:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Kömen şiirleri
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41
Sokağınızdan Artık Geçmeyeceğim

Her geçişte sokağından biraz daha tükeniyorum
Perdeleri çekilimiş
Işığı yanmayan evinizin yalnızlığı,
Suskunluğu kıdım kıdım eritiyor beni..

Yol bellemişim gelip gittiğin sokakları
İzdüşümlerin taşıyor beni sana
Daha ilk girişte sokğınıza
O yapayalnız, sessiz ve suskun eviniz
Nasıl da seviniyor gelişime
Ya o perdeleri çekilmiş penceren
İçimi parçalıyor,
Bir türlü açılmıyor bahtıma

Aşk bir sarmaşık gül oluyor
Sarıyor suskun pencereni daldal
Karşı evden bir şarkı yükseliyor
'' Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli'' diyor
Adımlarım yavaşlıyor
Adımlarım eriyor
ben eriyorum şarkının tınısında

''Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli''
İzdüşümlerinin bitirilmeyen şarkısı oluyor dilimde
Senin olmadığın bu sokaktan
Sessizliğin ve yalnızlığının hüznüne kundaklanmış
Evinizin önünden geçmeyeceğim.
Geçmeyececiğim artık
Yüreğimi dilimleyen
sensizliğe mahkum edldiğim sokağınızdan
Geçmeyeceğim,
geçmeyeceğim..

KÖMEN
Soylu Dostluklara Muhtacız

''Kar aydınlığıdır sakin gece yarılarında
Onun dudağına çarpıp yansıyan
Kar aydınlığıdır
Kar aydınlığında
Güpegündüz yıldızları tanıyanda
Sustukça azdıran da
Bir teni azdıran dudaktır ''

Mahzun bir cerende dost kıldığı bakışı hülyalıdır, uysaldır... Ama, gözevlerini besleyen masmavi bir yabanıllık ki, volkanları ansıtır...

Dalgınsa, eğilip ikindi seslerine yorgun düşmüştür. Acı, hüzün ve özlemle işlenmekten... Şen'se, coşkun bir kıpırtı taşımıştır dostuna. Visal gecelerinde, uzun uzun...

Dertlenir, dert yanar kimileyin. Haklımıdır damarlarını zorlayan duyguları. O ki, ömrünü ruhunun asla bastırılamaz fırtınalarına adamıştır. Dostluk adına, kararlı ve [b]gizemli
.. Güvenilir, inanılır dost arar kendine dertleşmek için.

Ah can dost, korkaklık özüne nasıl ihanetse yaşamın, dünyayı merakla dinlerken gürültülerden sevgiye, seviye ve dostluğa yılgın, çekingen sokularak dostu ve sevileni yanıltmak da aynı soydandır...

Dost arayışınızın dostluk duygularıma değdiği yerdeki zor geçitlerde, yaktığın meşaleler yol verdi bana, senden yana..

Dostluğun dostluğumla kaynaştı. Ki, artık inanç, güven ve mertlik meydanında sana bağlı kalacağım sevgili dostumsun.

Dost dedim bir kez. Dostluk töremin vazgeçilmezlerine aldım seni.

Bizler soylu dostluklara mutacız. Yalansız, yanıltmasız, çıkarsız, özverili ve vefalı dostluklara muhtacız. Her zorlukta yanında olacağımız, yanımızda bulacağımız...

Sahtekarlar, yalancılar, namertler, duygu sömürgenleri, çıkarcılar, sadakatsizler ve fırsatçılar... Dostluk törelerimizi yokedenlerdir. Oysa dostluk adam-insan kökenlidir. Hayvanlar aleminin değil.

Ne acıdır ki günümüzdeki dostluk hayvanlar aleminde bile kalmamıştır. Bir fare ile kedi, kedi ile köpek, tilki ile tavuk dost olabiliyorlarsa ki, öyledir... Günümüz insan ilişkilerinde dostluk adına yaşanan çirkinlikleri bir düşünün...

Biz soylu dostluklara muhtacız dost..

KÖMEN
[/b]
Söyleyeceklerin İçinde Kalsın

Sana uzanıyor ellerim
Yağmur dualarına açılmışçasına
Sana dönüyor kalbim
Pusulanın kutba yönelişi gibi
Sense yön değiştiriyorsun
Yoksa, yoksa beni silkip atıyor musun

Gözlerimi sana açıyorum
Yeniden doğuşun coşkusu ile
Sense gözlerini kaçırıyorsun gözlerimden
Dudaklarımda sana doğru çağrılar
Duymuyor umursamıyorsun
Yoksa, yoksa beni silkip atıyor musun

Sen bilirsin
Aşkın da bir onuru vardır
Sırnaşmayı sevmem güzelim
Oysa sana demet demek sevgiler
Seni senden istemek vardı sevdaca
Yada, seni delice arzulamak
Hoyrat denizlerin dalgaları gibi
Seni kucaklamak
Ilık bir yaz yelinin esişi gibi
Yanaklarından süzülmek vardı
Sevincin gözlere vurduğu pınarlardan
Diyemiyorum içimde esişini efil efil...
Yoksa, yoksa beni silkip atıyormusun
Öyleyse kapat dudaklarını güzelim
Söyleyeceklerin varsın içinde kalsın

KÖMEN
SuDe

S ana yayla kokulu sevda çiçekleri taşıyacağım
S en gökkuşağı şarkılar dinlemelisin, mavi, yeşil, pembe, mor
U yanmadan tan basımında ve uykunun en tatlı bir yerinde
U yanışlara yürümelisin, çiçekçe öpüşleriyle aydınlığın
D oyurmaz bunlar bilirim, seviye susamışlığını
D olsa da ay ışığı, yıldız pırıltıları dünyana
E llerinde durulmalı uçarsuların tınıları nota nota
E smelisin meltemlerce yeğnik ve kelebek kanatlarınca

A h! asude gönüllüm, evren çiçeğim
S ensiz yaşam külrengi, dünya ise ölü mor
U kbada sen, ikbalde sen, nefes nefes düşlerde sen
D evranın çim-çiçek taze bahar,
E srikleyen en güzel sevgi ve sevi de sen
S ude Asudem

KÖMEN
Sude Yasemin

S u,rüyamdaki çocukluğumdur akıp giden zaman gibi
U çarsular, ırmaklar gibi damarlarımda
D eniz olur, okyanus olur aşk, çılgınca döver kıyılarımı
E llerimle tutacak ve avuçlarıma dolacak gibi...
Y asemin kokulu sevdalara adımlar ilkyaz
A yva, şeftali narçiçeği gibi
S uzinak bir şarkıdır o şimdi
E srik bir gönülde eksik olmayan bir tını
M or dağlarda bir turnanın kanadı
İ lmek ilmek işlenen en seçkin nakışlar gibi
N azende bir sevgidir o, dillerden düşmeyen şarkılar gibi


KÖMEN
sus....

İçimde uzak bir kadın
Hüznüm kadar taze bakışları
Yalnızlığım kadar yakın…

Sakın söyleme
Bilirim duvarların
Aşılmaz olduğunu
Ve küçük bir pencerede
-Kan revan gün batımı-
Mavinin kaybolduğunu


KÖMEN
Suskun Geçse de

Zaman bir değirmen gibi öğütüyor anıları...
Yüreğin kutlu serveti, sevdalardan öte...
Karmaşık kişi fügürlü bir harman yükselirken arkalarda...
Tınmıyor, direniyorum tün onulmazlıklara
Ve gerilerde kalan her çirkinliğe...

Hepsi gerilerde kaldı işte...
Bak ben, yeniden doğdum...
Yıkamadı beni zamanın mezamirleri...
Yine ayaktayım, yine yazıyorum
Ve yine seviyorum
atılan çelmeler yüreğimizi kanamalı yapsa da...
Onları dünyama, gül tomurcuğu diye kabul ediyorum...

Kimsecikler kalmadı...
Boranzacılar darmadağın...
Bir kıytırık senfoni tutturmuşlardı....
Notalardan ari, güftelerden yoksun...
Tutturamadılar borazanlarının ritmini...
Allahım neler yaptırıyor insanlara kıkançlıklar...

Bak hala ben buradayım,
Sen buradasın ve seninleyim...
Varlığınla varım, her nefesinde
Sevdim seni... seviyorum hala
Suskun geçse de onca zaman....

KÖMEN
Suskun Pınar

Şuracıkta bir pınar
Elimde boş tası var
İçtikçe susandıran
Reyhan kokan tadı var

Bekledim günler boyu
Akmasını pınarın
Bekleyeni devindiren
Bir de suskunluğu var

Hele biyol aksın da
Dinleyin bu pınarı
Sesiyle şırıl şırıl
Dillendirir baharı

Ak be susma pınar
Kelebekler can bulsun
Rengarenk çiçeklerden
Sana buketler sunsun

Ak be güzel pınar
Bekeletme susamışı
Sesin diriltecektir
Benim gibi yanmışı


KÖMEN
Suskunluğun Umut Ekeneğim Oldu

suskunluğunun sesimde ki yankısı
kimileyin nedenli ıssız ve karanlık anlatamam
nasıl da almış beni benden, bakışlarında ki derin buğu
belki de, yaşamama neden olan umut bu...

suskunluğunun sesi, düşlerimin yanıtı olacaktır sözlerin
kıyısında gezindiğim ayrılık devinmesine
direngen bir sevi ile dingin,
son çığlığıma değin...

suskunluğunun karanfil pembesince çekingen
gizemliliğini seviyorum
gözlerini kaçırmanı, siyah inciler gibi...
özüme mayaladığın sevinle, benim gibisin
düşlediğimce çocuksu ve özgür
sevinin en tutkun içselliğince
gül'e bukağılı bülbül gibi, sevinçlerimin esinisin

sessiz iletilerimin sözsüz yankısı,
çakınlar gönderen uzak duruşlarından,
çözemediğim ilk ve son sevi,
ugan içinde aradığım ve bulduğum yürek ereği
de bana, ne denli sürecek daha,
savuran sessizliğin, çıngı çıngı...

umutlar taşıdın gönül katıma
suskun yüreğinle binbir renk...
sevi çiçekleri sundum sana gökkuşaklarıyla,
sırılsıklam gün güzeli masmavi
de bana, büyüleyen duygulum, yıldız bakışlım
bitimsiz özleminle, daha ne denli yanayım?
ne denli çıvgınlara, boranlara vurulayım?
yalnızlıklarımda, suskun luğunun sesi,
umutlarımın yanıtı olacaktır sözlerin

suskunluğunun sesimde ki yankısı,
kimileyin nedenli ıssız ve karanlık anlatamam
nasıl da almış beni benden sevin,
bakışlarında ki o derin buğu
suskunluğun! ..
Ah, o suskunluğun
Düşlerime umut ekeneğim oldu

KÖMEN
Sevmekten degil...
Sana varamamaktan yoruldum

Attıgım her adımda senin yokolup gidişini izlemekten yoruldum
Ben seni sevmekten degil..
Seni kaybetmekten yoruldum...
Hayat diyorum hayat seni bana geri versin
Bir anlıkta olsa göreyim o yüzünü
Seni öyle özledim ki
Koşuyorum koşuyorum........
Sense bir sis arasında görünüp kayboluyosun
Seni arıyorum mavilim seni..
Ben seni bulup bulup kaybetmekten yoruldum
Ama seni sevmekten bir an bile yorulmadım yorulmamda.
Her attıgımda adımda seni bulup kaybediyorum
Seni özledim bir kez olsun göreyim
Hayat bu belki yarın olmayabilirim hayat bu
Seni göreyim bir kez mavilim..
Seni sevmekten yorulmayacagım....

ÇiLeK
Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41