden trabzanlardan ve cekinmeden etrafindan bunu yapabiliyorsan...*
**
*Ve bir ask filmini izlerken engel olmuyorsan kendine, usul usul
suzulebiliyorsa gozlerinden yaslar uluorta...*
* *
[SIZE=3]*Hayat guzeldir...yalnizbasina da olsan...
Hayat guzeldir...yuz yasinda da olsan...
Hayat guzeldir...guzellikleri gorebilecek bir ruh tasiyorsan...*[/SIZE]
Her "bazen"in bir zamanı vardır
Bazen yorar insanı küçük şeyler; büyük sırlar vardır küçük şeylerin içinde. Açıldıkça açılır, boyuna posuna bakmadan.
Bazen dinlendirir insanı uzaklar; uzaklığa bir yakınlığı vardır gözlerin. Gözlerin olduğu kadar gönlün de...
Bazen durur tüm adımlar; adamların tembelliğinden değil, yolların düşündürücülüğünden. Öyle çetrefillidir ki, susar ayaklar da kimi zaman...
Bazen sorar gözler, diller kabul etse bile. Maharet gözleri bile ikna etmektir, güzel söz söylemek değil.
Bazen durur dünya, inecekler iner, sonra yoluna devam eder. Ne var ki, herkes için o duruş anı farklıdır. Kimisi içinse hiç dönmez dünya, ki o da apayrı mesele.
Bazen herşeyi bir mimik anlatır, bazen gözyaşı, bazen bir kelime. Ne kadar da ağır gelir söylemek bazen bir kelime bile?
Bazen bir anı, bir ömür kokar. Bazen bir daha yaşayamayacağını hisseder insan içinde bulunduğu ânı.
Bazen şair olur insan, mısra kuramaz. Bazen mısra kurar insan, şair değildir. Bazen hiçbiridir, ne diyeceğini bilemeyen sıradan biridir işte...
Bazen yaşadığını daha çok hisseder insan, öleceğini unutur büsbütün. Bazen yaşadığını tamamen unutur, hatta bazen her ikisini de. Bir anı bir anına uymaz derler ya insan için, ya bütün anları birbirinin aynı olsaydı? Bazen korkutmaz mı bu ihtimal insanı?
Bazen korkar insan gölgesinden. Gölgesinin şahsında kendisinden. Zira kendi vücudu geçmiştir güneşin önüne. Kendi eseridir gölgesi.
Bazen susar insan, dudakları çatlar susuzluktan. Bazen susar insan, söylenecek çok söz varken bile.
Bazen dolar insan, kimse anlamaz. Bazen herkes anlar, kendisi kendisini anlamaz.
Yalnızdır bazen insan, öyle yalnız bakar ki dünyaya... Bazen ise hiç yalnız değildir, nasıl baktığını bilirse.
Bazen büyük görür insan kendini, ne acizliktir! Bazen aciz görür, ne büyük bir görüş!
Bazen, "bazen" değil, "her zaman" demek gerek. Ama bilmek gerek, ne zaman?
Her "bazen"in bir zamanı vardır.
Anlayana... diyelim üzerine alınmak isteyen olursa eğer...
Hayat;
.....Yokluğu var edecek kadar erdemli.
Yanlızlık;
......Dünyaya haykıracak kadar yoksun.
Sen;
......Beni yokluğunla sınayacak kadar acımasız.
ve ben;
......Kendimle kavgalı...
[b]Tedavisi MümKün oLmayan Bir a$ktı BizimKisi .. [/b]
[b]Hanqi Doktora GittiyseK AyrıLık Yazdı Recetemize Ve ekLedi ... [/b]
[b]Herqün DüzenLi oLaraK öLünüceK ..! [/b]
Hiçbirşey için "BENİMDİR" deme, sadece de ki;
"YANIMDADIR" Çünkü ne altın, ne toprak, ne sevgili, ne hayat, ne ölüm, ne huzur, ne de keder... DAİMA SENİNLE KALMAZ...
alıntı
Kelebek Misali Hayatlar .
Beyaz küçük bir kelebekti,belli ki hayallerinin başındaydı.Oysa ne kadar çok beklemişti o kozanın içinde,belki de süreceği ömürden kat kat fazla,hayallerinin yetişemeyeceği kadar uzun.Şimdi ise ufak bir serçenin gagasının ucunda hayata ve hayallerine son kez bakıyor.İşin acı yönü cansız bedeni hayallerini çalan serçeye değil onun gibi hayalleri olan,uçmak için can atan serçenin yavrularına yem oluyordu.Tıpkı hayat gibi;birileri hayallerine kavuşmak için hep başkasının hayallerini ve yaşamayı ümit ettiği o güzel günlerini çalıyordu sebep sunmaksızın.Halbuki hayat tek cephede verilen bir savaş değildi,yaşadığın kadar yaşatmakta vardı bu kuralların içinde;oysa hayat bu kuralı es geçmişti.Şimdi hayatın kitabında eksik olan maddeleri yaşıyorum,çevirdikçe sayfaları anlamlarını bulamıyorum ve bulamadıkça tükeniyor umutlarım,üstelik daha kozanın dışına çıkamamışken.Ya ben eksik okuyordum her seferinde bu kitabı ya sadece görmek istediklerimi görüyordum ya da hayat bana bu serinin tek bir kitabını vermişti bunca yıl boyunca...
HERKEZ KENDİSİNİN ESİRİDİR
UMUTSUZ BİR YOLCULUKTAYIZ ŞU DÜNYADA,
MUTLU OLMAYI BEKLEYEN BİR ÇOK HAYATLA BİRLİKTE,
NE SONU BELLİ BU YOLCULUÄžUN, NEDE MUTLU HAYATLAR VAR,
HERKEZ ÇİZMİŞ KENDİSİNE BİR YOL, İLERLİYOR.
KİMİ ÇÖZMÜŞ HAYATIN SIRRINI, YADA ÖYLE SANIYOR...
KİMİLERİDE MUTLULUK OYUNU OYNUYOR KENDİ ARALARINDA,
AMA KİMSE BİLMİYOR YADA FARKINDA DEÄžİL
BU HAYAT YOLCULUÄžUNDA HERKEZ KENDİSİNİN ESİRİDİR.
Bir gün yolunuzu kaybederseniz,
Bir çocugun gözlerinin içine bakın
Çünkü bir çocugun bir yetiskine her zaman ögretebilecegi
üç sey vardır;
*Nedensiz yere mutlu olabilmek,
*Her zaman mesgul olabilecek bir sey bulmak,
*Elde etmek istedigi sey için tüm gücüyle savasmak
Iyi geceler hayat!..
Bu gunde yasayamadim seni
Zamani sifirlayacagim hayatimda yarin
Her seye yeniden baslayacagim.
Ilk kez gunaydin diyecegim gokyuzune,
Ilk solugumu alacagim yarin;ama simdi degil,
Yarin...
Yarin baslangici olacak hayatimin,
Gozlerimi acip, ''Merhaba'' diyecegim hayata.
Ben de varim artik
Olumune sevgi yarisina.
Ilk kez gorecegim sevdiklerimi yarin.
Sarilacagim onlara,sevgimi haykiracagim.
Ama simdi degil,yarin...
Yarin umutlarim tanisacak istasyonlarla,terminallerle
Birer birer yolculuga cikacaklar.
Bavullari mi?
Onlar dunden hazir;ama yolculuk yarin...
Unutmus olacagim seni yarin.
Seninle kurdugum butun hayaller
Silinmis olacak zihnimden
Ben yeni maceralar uretecegim dusumde yarin.
Yok olacak uyandigimda mazi.
Eflatunlar saracak etrafimi,
Pembe dusler misafir gelecek bana,
El sallayacagiz beraber karanliga...
Her gun bunlarla avutuyorum kendimi.
Bugunu erteliyorum ben hep yarinlara.
Ama olmuyor.
Silinmiyor kalpteki yara.
Baglanmisken yurek gecmise,
Umut besleyemiyor gozler gelecege...
Iyi geceler hayat!
Bugun de seni yasayamadim affet,
Ama belki yarin,
Yarin...
yazar ?
Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9
