:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41

Bir Meltemin Gülüyüm

Ben bir meltemin gülüyüm
En hafif okşaması döndürür beni
Neden dönmüyorum,
Neden dönüyor başım, meltemsiz benim?

Es be meltemim,
Rüzgarım, fırtınam ol istersen
Senin savuruşlarında
Senin yaprak yaprak döküşünde hürüm

Beni özlemin kavurur
Al beni ellerine
Bele beni yellerine
Sen döndür beni, sen döndür beni

Yıllar varki bir boşlukta dönmekteyim
Neredesin ilgıt ılgıt yüreğime dolan esintim
Işık kuşum can çiçeğim
Sombahar da el sallamada, zemri kapıda
Cemrene zamanla beni,
Beni zamnına uyarla, baharlanayım

Ben bir meltem gülüyüm
Pervanelerce hür, pervanelerce divaneyim
Artık dönmüyorum, artık dönremiyorum
Kasırgalar çırptı beni
Meltemimi bekliyorum, meltemimi bekliyorum

O meltem ki, ateşten fışkıran su
O meltem ki, suda sönmeyen ateş
Onu bekliyorum
Ona mutluyum
Onu yaşıyor ve ona ölüyorum.

Ben bir meltemin gülüyüm

KÖMEN

Bir Resimdir ki Canan

Güneş ki, gecelerin karanlıklarını oyarak şafağına ulaşıyor. Ve sabahlar güneşi doğuruyor yenidenli günlerle. Tan kızılı saçların gibi...

Deniz ve gök; yeryüzünün yeşili ile kaynaşıyor ışık ışık... Dağ buğusuna sarınmış gözlerin gibi...

Binbir renkli çiçek ve kelebek gönlünün güzelliklerinden gülüşlerine akışmış.. Alev kızılı erguvani yüzünde, iki dilim nar kırmızısı dudakların gel gel eder sevdiğine…

Gökçe tenin kan damlamış kar pembesi yanaklarına güllerin en alımlısını kondurmuş... Ve kaşlarının, kirpiklerinin, gözlerinin gülüşü sevdiğinin gözlerine, gün batımının ve gün doğumunun alaca karanlığında denizlere ve ufuklar vuruşu gibi.. alev alev... ve umutlarına seveninin göz kırpar gibi...

''nar-ul cehenneme! ! ! '' der çoğu kişiler. Ürküntü verir yüreklere sevda adına. Oysa; yaşam derince bir yanışın siperlerinde saklı tutar kendini. Yaşamın bu sırrı orada değil mi..? Bu bir sır değildir artık. Dumansız, alkor ateşten yükselen masmavi bir alevdir o. Mavi alevinin sıcaklığını yüreğine taşıyacak o bir yürek bekler, o bir gönül ve sevda bekler içten içe...

Damarlarında gönül ocağının alevi dolaşmayan gönül, gönül olabilir mi? Ve sevinin ateşinde pişmeyen yürek, sevdasını, sevisini taşıyabilir mi tutkunun?

Sevda bu! Sevi bu! Yakmak ona, yanmak sevene düşer.

Sevmek ve sevi pazarcı malı değildir ki, işportacı çığırtkanlığında metre metre, dirhem dirhem satılsın... O ancak dumasız yanışlarda ve mavileşen alkor alevlerde var olur.

Bunlar yaşanmadıkça ne sevda sevda, ne aşk aşk olur.

KÖMEN

Kahraman Sairimiz yazmaya devam satirlari : )

AyyüzLüm Adlı Kullanıcıdan Alıntı:Kahraman Sairimiz yazmaya devam satirlari : )

Bağışlayınız ne kahramanı bu.. anlamadım. ilginiz için teşekkür ederim

Hepside bir birinden guzel ve oldukca manidar siirler...

Emeginize ve yureginize saglik...

Ne yureginizdeki duygular nede satirlara akan murekkebiniz hic bitmesin..

Siz yazin ki bizde sizinle birlikte ayni duygularin hazzina varalim sizinle birlikte o yasanilmasi arzulanan duygulari yasayalim..

Tesekkurler...

Smile

[SIZE=2]BU BÖLÜME ALACAÄžIM ŞİİRLERİN TUMU BANA AİTTİR VE TESBİTLİDİR... PAYLAŞIM ADINA ŞİİRLERİMDEN ALMAK İSTEYEN ARKADAŞLAR ALTINA ADIMI YADA NİKİMİ (KÖMEN) YAZMAK SURETİYLE ALABİLİRLER...[/SIZE]
Bir Tutam Mutluluk İçin

Bitmeyen saatlerde beklemek seni
Gecelerin en ıssız derinliğine değin beklemek...
Bir çağrının uyarısında
Ölümcül sessizliği aşabilmek ne zormuş...
Sana ulaşmak
Sana kavuşmak
Ve sevi yüklü sözcüklerin mutlulğunda buluşmak
Ne zormuş...

Bitmez saatlerce beklemek seni
ışık gözlerini bulmak yıldızlar arasında
Buğulu sesini
Sıcacık nefesini bulabilmek..
Tan basımında, düşlerin bir yerinde
Akreplerin kadranına umutları yüklemek
Ne zormuş...

Birlikte söyleyelim sevda şarkılarını
Bizi gececiller, bizi yıldızlar dinlesin
Çiçekler, goncalar, sevinin susanmışlığı
Sevdamızın yağmurlarında sırılsıklam ıslansın

Düşlerimin ecesi
Bir tutam mutluluğu seninle tadarak yaşamak
Ne zormuş...

KÖMEN

Bol Biberli Yaşam Menüsü

Bol biberli bir yemek gibidir yaşam
doğuşumda başladım yemeye
hala yemedeyim
ama yalnızlık anlarımı sindiremedim
boğazımda kaldı saniseler, saniyeler
ve aylar, yıllar acısından
taşınamaz bir yük oluyor üstüme

Oysa hiç aç değilim
hiç aç, senden başka bir şeye
ne bitmez bir acı menüdür aşk lokması
yedirdin, yedim acıları, acı üstüne...

sadece ıssız biç çayırda çimde
ıssız ve acılı yüreğimin bozkırlarında
mavi bir umut çiçeği açabilir mi diye
yaşamı yedim lokma lokma, tatsız tuzsuz...
bol biberli umut ve yaşam menüsü ile

KÖMEN

Bu Benim Çocukluğumdur

Beni içten içe bir şeyler dürtülüyor yine
Oysa bilincinden uzak, çoğunlukla yaşadıklarımdır...
Yalnızlığımı alnının tam ortasından vurup
Başka yalnızlıklara ricat etmek geliyor gibi..

Yetmiyor yaşamın acımasızlığı
İnsanların insaf bilmezliği yetmiyor...
Daha beterini, daha zorunu
En ıssız, en korkunç kıyılarında denizlerin
Dalgalarında sürüklenen molozlar gibi...

Bilemediğim, anlayamadığım bir şeyler tekmeliyor yüreğimi
Kendime bir başkaldırı desem değil
Yazgının zorlaması, yazgıyı zorlamak hiç değil
Öfke, hınç, onulmazlık, acı, özlem...
Bir şiirin doğum sancısı da değil
Düşleri, düşünceleri donduran
Ve kendince vakumlayıp kotaran bir şeyleri yaşıyorum içimde...
Çıkışı bir türlü bulunamayan labirentler gibi...

Direniyorum, duymak da istemiyorum içimin sesini
Yine de altediyor beni, yenik düşüyorum...
çaresizlikle içime dönüyor
Ve yine oraya sığınıyorum...

Bütün çirkinliklerine karşın yaşamın
Örtüsünü ilmek ilmek nakışlayan yüreğime dönüyorum
Yüreğim içim benim, yüreğim gerçeğim benim...
O benim yaşlanmayan çocukluğumdur
İçimde oynaşan zabtedilmez aymazlığımdır benim.

''Her yaşta insanlar biraz çocuktur'' derler
Çocukları belki de bu nedenle çok seviyorum
Bütün benliğimle içimin çocukluğuna sarılıyorum
Ne garip onu hiç büyümemiş buluyorum
Beni iten, kakan, kendinde alıkoymak isteyen
İşte bu çocukluğumdur diyorum.

KÖMEN

Bu Gece Uyku Beni Zehirledi

Bu gece uykuyu ben zehirledim
Erdemlilik adına
Düş adına
Hayal adına
Yüreğimin katıksız dünyası adına

Bu gece uyku beni zehirledi
Sevgi adına
Sevda adına
Aşk adına
Ve içimde sönmek bilmeyen ateş adına

Uykuyu bağlamak istedim gecenin bir ucuna
Zonklayan beynim ateşlere vurdu kendini
Uyku firari,
Gözlerimde hayalin
Bütün benliğim, duygularım isyanda sevdandan yana
Beynimin fay hatları paramparça
Uyuyamadım yar...

Benden ufuklarca uzaklaşan uykunun bir ucunda
Hilalin aydınlığında salınır gördüm
Hüznünü yüreğine gömmüş
Gözleri yağmurlu, acılı bi tebessümle bana gülüyordu
Benden yıldızlarca uzakta duruyordu
Uykularımı tan basıncaya değin sana gönderdim
Sana yoldaş yaptım uykuları yar...

Değil miydi cennetimiz yoksa, çilek bahçemiz
Renginde mutluluğu, sevinci ve güzellikleri bulduğumuz
Mavi yeşil ve pembeyle boyadığımız
Çilek bahçemiz değilmiydi yar...
Öyleyse gökyüzü bu gece neden zifiri karanlıktı
Oyleyse bütün renkler neden ölü mor du yar?

Geceyi imbik imbik düşlerinle, özleminle ördüm
Dayanamadı, duramadım, direnedim sensizliğe
Sevdamı, düşlerimi ve özlemini kuşanarak bütün yüreğimle
Sabahın ilk ucunda ve ilk aydınlığında, sana geldim yar

KÖMEN

Sayfalar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41

:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

KOMEN

KOMEN

AyyüzLüm

KOMEN

Kâ‚¬$K!NÃŸIÂ¢@K

KOMEN

KOMEN

KOMEN

KOMEN

KOMEN