Gönülle Hesaplaşma
Gönül, defteri dürülesi deli gönül, söyle bana
Kurguldağın us ötesi düşlerinle
Sen mi bir öykü anı idin hayatımda
Yoksa ben mi, anı öykü idim sana
Hadi de bana izansız gönül
Bütün güzellikleri sana kıdım kıdım taşıyan
Kim di ardınsıra yıllarca beni koşturan
Ve şu hesaplaşmayı zorunlu kılan aymaz kim
Bilirmisin uçarı gönül, sana dolup taşan sitemim var
Onulmazlıklarına ahlar yüklüyüm,
Gemi çapası gibi çökmüşsün içime
Çekdikçe çavdar kılçığı gibi daha derine batan gönül
Sana silme dolu intizarım var
Eskilerden bu yana sana deli derlerdi
Yıllar yılı içimi acıtan bu deliliğin miydi
Nedir benden verip de alamadığın
Çevrene bir bak gönül
Nice taşlaşmış, yontulmamış
Ve nice tığ işlemez, nakışsız
Sevgiden, seviden yoksun gönüller var
Sen ilk bıçkınlığınca içimde, hiç büyümeyen çocukluğum
Sen Ağustos böceğince coşkulu
Sen arılar gibi her çiçekten bal almaya çalışan
Ve sen yediveren güllerince çiçeği hiç bitmeyen gönül
Bir gün biteceksin,
Hazan yaprağı gibi sararıp solacak
Toprak olacaksın
Sevgiyi, seviyi tabulaşan bencilliğe indirgeyenler
İnsaf ölçüsünü insanilik kantarında tartmayanlar üredi
Bak be serseri gönül, biraz da bunlara bak, öğren
Ne olur bir gün var sandığın usunu, öne alsan da büyüsen
Büyüsen dinazorlar, ahtapotlar gibi büyüsen
Çok değil deli gönül, birazcık çocukluğundan uzaklaşıversen
Adam ol gönül, günün adamı ol
Sen de hayatını yaşa,
Yaşatma kendinden başksını sana kurduğum dünyada
Kapat gözlerini artık yalancı düşlere
Dur, dinlen, soluklan, gör dünyanın cevrini cefasını
Büyümek ne imiş,dünya ne imiş,
Belki o zaman öğrenirsin yaşamanın halini...
Büyü benim deli gönlüm, büyü
Sıyrıl çık yalancı düşlerinin kabuğundan,
Sal budak sal her yana
Yalanlarını yaşat ama asla yaşama
Tıpkı, öteki gönüller gibi...
KÖMEN
[quote=KOMEN]Anladım ki senin mutluluğun
Benim acılarım mış..
Seni özgür bıraktım
Git hadi
GiT....
KOMEN siirLerin birbirinden güzeL yüregine sagLik...
Saf ama masum bir aşktı
Kıymetimi bilseydim
Tutabilseydin ellerimden
Birazcık cesaretin olsaydıda Bırakmasaydı beni
Temiz masum saf aşkımla
Tek suçum tertemiz duygularla sevmek oldu seni
Bedeli ölümdü..
ÇiLeK
Son gözyaşımı akıttım senin için
Anladım ki bir damla gözyaşımın bedelini ödemeyecegim
Bu aşkın,bu sevginin bedeli öderim
Ya gözyaşımın bedelini nasıl öderim
Gözlerime ne derim...
Bi vefasız yüzünden kan reva içinde bıraktım sizi gözlerim mi diyecegim
Yoo diyemem gözlerime hesap veremem
Sevginin bedeli sensizlikse öderim
Ama gözlerimden bir damla yaş daha dökmem akıtmam
Gözlerimden akan bir damla yaşın bedeli yok çünkü hesabı yok bir damlanın..
Sana son sözüm şu Yoldaşım...
Gözlerim sana agladı,yüregim senin için kanadı,kan revan içinde sana aktım hep ama bitti istifamı verdim ben gidiyorum sana gelmemek üzere gidiyorum son gözyaşımı kanrevan içinde akıtıp gidiyorum senden sondu bu..
ÇiLeK
GİTMELERE ALIŞIK DEÄžİLİM
Gitmelerin hafifliği
Yüreğine ağır basar mavilim...
Dayanamaz yüreğin, dayanamaz duyguların...
Gözlerine vurur da içinin feryadı,
Hesabını soramadığın gözyaşların
Toprağın rahmini,
Mavi gökyüzünü
Ve denizleri ağlatır...
Yo yo ben gitmelere alışık değilim...
Adımlarımı izdüşümünden yana atamazam
Bil ki ölmüşüm...
Ben gitmelere alışık değilim mavilim...
Bekleyişim;
Yüreğime yansıttığın sevgi çiçeklerinin
Goncaya durmasınadır.
Madem birlikte taşıdık
Düş bahçemizin kanatlarını buraya...
Sevgi goncalarının yüreğince açmalarını
Burada bekleyeceğim.
Sen istersen git mavilim...
Ben burada seni bekliyor olacağım...
Geri döneceğine, umutlarımı düğümleyerek...
Ben gitmelere alışık değilim
KÖMEN
Kıdım kıdım sevilerle, yarışırken yüreğimiz
Kozasından ipeğini, anlayanı bulmak gerek
Siğim siğim örgülerle, açılırken gökçek sevda
Tutkuların sarnıcında, çıngılanıp yanmak gerek
Bu dörtlüğü çok beğendim ..
Teşekkürler...
Gözlerini aç ey gül!
Gözlerini aç ey gül
Bilirim neler çektiğini...
Bir kelebeğin kozasından,
Bir gülün tomurcuğundan sıyrılışında
Çektiği sessiz acıyı da bilirim...
Sürme beni sürgünlere.
Yaralanmiş yüreğimi deşme ey gül!
Nice zamandır incindim,
Yandım, piştim sevgi yollarında...
Düştüm ardınca bir kelebeğin...
Beni uzaklaştığım sevgi yollarına taşır diye.
Sabrımı düşlere, enişlere, yokuşlara böldüm....
Çıkarmıyım diye ak günelere?
Sahi çıkarmıyım, gülermiyim ey gül? .
Sende mi korkuyorsun sevmekten ey gül...
Bensizlikse yaşamak istediğin,,
Yüzüme gül, sadece yüzüme gül, ey gül!
Beni ancak gülüşün öldürür...
Sevinçten....
Böyle ölüşün hakkını çok görme bana
Ey gül! ! !
KÖMEN
Gözlerin Bana Işık Versin
Sevdalım tam da çilek mevsimindeyiz
Hilalin yıldızlara kucağını açtığı anlardayız
Çilekli dudaklarının yıldız öpücükleriyle
Şarkı ve şiire kendini verdiği serin yaz gecelerindeyiz
Uzağında değilim sevdalım
Uzağımda hiç değilsin
Aha şuracıkta, yüreğimin açan çilek güzelliğinde,
Gözlerimin ılgarında
Ve hilalin nabzının vurduğu kolları arasındayım
Sarmal bir sevdanım ipinde sarkıyorum
Çilek bahçemizi özlemle sulayan su yollarında
Yüreğimin rengince akıyıyorum çilek dudaklarına
Yüreğimizin rengine boyanıyor çilek dallarımız..
Sadece gel diyen bir fısıltını bekliyorum
Gecenin en suskun, en sessiz bir yerinde...
Dalgalı saçlarınla bağla beni
İlmek ilmek, nakış nakış sar beni duygularına
Öyle hasretim ki
Bir beni, bir seni bir de sevdamızı
Ekiver çilek bahçemize...
Orada yalnız biz, yalnız ikimiz bitelim hilalin aydınlığında.
Es, meltemler gibi es sevdalım sineme,
Yayla rüzgarlarınca okşasın tenimi esintin
Her esişin bende bin ilhamı diriltsin
Karanlıklarımın ucunda bakışların
Gözlerin bana ışık versin
KÖMEN
Güftelerle sitem- Sen Yoksun
''Baharı bekleyen kumrular gibi '' diyor şair bir şarkı güftesinde... Bak bahar da merhaba dedi iklimimizde, sen yoksun..
Bir başka şarkı güftesinde '' Bir tatlı tebessüm bin vuslata bedeldir '' diyor vusulatı düşlediğim anda düşlerime hep o sıcacık gülüşün geliverir de benliğim içten içe bir kavrulur ki...Bozulmasın diye düşlerim olduğum yere mıhlanır kalırım... Sen yoksun...
Artık '''şarkılardan da fal tutmuyorum''' çünkü '''Fallarda çıkmıyorsun..'''.. ''' Unut beni kalbimdeki hicranla yalnız kalayım''' desem ne çare...Ben sende bulmuşum yaşamın anlamını, sende varolmuşum, sende yokolmuşum kendimden.. Ama gel gör ki, sen yoksun.
''' Bir rüzgardır gelir geçer sanmıştım ''' Allahım! Bu ne bitmez tükenmez rüzgardır ki, sevda labirentlerinde dödürüp duruyor beni...''Rüzgarlara kapılmış kuru yaprak misali''', Sen yoksun...
''' Gönlümün yoldaşı ol kalbime gir neşe bırak''' dediğimde sen zaten kalbimdeydin, kalbimden hiç çıkmadın ki...Bir neşe bırakmadın ama, bitimsiz yangıları üfledin yüreğime. Sen yoksun...
Artık ben de kabullendim ''' Bağrımda bir çöl güneşi '''nin son soluğuma değin beni yakıp kavuracağına... Sen yoksun...
Sen yoksun sevgili, ya ben varmıyım sanıyorsun...
Ya ben varmıyım...
Sen yoksun!
KÖMEN
[url="http://img519.imageshack.us/img519/4300/4260309lgke6lf7gc4.jpg"]
[/url]
Birgün bir sessizlik oldu,uzun koca bir sessizlik mavilikler yavaş yavaş kaybolmaya başladı gökyüzüne her baktıgımda aglamaya başladım kendimi tutamıyordum yoklugun yüregime bir hançer misali saplanıyordu hergün gözlerim seni arıyodu ,küçük bir haber bekledim günlerce bir haber iyim kafamı dinliyorum yalnız kalmaya ihtiyacım var bu hayattan yoruldum demeni bekledim hep hiç bir cevap yoktu, artık hiçbirşeyin tadı tuzuda yoktu sen yoktun ben senden güç alıyodum seninle her konuştugumda yüzümdeki gülümseme katkat artıyodu ama sen yoktun gülüyodum ama gözlerim parlamıyordu sadece gülmek için gülüyodum içim ah içim yaralıydım yapayalnızdım kendimi bir boşlukta hissediyorum yoksun yok...Yaşıyomusun? ne yapıyosun bunları merak ediyorum iyi oldugunu bilmek hakkım degil mi?bilmiyorum bir anda gelen bır sessizlik koca bu boşluk çok zor çok zor....
[url="http://img266.imageshack.us/img266/328/865675dr9ay6.jpg"]
[/url]
Herşeyden kaçar gibi ayrıldık veda ettik sessizce suskunca gecenin karanlıgına o sessizliginde gömüldük apansız sustuk aslında konuşacak çok şeyimiz vardı ama susmayı tercih ettik ikimizde sessizliğin bozulacağı anı bekliyorduk..bir iki defa sessizliği bozacak oldum ama öyle güzel susuyordu ki bozmaya kıyamadım..öylesine güzel susup öylesine güzel bakıyordu ki
sol yanımda bir yerlerin göçtüğünü hissettim..
Bu nasıl bir duyguydu ki sessizligi bozmak istemedim ama yapamadım,neden mi çünkü gökyüzüne baktıgımda yıldızlar gözkırptı sanki bu suskunlugu bu sessizligi bozma dercesine kıyamadım bozmadım sessizligi...Artık mavi gökyüzüne bakmıyorum başım önümde geziyorum nereye gidersem geceleri bakıyorum gökyüzüne her kayan yıldızda seni diliyorum allahıma dua ediyorum o iyi olsun ona birşey olmasın diye sessizligin boşlugundayım apansız bir sessizligin derinindeyim sensizim ...
Seni usta gibi işledim yüregime nerde olursan ol,işledigim bu yüregimdesin karanlıkta olsa ben küçük bir ışık görüyorum ve o ışıgın yolundan gidecegim belki sana çıkar o ışık seni getirir bana ...sensizligin boşlugunda bir karanlıktayım..
HiLaL ÇiLeK
