SENİ ANLATACAGIM
Seni anlatmak isterdim
Yazmak isterdim sayfalarca
İçimdeki sevdanın herkese haykırmak hiç düşünmeden
Beni benden alanın sen oldugunu söylemek
Gücüm yetmez bilirim
Senin sevdanı seni anlatmaya gücüm yetmez
Dizlerimin feri kalmaz bilirim
Ama sana deger tüm yürüdügümm yollarda bu tutkuyu anlatacagım
Dilim damagım kurusada sevdamı anlatacagım
Ama ben ne kadar anlatmak istesemde
Sen anlatılmazsın bu sevda anlatılamaz
Öyle büyüksün ki öyle ulaşılmazsın anlatılmazsın
Ama ben gücümün yettigi kadar anlatacagım seni
Satırla,sözcüklerle,yüregimdeki kor'la anlatacagım
Hiç usanmadan hiç bıkmadan sadece seni anlatacagım
Hayatımı bahara çevirişini
Sana nasıl hapsoldugumu
Daglara,taşlara,agaçlara,insanlar,canlı-cansız herkese
Dizlerimin ferinin yettigi yere kadar
Nefesim kesileseye kadar ömrüm son bulasaya kadar
Bir tek seni anlatacagım
Canım bedenimden çıkıncaya kadar seni anlatacagım...
ÇiLeK
[SIZE=5]
[i]
İçim acıyoo...
Yüregim kan revan içinde
Gözlerimden damla damla yaşlar akıyo
Git.....Yazmak söylemek kadar kolay mı Git demek
Zaten kalamam ki artık
Kalmak için nedenlerim varken nasıl kalırım ki şimdi
Anlamadım herşey bi rüya mı yoksa şaka mı
Herşey gerçek oysa ne rüya nede şaka gerçek
Gözlerimden damlalar süzülüyo yüregim acıyo
Kalmak için nedenler varken gitmek mi.......
Bi ümitle bi yazıyla bi hasretle geliyorum
Gitmemek adına gelirken...başka türlü yol kalıyorum geldigim yerde
Gitmek istemiyorum
Gidersem gözlerimden kan gelicek yüregim hep yaralı kalacak
İçim hep acıyacak gidersem...
ÇiLeK
[SIZE=5]Hergünüm senin özleminle geçiyor.[/SIZE]
[SIZE=5]Sensizliği yaşamak hiç aklımın ucundan bile geçmezken[/SIZE]
[SIZE=5]Bak şimdi sensizliği yaşıyorum.Agır geliyor bana sensizlik belkide ben öyle hissediyorum bilmiyorum herşey o kadar karışık ki başka birşey düşünüyorum ama sen geliyorsun birden aklıma sonra yüregime bi sızı saplanıyor soruyorum kendime neden bu kadar sızlıyo yüregim,hergünüm seni özlemekle geçiyor oysa ben sensiz kalmayı hiç hesaba bile katmamıştım geldin ama gittin sonra ve bi şarkı bıraktın dinleyipte bıkmadıgım..Seni düşünmekten seni merak etmekten kendimi alakoyamıyorum yoklugun öylesine belliki her saat acaba gelir mi umuduyla bakınıyorum ama yoksun yoksun yine..[/SIZE]
[SIZE=5]Seni özlüyorum yıldızlarla konuşuyorum ve ay eşlik ediyor ama sorular soruyorum acaba o şimdi napıyordur diye sordugum her soruda bi yıldız kayıyor gökyüzünden nedemek istiyor yıldızlar bana inan anlamıyorum ben seni merak ediyorum bigün bile yoklugunun olması yüregime bir kor düşüyor korkuyorum sana birşey olmasından korkuyorum..[/SIZE]
[SIZE=5]Sanki bu suskunlugunun bu yok oluşlugunun ardından birgün hiç gelmeyecek gibisin hiç gelmeyecek gibisin..Şuanda kendimi nasıl hissediyorum biliyormusun? Bir tabuttun içinde kapagım kapanmış karanlıklarda kalmışım topraga gidecekmişim gibi seni merak ettigim her saniye her an bu duygu içersindeyim korkuyorum bana birşey olmasından degil korkum sana birşey olmasındandır..
Günler hep seni özlemekle geçiyor...Hayalinle,şarkılarla ve mavi gökyüzüyle avunuyorum ama bazen bu avuntularda yetmiyor işte ben seni özlüyorum ben o maviligimi geri istiyorum ne olursa olsun ben maviligimi istiyorum ben seni istiyorum gelmeni eskisi gibi olmanı istiyorum hergün seni özlemekle geçiyor birgün gelecegini bilerek beklemek güzel ama birgün gelmeyecegini düşünmek bile berbat birşey şunu bil ki hergünüm seni özlemekle geçecek...
Biryerlerden seni izliyo olacagım o tebessümleri sakın eksik etme...bende sana tebessüm edecegim ve hergün seni merak edecek seni özlemekle geçirecegim her bir günümü ,her dakikamı senle...
ÇiLeK
[/SIZE]
Hüznün bugusu var gözlerimde
Oturdum tek başıma içime düşen sızıyı düşlüyorum
Hüznün bugusu gözlerimde
Ben ayrılıgın hüznün bugusunu sızısını yaşıyorum gönlümde
Ayrılıkta varmış bu güzel düşte
Biliyorum sonu yoktu biticekti bu düş
Hüznün bugusu sarmış her tarafımı
Yalnızlıgımı dinliyorum
Oturdum gözlerim kapattım hafiften esen rüzgar saçlarımı savuruyo...Bense bitmemeli bu düş diyorum şaka olmalı bitemez bitmemeli bu düş hayat baglarımın,soluk alıp verdigim bu düş bitmemeli bir seni sevdim bir mevsimlikmiş demek ki bu düş.....
Hüznün bugusu gözlerimde yüregimde dakikalar saniyeler geçtikçe dahada çogalıyo hüzün beni soguk kaldırım taşlarına savuruyo denizin olmadıgı bu şehirde boguluyorum buz kesiyo hüzün boguyo beni hüzün bitmemeli bu düş bitmemeli...Hüzün olmamalı bu düş bitmemeli bitmemeli...
Hüzünün kokusu burnumda bugusu gözlerimde...yüregimde sızısı var...Uzaklardan kurulan bu düş tek başına yapayalnız hüzün dolu....
ÇiLeK
Kimligimde
yasiyorum...
sürgün sevdalarin ortasinda
tek basima..
bir cöl rüzgari geliyor-
hic birsey görmüyorum...
anilar eritmekte bedenimi-
gözyasim kalmadiki savrulsun.
dualarimi gönderiyorum...
aya,yildiza,günese
ve Tanrinin ellerine...
gözlerim aska kör,
icimde yoklugun var,
dokunma hic yüregime.
tutkulardan arinmis,
ölü bir ask yaziyor
sensiz kimligimde...
KÖMEN
Kimseye İpotekli Değilim
Öğrendim
Öğrettiler sevmenin ne demek olduğunu
Gül gösterip nice kılıç sallayanlar gördüm
Öğrendim, öğrettiler
Sevmenin gönül oyalantısı olduğunu
Öğrendim
Vazgeçtim artık sevmekten
Öğrendim
Ben de yalancıyım artık
Gönül hırsızıyım
Vefa, özveri, sadakat ne ola ki
Sevmek nerede, ben neredeyim
Öğrendim;
Uzak durunuz benden
Eğer bu delilikse ben deliyim
Belki de çılgının biriyim...
Ama hiç bir kimseye ipotekli değilim.
Özgürüm kuşlar kelebekler gibi
Her çiçek güzeldir benim için
Yaşamak hakkım tektir
Rövanşı yoktur yaşamın
Bu tek hakkımı bütün güzelliklerle paylaşmalıyım
Öğrettiler, öğrendim, vazgeçtim bir teki sevmekten
Yaşamayı, doğayı, herkesi, her şeyi sevdim
Çılgınım, deliyim belki de
Ama, kimseye ipotekli değilim...
KÖMEN
Kömen Denizim
Okşayan vuruşlarıyla dalgalarının
Ortasında bir sevi teknesiyim
Martıların, yunusların alkışa durduğu
Mor bir sessizlik içinde yelken açtım
Mavine derinliklerine kömen denizimde
Boranlar koptu sonraları, gök denize abandı
Çevrikler birbiri ardına ölümcül birer kargı
Yelkenlerim darmadağın, yelkenlim paramparça
Dümensiz pusulasız yönsüz yörüngesiz
Kara tinler sarmalında göksular, amansız...
Kırlangıçların, martıların göçmü etti
Derinlere mi çekildi yunusların
Hani, yakamozlar sularını tutardı
Toluyla kucaklaşırdı tolunay
Dalgar dalgar göz kırpardın sevecenlere
Ah, kömen denizim
Bengisularından yudum yudum emdiğim
Ürpertirken kasırgaların, neden korkutuyor boranların?
Ey mavi derinliğim
Hırçın kimileyin, kırılgan gökçe ereğim
Dönüşü olsaydı yörüngenden
Sularına yelken açarmıydım?
Koyver, boğsun beni bun'ların
Yüreğime demirlesin isterse utkuların çakın çakın
Seni yaşarım yine de, yükselerek kimileyin
Gömülerek mor derinliklerine kimileyin de...
Hangi sözcükler burar yüreğini
Ve hangi burkanlar, tufanlar koparır seni benden
Ah görklü denizim
Ak köpüklü sularına belendiğim
Onay ver, el ver, kılavuzum ol
Ya kıyılarında sevimi sunayım, kırlangıç şölenince
Yada, yitip gideyim gizemli derinliklerinde
Kömen denizimde
KÖMEN
ALKIŞ: iyi dilek, dua--(KARGIŞ: beddua)
KÖMEN: hayal--(KÜZEK: serap)
ÇEVRİK: girdap, anafor
TOLUY: okyanus
TOLUNAY: dolunay
DALGAR:ışığın anlık şavkıyarak yitmesi
BENGİSU: hayat suyu, ab-ı hayat
BUN: nedeni bilinmeyen ağır iç sıkıntı
UTKU: Zafer
ÇAKIN: Yıldırım, şimşek
GÖRKLÜ: Seçkin güzel, gökçül güzellik
Kumsalinda Akdenİzİn
Bir Ceren geçti kumsalından Akdenizin
Aladağın doruklarında bin ceren geceler
Kemer, Konyaltı, Lara, Karpuzkaldıran, Belek,
Ve yüreğimce viran Perge' de...
Ayak izlerinden bilinir Ceren, Akdeniz'in kumsalında
Ay denizle kucaklaşırken yakamoz ışıltılarında
Odaların loş aydınlığından kumsallara serpiliyor gölgeler
Ve sevisi, sevinci yansıyor, yıldızların körebe oyunlarına
Yadsınamaz ışıkkuşlarından, yosun yeşili gözleri Ceren'in
Açık saçık pervasız özgürlüğünde yazın
Yılkı tayları gibi dizginsiz di Ceren...
Oysa marallarca ürkek, utangaç ve çekingendi
Akdenizin kumsallarından
Bir Ceren seke seke geçti
Bakılır mı ardınca uğrun bakışlarının
Denizleri yutan gökçe gözlerine Ceren'in....
Bir Ceren vura vura geçti
Güneşi bağlayarak gün sarısı saçlarına
Kumsalından Akdenizin
KÖMEN
Kurumasın Sevgilerimiz
Damla damla akışlarının bir nedeni olduğu gibi
Gömüldüğü bir yer vardır gözyaşlarının
İçe ağlamakmıydı suskunluğu hıçkırıkların
Yoksa gönül kıraçlarına dökülen
Cansuyu mu
Her damalası gözyaşlarının
Belki de
Kaçgın sularıydı gönül bentlerimizin
Dışa vurduklarımız siğim siğim...
Ya da can çiçeklerimize can vermekti
Kurumasın diye sevgilerimiz
KÖMEN
Liana Ebru (Akrostiş)
L eylak açtı pembe tona büründü
İ ğde kokusuna sarındı ebru
A rzuladı kekik, çiğdem baharda
N arlar salkım saçak çiçeğe durdu
A şka boyandılar dediler ebru
E l ele verdiler çiçekler bütün
B al rengi gözlerden damladı ebru
R uhuna doluştu gökkuşakları
U çan kelebekler seslendi ebru
KÖMEN
